obcym się można wygadać

Nie oczekuję akceptacji, zrozumienia, potępiania ani w ogóle czegokolwiek. Chcę się tylko wygadać, bo tutaj jestem anonimowa. Jestem po 20tce, wyprowadziłam się z domu bez słowa, nie podałam żadnego adresu, NIC. Cała ta decyzja została podjęta nagle, nie była przemyślana, chociaż byłam pewna że będę szczęśliwa - w końcu nikt nie będzie mi marudził nad głową, nie krzyczał, nikt nie będzie mówił co jest dla mnie dobre. nieststy właśnie takbyło przez ponad 20 lat mojego życia.... mama wiedziała lepiej.... lepiej idz na studia mówiła, ten facet jest nie dobry itd, a gdy zaczęłam spotykać się z J. to już wogóle zaczeła się wojna- że za mały, że za brzydki, że pije (a nie pije!), że bez przyszłości... Oczywiście ja nie wiem co robię, że bede żałowała, itp. Nie mogłam wytrzymać - wyprowadziłam się. Mieszkamy sobie razem z J. od ponad 2 lat i jest nam ze sobą dobrze:) Do domu już nie zaglądam, nawet nie rozmawiamy przez telefon a ja zaczynam za nimi tęsknić.... Jednak nie wiem,jak powiedzieć że chce być z J. że...jestem w ciąży!! Wiem że to głupie ale moja rodzina, szczególnie matka, jest bardzo zaborcza- jak wspomniałam - wie lepiej i nie da sobie wytłumaczyć. Zaczną zię żale... matka nawet zapłacze i przez to wszystko bedę się czuć jak ostatnia .....(nie skończe). Wolę im chyba niczego nie mówić ale przecież będę musiała.... Kocham moją rodzinę ale przecież chce/MUSZE sama o sobie decydować, niestety oni tego zrozumieć nie mogą, a może nie chcą(?). Nie wiem co robić

Czego teraz od nich oczekujesz ?

zadzwon z radoscia w glosie i powiedz: "MAMO! wlasnie sie dowiedzialam ze jestem w ciazy! jestem taka szczesliwa, J. tez! bardzo chcielismy miec dziecko!"

za podszyw dziękuję!! może ciebie to śmieszy - mnie nie!! do Gagita - szczerze mówiąc nie mam sprecyzowanych oczekiwań, chciałabym tylko żeby zaakceptowali mój wybór