misz-masz w głowie

Mam problem i tak naprawdę chciałabym poznać opinię osób trzecich, obiektywnych. Jestem z moim chłopakiem 4 lata, kocham go i on kocha mnie. Mamy mieszkanie i planowaliśmy ślub ALE ten związek coraz bardziej mnie wyniszcza. Nie mam pojęcia co mam w ogóle robić ale od początku... Na początku naszego związku on raczej mało się mną interesował, ważniejsi byli kumple i to, żeby się upić. Za każdym razem kiedy był pijany mówił mi, że się zabije i nawet próbował to robić - nigdy mu się jednak nie udało. Tak bardzo zaczęłam się tego bać, że zabraniałam mu spotykać się ze znajomymi... Po jakimś czasie poskutkowało! Teraz już w ogóle nie pije ale ja ciągle się boje, mam napady lękowe i ciągle mu czegoś zabraniam bo wydaje mi się, że będzie jak kiedyś.. Boje się nawet jak jedzie do sklepu bo mam wrażenie, że spotka kumpla i znowu będzie pić a co za tym idzie - znowu będzie chciał się zabić.. Jednak on bardzo wziął sobie do serca moją nieudolną taktykę i zabrania mi totalnie wszystkiego! Wszystko jest na NIE! Nie możesz wyjść z koleżanką, nie możesz jechać do knajpy a nawet nie możesz kupić tych spodni! Wiadomo, jeśli obydwoje nie możemy nic robić to nasze życie kończy się na oglądaniu filmów albo jakiś wypadów razem, które i tak są dość rzadkie. Powiedziałam mu kiedyś, że jeśli nasz związek ma tak wyglądać to lepiej żeby się zakończył a co on na to? tak! że się zabije! Słowo 'zabije' wzbudza we mnie bardzo silne negatywne emocje i nie mam pojęcia co zrobić ze swoim związkiem.. Mam wrażenie, że nie mogę od niego wymagać, żeby dał mi więcej wolności, ponieważ ja również jego wolność mu zabrałam i byłabym w tym momencie hipokrytkom jednak nie potrafię żyć inaczej i nie mam na to życie innego pomysł stąd mój post. Może wy macie jakieś rady?

traktuja nas tak, jak na to pozwalamy...a ty pozwalasz...i tylko ty, mozesz to zmienic

w sumie powinien Ci być wdzięczny za uratowanie przed nałogiem droga samarytanko, ale jak widać zwyczajnie odgrywa się na Tobie - lepiej już nie będzie, może byc tylko gorzej - sama to widzisz

No teoretycznie mówi mi czasem, że gdyby nie ja to byłby już na dnie ale ja wiem, że czasem przesadzam i to bardzo... Nie umiem sobie poradzić z moimi lękami. Czytam niektóre posty i widzę 'on mnie bije', 'on mnie obraża', 'on mnie poniża' - mój chłopak nigdy nic takiego nie zrobił i zastanawiam się czy to ja histeryzuje i chciałabym księcia z bajki czy faktycznie mój związek jest 'toksyczny'

przeciez najwazniejsze jak ty sie z tym czujesz i czy ciebie to meczy, a nie co ci tu ktos napisze. Jesli ci tak zle, to musisz cos zmienic, po prostu.

Oczywiście, że tak! Ja po prostu już nie mam pomysłu bo próbowałam wielu rzeczy i również wiele osób mi doradzało i jakoś nie przyniosło to rezultatu.. Przecież wiadomo, że nie będę ślepo robić tego co mi tu ktoś napisze ale nigdy nigdzie nie napisałam a stwierdziłam, że może wreszcie warto spojrzeć na tok myślenia mi nie znany... Najczęściej słyszę, że mam mu się postawić i tak czy siak zrobić to co chcę - raz spróbowałam, więcej nie zamierzam... Telefony co 3 minuty, awantury codziennie przez miesiąc i oczywiście ZEMSTA...

aha, wiec jakiej rady jeszcze oczekujesz - bo w zasadzie, trzeba by dokladnie zrobic to, na co nie masz ochoty

No więc widzę, że jednak nic kreatywnego nikt nie wymyśli i nikt nie był w takiej sytuacji jak ja ;) Jakbym wiedziała jakiej rady oczekuje to bym się nie pytała - logiczne!

Poza tym po co mam to robić? żeby wysłuchiwać jaka to jestem nie dobra i tak czy siak to nie poskutkuje? już próbowałam więc nie rozumiem czemu mam robić coś co nie zdało egzaminu...