Dlaczego ja zawsze muszę się zakochać platonicznie?

Już po prostu nie mam siły. Najpierw 2 lata "kochałam" faceta poznanego przez internet (wiem, żałosne). Niedawno mi minęło. A wiecie dlaczego? Bo "zakochałam" się w pewnym aktorze (praktycznie nieznanym), którego zobaczyłam 2 tygodnie temu. Zabijcie mnie...

:)

Co konkretnie chciałabyś wiedzieć?

Na dodatek mam teraz dużo do zrobienia, a nie mogę się skupić bo cały czas o nim myślę

to tylko potrzeba wypełnienia kimś pustki w sercu. :) Widocznie nikogo ciekawego nie spotykasz na swej realnej drodze :)

" to tylko potrzeba wypełnienia kimś pustki w sercu." Tak właśnie myślę, bo skoro po dwóch latach, jak za dotknięciem różdżki "odkochałam" się w tym pierwszym to wszystko jest możliwe Ale kurczę no, nie wiem, czy ja sama tak wybieram, czy mam pecha?

Już taka widocznie kochliwa jesteś. Spotkasz miłość to ci znów szybko przejdzie;).

Właśnie się zastanawiam, czy kiedykolwiek doświadczę uczucia ze wzajemnością. Bo albo ja chcę (ale to ukrywam, zawsze), albo odrzucam innych.

czyli wolisz tkwić w takich platonicznych układach, ponieważ boisz się związków, może jesteś nieśmiała, nie wierzysz w siebie...

czy spotkałaś się z nim? dlaczego nie wyszło?

"czyli wolisz tkwić w takich platonicznych układach, ponieważ boisz się związków, może jesteś nieśmiała, nie wierzysz w siebie..." Chyba trafiłaś w sedno. Ciężko samej coś takiego przyznać...

" czy spotkałaś się z nim? dlaczego nie wyszło?" Nie spotkałam się, aczkolwiek były takie plany (właściwie to nadal są). Znamy się już od kilku lat, bardzo go lubię (zdolny, inteligentny, fajny facet) no i zdarzyło mi się w nim jakoś tam zabujać... ;) Był kontakt telefoniczny, smsowy, mailowy, rozmowy przez kamerę internetową itd ;) On oczywiście nie wie, że coś tam poczułam (skrywanie uczuć to moje drugie imię) no i wszystko jest po staremu

Kocham jednego rosyjskiego piosenkarza...... Wszędzie mam jego fotkę, na tapecie w tel w komputerze i nawet zrobiłam niezły fotomontaż na którym jestem z nim na zdjęciu... To chyba z samotności i nieśmiałości......

teraz skoro przyznałaś to sama przed sobą, zostałaś "uleczona". Będzie dobrze, tylko nie uciekaj już jak ktoś się trafi, albo umawiaj się z kolegami żeby przełamać barierę. Dość już tych pocałunków w wyobraźni ;) trzymam kciuki :)

Też kocham się platonicznie... - ja nigdy niczego takiego nie doświadczyłam :O Zobaczyłam go na żywo i bardzo mnie urzekł. Na dodatek wiem, że skończył te same studia (w tym samym roku) co mój kuzyn

Lilly, bardzo dziękuję :) Pewnie brakuje mi śmiałości

Ale czegoś takiego co czuję teraz... nie czułam jeszcze nigdy :O Nieźle mnie wzięło :O