Co zrobić z ojcem alkoholikiem...?

Mój ojciec jest alkoholikiem. Nie agresywnym na szczęście, nie zataczającym się po ulicach, tylko takim, któremu totalnie wszystko zwisa. Nigdy w życiu nie zrobił nam krzywdy fizycznej, psychicznie też się na nas nigdy nie wyżywał. Ot, po prostu wracał z pracy, upijał się w garażu i szedł spać. Zawsze tak było i jest. Zawsze cały dom był na głowie mamy, ojciec całe życie miał wszystko w dupie. Doszło do tego, że parę dni temu szef go zwolnił z pracy (jest mechanikiem), bo popijał i tam. A ojciec co...? Za ostatnie pieniądze pije nadal, śpi i ma wszystko w dupie. Żal mi mamy, bo ona to przeżywa bardziej niż on. Ojciec jest 5 lat przed emeryturą, mama się martwi, co z nim teraz będzie, a jemu jest wszystko jedno. Poradźcie, co z tym można zrobić? Można go gdzieś wysłać na jakieś przymusowe leczenie? Bo sam nie pójdzie, nie ma opcji. Same już nie wiemy co z nim zrobić...

Może ktoś jednak coś mi może poradzić...?

tutaj pomoże tylko gorliwa modlitwa za Twojego tatę, modł się za Niego z cała rodziną

No ja nie wiem, czy to pomoże... Ja może nie jestem w tym dobra, ale moja mama całe życie mocno "modląca" była i jest i chyba tylko dzięki temu z nim wytrzymała tyle lat...

możecie coś z tym zrobić.W każdej gminie/dzielnicy miejskiej istnieje Pełnomocnik Burmistrza d/s zwalczania problemów alkoholowych.Skłdacie tam wniosek o skierowanie na przymusowe leczenie.Tenże pełnomocnik burmistrza skierowuje sprawę do sądu..Sąd wydaje nakaz stawienia się u biegłego sądowego.Biegły wydaje opinię o fakcie bycia alkoholikiem.Następnie odbywa się następna rozprawa w sądzie,ponieważ sam fakt bycia alkoholikiem nie wystarcza do wysłania na przymusowe leczenie.Równocześnie musi zaistnieć np.powodowanie ropadu rodziny,awantury,bicie,konflikty z sąsiadami.Szczegóły znajdziesz przez Google. Jest tylko pytanie czy warto ojca ciągać po sądach w tym/jego wieku.Na pewno ten fakt spowoduje jakąś jego reakcję i może to tylko pogorszyć wasze wzajemne relacje.

Dziękuję za informację! Jeszcze nie wiem, co z tym zrobimy, póki co chciałam się zorientować, jakie są możliwości, bo tak się dalej nie da żyć... :(