Dziewczyny kochajcie zycie, cieszcie sie kazdym dniem, kazda napotkana osoba..

Zawsze smecilam, narzekalam, chodzilam przybita, nie docenialam nigdy tego co mialam, wybrzydzalam. Jakis czas temu stan mojego zdrowia nagle pogorszyl sie, stopniowo doszlo do tego, ze latalam po lekarzach roznych specjalnosci i diagnozowana bylam w kierunku RAKA.... Wiele dalo mi to do myslenia, caly ten okres niepewnosci, paniczne uczucie, "a co jezeli.." i mysli typu "to na pewno nie dotyczy mnie"... zaczelam zalowac kazdej straconej chwili, tego, jak wiele mialam a nie docenialam... Jestem zdrowa, raka wykluczono, ale lekcja byla niezla... Prosze, cieszcie sie zyciem, carpe diem! Tyle rzeczy do zrobienia, tyle ludzi do napotkania, ksiazek to przeczytania, ciast do upieczenie, spacerow do odbycia, seksow do wyseksowania :P Nie marnujcie czasu na nicnierobienie i wyszukiwanie nieistniejacych problemow.. nie warto, zycie jest krotkie!!!!!!

Boze Kochane, dzieki Ci serdeczne za te slowa....podzialaly jak zimny prysznic! Ja teraz taka jestem nie jestem zadowolona ze swojego zycia, narzekam, malo co mnie cieszy bo nie mam tego czego pragne.... mam jakies myslowe ograniczenia nie zyje pelnia zycia. mieszkam w malej miejscowosci ktorej niecierpie!!! Nic to nie mam, oprocz fajnego mieszkania, ktore wynajmuje...poztym nic, blokuje mnie strach przed nieznanym ALE WIEM ZE TU KOORVA WEGETUJE, i moze dlatego tak sie czuje:( chce mieszkac w stolicy, ale boje sie...roznych rzeczy.

eh rozumiem Cie autorko...ze mną jest coraz gorzej...niedługo pewnie wykituję :( chciałabym przedtem pogodzić sie z jedną osobą którą bardzo kochałam i nadal kocham...ciekawe czy będzie mi to dane...