Niepewność

Witam. Od dłuższego czasu mam straszny dylemat związany z moim partnerem życiowym. Otóż na początku wszystko wydawało się super. On bardzo się starał i zdobył moje serce. Jest po rozwodzie, ma syna. Ja też wychowuję swojego syna. Zdecydowaliśmy się zamieszkać razem. To było uzależnione od tego czy znajdę pracę u niego w mieście. Znalazłam ale na jakiś czas. Właśnie kończy mi się umowa. I pytanie co dalej. Dziecko moje zostaje z dziadkami ale bardzo chcę go zabrać do siebie. Problem w tym że jak nie będę mieć pracy to nie ma szans żebyśmy zamieszkali razem bo mojego faceta na to nie stać. Ma kredyt, alimenty i inne wydatki. Stawia dom i na ten cel przeznacza wszystko. Denerwuje mnie to że wszystko zależy ode mnie. Jak nie będzie pracy to nie będziemy mieszkać ze sobą. Teraz muszę szukać innej pracy a o to nie łatwo. I znowu muszę wrócić do rodziców i szukać. Bardzo mnie to martwi bo nie wiem czy On przypadkiem nie myśli tylko o sobie. Chce postawić dom który będzie tylko jego. Jak ja potrzebuje pomocy to on mi nie może pomóc. Bo nie ma środków. Rozumiem że go nie stać ale czy tak powinien wyglądać związek na poważnie? Ja dziecka nie zostawię na pewno. Nie wiem co robić. Za każdym razem jak stracę pracę to musze sie wynosić do rodziców. Nie mogę sobie tego poukładać. Nie potrafię znaleźć sensownego rozwiązania.

ja bym pomyslala ze nie do konca jestes powazna ani on ani ty

Jeżeli tak uważasz to przynajmniej uzasadnij

Obydwoje jesteśmy po przejściach Decydujemy się na związek wraz z bagażem doświadczeń. Dwoje dzieci, dom w trakcie budowy, ja na etapie szukania nowej pracy Chcemy być razem ale sytuacja jest za trudna. Dlatego nie wiem jak to rozwiązać.

ty bo sie zgadzasz na takie cos, on bo najwyrazniej nie jestes dla niego na tyle wazna, nie chce sie wiazac z toba na stale, nie chce "inwestowac" w ten zwiazek. czasem jedno drugiemu musi pomoc, a on sie od tego miga. ja bym kopnela w dupsko.

No i właśnie to mnie martwi o czym piszesz. Cały czas mu tym truję głowę Powiedziałam mu ze jeżeli skończę pracę i wrócę do rodzinnego domu to nie będziemy już razem. On chce być ze mną, kocha ale strasznie kalkuluje Dlatego nie wiem czy jest to facet z którym można wiązać przyszłość. Do tego jego rodzice mają na niego spory wpływ.

Jego jedyne wytłumaczenie brzmi nie dam rady Was utrzymać. Ale wiem ze po prostu nie chce tracić kasy na nas bo ma swoje wydatki

Wiesz co? Ja tak dałam sie wpędzić w podobną sytuację.Wszystko tylko nie żona, czyli jakiekolwiek obowiązki, czyli prawo do mieszkania, pomoc kiedy cieżko ,czyli bez zobowiazań.Powiem ci , im dalej tym gorzej i nie potrafię sie z tego wyplatać..........Nie zazdroszczę.

A ja wracam z pracy, sprzątam, gotuję, piorę, prasuję jego rzeczy, zaworze samochodem gdzie chce bo do grudnia ma zabrane prawo jazdy. I co? słysze tylko nie stac mnie:(

Jego dziecko zawsze będzie na pierwszym planie a moje dziecko to mój obowiązek. I ja go muszę utrzymywać. Przykre to jest

sorry anka, ja bym takiego w dupe kopnela :O ale to jest twoja decyzja, twoj wybor.

No właśnie MAJAK tego się boję ze nie będe potrafiła postawić sprawy jasno tylko tak będzie sie to ciągnęło w nieskończoność. Mi z drugiej strony zależy na pracy bo u siebie w mieścinie to nie ma szans by coś znaleźć. Jakieś okropne czasy nastały ze każdy tylko myśli o sobie, kalkuluje żeby nie stracić na druga osobę, ale żeby pomóc to nie bardzo.

Przecież nie chce żeby mnie i moje dziecko utrzymywał cały czas bo szukam lepszej pracy i chcę pracować. Ale w momencie kiedy zostaję bez środków do życia i mam jedynie alimenty na syna to nie moge liczyć na jego pomoc.

On może i się zdecyduje na ślub ale dopiero wtedy gdy nasza sytuacja stanie się stabilna czyli każde z nas będzie miało źródło dochodu Inaczej to nie ma szans Tylko teraz to i mi przestało zależeć na jakimkolwiek ślubie. Tym bardziej ze ja jestem panną wiec jeszcze mogę wziąć kościelny ale On już nie bo jest po rozwodzie. Wiec tylko cywilny możemy. Ale pogodziłam się z tym.

A co chcialabys siedziec na dupe i zeby Cie facet utrzymywał?! sama napisalas ze go na to nie stac, zreszta tez bym darmozjada nie trzymala pod dachem...zastanow sie co piszesz...masz 28 lat, na pewno znajdziesz jakas prace...grunt to pozytywne myslenie a nie biadolenie na kafeterii , ze ksieznicza ma problem bo faceta nie stac aby utrzymywac ja i jej dziecko:O załosne..

Posłuchaj cwaniaro To ja zmieniłam całe swoje życie dla niego, przeniosłam sie do niego bo tego chciał, znalazłam pracę u niego a nagle gdy kończy mi się umowa i trzeba szukać innej to go nie stać To jest żałosne A ja mu pomagam na każdej płaszczyźnie

wg. mnie twoj partner mysli realistycznie- raz juz sie sparzył i był rozwód - teraz cos chce miec pewnego dla siebie i swojego dziecka... a ty- chcesz tylko cos od kogos - nie myslisz o tym, aby sama dla siebie znalesc prace i miec dom dla siebie i dziecka tylko o tym żeby mieszkać z nim ...

ja tez się sparzyłam i drugi raz nie dam się oszukać

ale gdzie widzisz tu oszustwo? to ze on chce miec swoj dom dla siebie i dziecka ?

a rozumiem że jestes mloda i chesz sobie ulozyc zycie i miec bliską osobę itd. ale nie mozesz oczekwiać, że ktoś bedzie ciebie i dziecko utrzymywal majac swoje zobowiazania

czyli rozumiem że dla Ciebie bycie razem to jednoczesnie podziały na moje i Twoje? Przecież to bezsensu. Lepiej być samemu. W związku chodzi o to żeby sobie pomagać i własnie w tych trudnych chwilach wychodzi jaki kto jest

Kiedyś ja tez zostałam oszukana przez kogoś i odeszłam On sie rozwiódł bo dokładnie byłą taka sama sytuacja jak ze mną Wydaje mi się że jest egoistą i tyle. Dobrze że stawia dom dla siebie i syna który to ja będe sprzątac, dokąłdac do wydatków, zajmowac się jego i swoim dzieckiem. AL eto sie nie liczy tak?

po tym co i jak piszesz widze ze masz postawe rozczeniowa... skoro on ma kredyt i stawia mieszkanie to co ma jeszcze ciebie i twoje dziecko utrzymywac ? ogolem to jakbym ja byla samotna matka to wolalbym sama cos zrobic itd dla dziecka a nie liczyc ze znajde sobie bogatego faceta... zapewnij swojemu dziecku dom (a nie ui dziadkow zostawiasz bo chcesz z facetem jakims mieszkac) - ale taki dom na serio a nie u kogos... bo musisz sie liczyc z tym ze kazdy zwiazek moze kiedys sie rozpaśc i mysl najpierw o dziecku a nie o sobie

to po co z nim jestes skoro za takiego go uwazasz ??

Tu sie zgadzam z tobą.Tylko jak zrezygnować z osoby na której ci zależy.?

Wiesz co bardzo bym chciała kupić mieszkanie ale samotnym matkom nie dają kredytów a poza tym trzeba mieć dochód ok. 3000 żeby w ogóle móc starać sie o kredyt. Ty myślisz że to takie proste? Nie wspomnę o tym że po studiach się zrabia 1000 zł

No własnie gdyby mi nie zależało na nim to byłoby o wiele łatwiejsze

ja juz sie nie raz na kafe wypowiadalam - ze praca jest dla osob ktore chca i cos potrafia, maja specjalistyczne wyksztalcenie itd. wiec... sory... bez marudzenia - jak sie nie chcialo nic robic w zyciu to nie ma co liczyc ze bedzie sie mialo super prace !! soryy no...

o boze... najpierw marudzisz ze on jest taki i siaki... a potem ze ci zalezy na mim... wez sie zastanow... nie masz 15 lat mysl o sobie i DZIECKU... po co sie pakowac w jakis zwiazek ktory nie daje ci 100proc satysfakcji... poszukaj innego bogatego... skoro nie masz pracy itd.

Do tej pory pracowałam i nigdy nie siedziałam bezczynnie. Życie sie skomplikowało jak pojawiło sie dziecko i tzreba było sobie radzić samemu bo na ojca jego nie mogłam liczyć. Może stąd moja nie pewność czy drugi raz znowu nie będe musiała sobie radzić sama. A najbardziej cwani sa Ci którzy tego nie doświadczyli JA tez kiedyś byłam cwana dopóki mnie życie ni edąło po dupie Więc nie bądź taka pewna siebie