czterolatek wazy 37 kg !! jak rozmawiac z rodzicami pomocy

jak w tytule. moj bratanek jest gruby, tlusciutki dzieciak. je bardzo duzo, prawie zawsze jest dokladka obiadu, slodycze i te nieszczesne fast foody. probowalam kilka razy zwrócić uwagę brata i bratowej ale sie oburzyli ze dziecku zaluje jedzenia. bratowa stwierdzila ze "skoro je i ma apetyt jest zdrowy" ja mam wrazenie ze on jak pojdzie do szkoly to bedzie mial problemy, rowiesnicy sie beda z niego smiali, juz nie wspominajac o problemach zdrowotnych jak z nimi rozmawiac, co zrobic zeby dosrzegli problem??

skoro go teraz nie widza to zauwaza jak maly zacznie chorowac albo byc wysmiewany wsrod rowniesnikow

nie rozumiem, a lekarz?przeciez jakby to lekarz zobaczyl to by mamie sie niezle oberwalo!!!!ona go zatuczy na smierc!!! moj maly ma 4 lata , nosi 110-116 rozmiar, wiec jest bardzo wysoki i wazy 22 kg!!!!!! BOZE to ich dziecko jest chore!!!!

znam to z autopsji moja matka wciskała we mnie żarcie tonami, ja miałam apetyt - jadlam. Wszyscy sie ze mnie smiali, że gruba, tłusta, ja cierpiałam, matka wmawiała, że jestem super i pchała wiecej żarcia. Ostatnia na wfie, do ncizego sie nie nadawałam, nikt nie chciał sie ze mna bawić. schudlam jako nastolatka do BMI ok 25, czyli nie chudzielec, to matka stwierdziła, że mi kosci wystaja i na pewno mam anoreksje i zaczeła mnie jeszcze bardziej meczyc jedzeniem. Jak mialam 18 lat wyprowadziłam sie i odzyłam, ale wciaz (dzis mam 23) mam problemy z waga, łatwo tyję (komorki tluszczowe nabyte w dziecinstwie szybko sie napelniaja, ktos kto jako dziecko byl gruby, tyje duzo szybciej niz zwykly czlowiek) i musze sie wciaz pilnować. Mam wielki żal do matki, że tak mi zniszczyla zdrowie i dziecinstwo, ona nie widzi propblemu, uwaza, że grube dziecko to zdrowe dziecko.

a i lekarz zawsze mówili na badaniach okresowych: otyłość. Jak zaczełam czaic, o co chodzi, i mówiłam mamie, że pan doktor kazał sie odchudzac, to mowila że lekarz jest glupi i sie nie zna. I podsuwała slodkości.