Dylemat życiowy ubogiej studentki

Wyobraźcie sobie, że macie 23 lata, skończyliście studia licencjackie na jednym kierunku oraz pierwszy rok drugiego kierunku (filologia - z pasji i aby nauczyć się dobrze obcego języka). Na tym pierwszym macie opinię wybitnego studenta oraz sugestie na temat doktoratu (ale nie wiecie, czy jesteście dość dobrzy i czy w ogóle chcecie robić karierę naukową). Chcecie kontynuować studia dziennie - magisterskie pierwszego kierunku na tej samej uczelni i drugi kierunek też. ALE macie bardzo mało pieniędzy. Utrzymujecie się tylko z niskiej renty rodzinnej i stypendium naukowego. Jako że ich kwoty nie rosną, a ceny wszystkiego - owszem, jest Wam coraz trudniej związać koniec z końcem, a tym bardziej pozwolić sobie od czasu do czasu na rozrywkę typu kino, koncert czy choćby wypad do knajpy. Dorabiać Wam trudno, bo dojeżdżacie na uczelnię z małej miejscowości, macie jeszcze pewne obowiązki rodzinne i ogólnie mało czasu (a chcecie studiować porządnie) Z DRUGIEJ STRONY chcielibyście mniej się troszczyć o pieniądze, nie liczyć każdego grosza, móc kupować więcej ciuchów i książek, lepsze kosmetyki, zrobić prawo jazdy, kupić samochód... A więc żyć na lepszym poziomie i po trosze się dorabiać. Wyjściem byłoby rzucenie drugiego kierunku w cholerę (dramat, ale może konieczny?), a na pierwszym - przejście na studia zaoczne (i raczej koniec marzeń o doktoracie). Co byście wybrali? A) ukochane studia, rozwój osobisty (i pasji), przyjaciele, biedowanie, brak rozrywek, liczenie każdego grosza, perspektywa pracy w wymarzonym zawodzie, ale za 2 lata (a więc bez gwarancji znalezienia pracy), w ogóle odłożenie o 2 lata zarabiania i dorabiania się... B) pożegnanie z ambicjami, pożegnanie z pasją, pieniądze, rozpoczęcie życia zawodowego (jeszcze nie w wymarzonym zawodzie, ale może w jako tako płatnym), studia zaoczne, po których za 2 lata szansa pracy w wymarzonym zawodzie :) PS. Teraz widzę, że w drugiej osobie brzmi to trochę śmiesznie, ale jest czytelne, więc zostawiam :). A że długie, to serdecznie dziękuję wszystkim zainteresowanych i gotowych wesprzeć rozważnym słowem :)

C- sponsoring. Połączysz obie rzeczy. Smutne ale prawdziwe i często wykorzystywane.

Nigdy w życiu. Zresztą nie jestem atrakcyjna :).

Uważasz, że studia zaoczne są dla ludzi bez ambicji?:> boszzz....

Ponownie - nigdy w życiu. Te moje "ambicje" to drugi kierunek, który musiałabym rzucić i doktorat na pierwszym kierunku - bo nie sądzę, żebym studiując zaocznie i pracując była w stanie na tyle porządnie się przygotowywać do tego.

jeśli chodzi o ten język to nie mozesz w domu się go uczyc sama? jesli to jest tylko Twoja pasja i studiujesz ten kierunek dla przyjemnosci? wtedy odpada Ci jeden kierunek, no i masz wiecej mozliwosci. Mozesz pojsc do pracy itd. Ale z drugiej strony, to znam osoby ktore studiuja 2 kierunki i pracują i jakoś żyją. I wcale nie idzie im źle. Choć oczywiscie wiele wyrzeczen ich to kosztuje, typu imprezy bla bla..

W jakim charakterze pracują te osoby, które znasz? I w jakim trybie studiują?? Co do języka, to nie ma mowy, żebym się go nauczyła w domu z książek tak dobrze jak na studiach. I fakt, to jest pasja, ale może być mi bardzo przydatna przy szukaniu pracy (oraz daje alternatywę).

a jaki to język?

Chyba nie doczytałam. :D Za dużo czasu na słońcu Jakbym była wybitna wybrałabym chyba dziadowanie do końca studiów.:P Może uda Ci się jakoś dorobić parę groszy.

jaką masz pewność ze wybierając wariant B dostaniesz odrazu zajebista prace? i zaczniesz robić kariere? nie wiem jaka filologie robisz ale ...np. anglistów jest teraz jak psów powiem ci przykład mojej znajomej - jej wymarzonym zajeciem/ praca bylo zostac tlumnaczką i tez okupila to duzymi wyrzeczeniami, dorabiała na korepetycjach i z czasem ludzie docenili to ze potrafi uczyc no i z tych korkow naprawde niezle dorobila a swoj cel osiagnela

byłam w podobnej sytuacji i wybrałam wersje jakby Twoje A. i żałuje. że byłam głupia idealistka myslacą o pasjach i hobby, zamiast o pieniadzach. Kilka lat coraz gorszego dziadowania wyleczyło mnie z pasji i ambicji. Realizowac to sie moge w swoim hobby na co dzien, praca m mi przynosic kase. moj pomysl: doktorat nie jest w tym kraju nikomu do niczego potrzebny procz chwalenia się. skoro jestes na tym kierunku dobra - idz na magisterskie zaoczne i do pracy. Przeciez to tylko 1,5-2 lata. jak już je skonczysz, to idziesz do roboty w swoim zawodzie i zaocznie robisz ta filologie.

to nie znaczy ze znajdzie sie dla ciebie miejsce na uczelni za dwa lata, wiesz?:)

myslałam kiedys jak Ty i teraz naprawde żaluje. Bylam najlepsza studentka na roku i tez wiem, co to znaczy gdy wiekszosc Twoich pieniedzy stanowi naukowe :-)

Studiują na dziennych, praca weekendowa. A co do języka, no to sorry... ale myślę, że jeśli masz podstawy, to jesteś w stanie resztę ciągnąć sama w domu. Jaki to język? No i, hm, rok w wte czy wewte chyba nie robi Ci wielkiej różnicy. Wolisz się uczyć czy mieć co do gęby wsadzić? A jeśli jesteś taka inteligentna jak mowisz, to Ci studia do niczego nie są potrzebne, chyba że dla papierku, ważne co masz w głowie

ona jest jezcze na takim etapie, że wierzy w ideały, tez to przerabiałam. W tym kraju sukces odnosza ci, co sie rozpychaja lokciami, a nie ci, co robia doktoraty, smutne i prawidziwe. Ach gdybym miala dzisiejsza wiedze w wieku lat 18....

Jaki język? Rosyjski. Owszem, wierzę w ideały :). Chcę po prostu być dobra w tym, co będę robiła w życiu, dlatego chcę się dobrze do tego wykształcić. I w sumie wcale nie marzę o wielkich zarobkach w przyszłości (dlatego praca na uczelni mnie nęci, choć nie wiem, czy jestem na tyle zdolna i tak, wiem, że miejsce nie musi na mnie czekać :)), tylko o takich "akurat", żeby sobie spokojnie, skromnie żyć. Na razie jest zbyt skromnie :). Dorabiam sobie korepetycjami z angielskiego, zapomniałam o tym napisać wcześniej - bez nich bym zapomniała, jak smakuje piwo ;), ale to niewielki zarobek - nie mam czasu, żeby udzielać wielu lekcji.

myślę, że skoro masz taki problem, to weź dziekankę na rosyjskim, rok popracujesz gdzieś, trochę dorobisz zaczniesz magisterkę i dalej już jakoś poleci

a na jakiej uczelni studiujesz rosyjski? :D

na studia. moj kolega z wyksztalceniem srednim powygryzal z pracy kolegow magistrow, informatykow:) takze jestes srednia, skoro musisz sie uczyc :)

teraz były wakacje można było dorobić, dostajesz stypendium socjalne też?

ja bym wybrała opcję A :)

Myslałamo tym i myślę nadal. To jest jakieś wyjście. Tylko szkoda byłoby mi tego roku - już jeden mam w plecy, bo po pierwszym roku zachorowałam i musiałam wziąć dziekankę. Ale to jest myśl - mogłabym przez ten czas poczytać, nabrać dystansu, zastanowić się porządnie...

mogłaś całe wakacje pracować! studiowałabym jeszcze 2lata, aby myć mgr i tam zrobić licencjat. dziennie. potem poszłabym do pracy i magisterke z jezyka zrobiłabym zaocznie. słuchaj, ja poszłam na zaoczne, (rzuciłam dzienne) i poszłam do pracy. zaocznych nie skończyłam i tylko pracowałam co mi z tego przyszło? mam kase, ale nie mam wykształcenia! teraz idę na inny kierunek na dzienne i bede pracowac w weekendy, aby mieć na bierzące potrzeby i coś tam odłożyć na konto. STUDIUJ! Też mam 23lata! Ale może czasem idz gdzieś np jako hosstesa, 1 weekend w miesiącu, zawsze to jakoś 200zł do przodu.

ja miałam podobnie, ale pomimo propozycji wiedzialam, ze nei chce pracować na uczelni i się doktoryzować, studiowałam 2 kierunki na polibudzie, ale do pierwszego miałam większe zamilowanie , zrobiłam ogr inz. i ....miotalam się całe wakacje, czy ciągnĆ 2KIER itd a tak naprawdę WTEDY BAŁAM SIE ZMIANY!! nie wiedziałam jak to jest pracować w zawodzie, odpowiedzialność itd na II kierunku załatwilam sobie dziekankę na wszelki wypadek, ale mi się przedłużyła ;) (czytaj: wykreślili mnie z listy studentów) Znalazłam pracę, stałam się samodzielna, stać mnie na książki, kino itd i jest mi z tym baaardzo dobrze, nie żałuję decyzji... a od przyszłego pażdziernika zamierzam iść na zaoczne.

Chyba przesadzasz. Sama pracuje w finansach i studiuję zaocznie ekonomie na uniwerku. Dobrze zarabiam, wiec douczam się prywatnie jezyka po pracy. W życiu nie poszłabym na dzienne studia, bo mam swoje pieniądze. Stać mnie i na naukę, na ciuchy, kosmetyki, wyjazdy. To najlepsze lata życia i trzeba korzystać, a nie się ograniczać. Poza tym nawet pracując można robić doktorat. Miałam zajęcia z prawa z kobietą, która uczyla na zaocznych, pracowała na etacie w starostwie i robiła między czasie doktorat. I oczywiście miała rodzię, wiec jak widać, dla chcącego nic trudnego...

drugi raz zrobiłabym tak samo :) życzę mądrego wyboru :)

Pracuję teraz w wakacje! Tyram w sklepie. Niestety, nie zarabiam wiele. Wziąwszy poprawkę na to, że stypendium dostaje się tylko w lipcu (a w przyszłym roku to nie wiem, czy i jakie dostanę, bo się zasady zmieniają), to sporo z zarobionych teraz pieniędzy rozejdzie mi się na utrzymanie plus skromny wyjazd wakacyjny.

zdecydowanie B. po opcji A wylądujesz na bezrobociu.

Witam, ja studiowałam 2 kierunki na studiach dziennych, drugi, który był moim marzeniem. Ciężko bywało nie raz i nie raz nie starczało naukowe... na ostatnim roku drugiego kierunku pracowałam w weekendy w szkole cały rok. Powiem tak, teraz nie mam problemu z pracą...dzięki temu, że skończyłam te dwa kierunki łącznie

To wstyd, że studentki dają d00py za hajs czy fanty! Patologia!