Najwieksza miłość mojego dotychczasowego życia ma dziś urodziny.

A skończyło się na gównianych życzeniach na Fejsie. Na dzień mężczyzny to już nic mu nie życzyłam, taka ze mnie ciota. Jak to jest, że nawet z największymi przystojniakami mogę gadać na pełnym luzie i stosować na nich śmiały podryw, a jak już mi na kimś naprawdę zależy (bo ja go kocham szczerze, acz nieszczęśliwie), to spuszczam wzrok i udaję, że mam tego kogoś gdzieś? Boję się, żeby sobie czegoś o mnie głupiego nie pomyślał i się cała spinam... Już nawet nie chodzi o te nic nie znaczące życzenia. Chodzi o całokształt. Tak jakoś najtrudniej zawalczyć o tych, których najbardziej kochamy. I to nie jest farmazon, tylko prawda.:(

Głupi kraj, w którym kobiecie nie wypada się starać ;) Uderzaj debilko.

A idź Brovar, sam jesteś debil. Nie chodzi o to, że nie wypada... :(

Widzisz, będzie nam raźniej jak oboje cierpimy na debilizm ;) Po co ci rady mędrca. Ja bym nie chciał kobiety z życiem do dupy.

A co to w ogóle za rada- "uderzaj". Ja wiem kiedy się uderza, ale się boję. Nawet jak mi nie odpisze na jakąś głupotę, to mi się wydaje, że wziął mnie za desperatkę i kretynkę. Jak chodzi o innych facetów, to mam gdzieś co sobie pomyślą, bo mi na nich nie zależy. :( Ehh, wygląda na to, że on tez by nie chciał kobiety z życiem do dupy.:(

może chodzi o to, że tych nic nie znaczących facetów było mnóstwo, a to prowadzi do dwuznacznych przemyśleń.

Niee, nie było ich tak znowu duzo.