genialny wiersz!

Adam Asnyk \"Gdybym był młodszy\" Gdybym był młodszy, dziewczyno, Gdybym był młodszy! Piłbym, ach, wtenczas nie wino, Lecz spojrzeń twoich najsłodszy Nektar, dziewczyno! Ty byś mnie może kochała, Jasny aniele... Na tę myśl pierś mi zadrżała, Bo widzę szczęścia za wiele, Gdybyś kochała! Gwiazd bym nie szukał na niebie Ani miesiąca, Ale bym patrzał na ciebie, Boś więcej promieniejąca Od gwiazd na niebie! Wzgardziłbym słońca jasnością I wiosny tchnieniem, A żyłbym twoją miłością, Boś ty jest moim natchnieniem I słońc jasnością. Ale już jestem za stary, Bym mógł, dzieweczko, Zażądać serca ofiary; Więc bawię tylko piosneczką, Bom już za stary! Uciekam od ciebie z dala, Motylu złoty! Bo duma mi nie pozwala Cierpieć, więc pełen tęsknoty Uciekam z dala. Śmieję się i piję wino Mieszane z łzami, I patrzę, piękna dziewczyno, W swą przeszłość pokrytą mgłami, I piję wino...

Piekny wiersz. Czy autor jest zakochany w mlodszej dziewczynie? A moze zaluje milosci z dawnych lat?

myślę że to drugie

Mój ulubiony wiersz Asnyka to Marzenie Poranne;) polecam, przeczytajcie;) http://asnyk.kulturalna.com/a-1275.html

To smutny wiersz, bo o zmarnowanym uczuciu. Wtedy kiedy mogl je miec pil wino, a teraz jest juz za pozno. No, ale wiek nie powinien byc przeszkoda dla milosci.

smutny tak ale serce się jeszcze zrywa i rozpacza u niego

biała magia Baczyński Krzysztof Kamil Stojąc przed lustrem ciszy Barbara z rękami u włosów nalewa w szklane ciało srebrne kropelki głosu. I wtedy jak dzban- światłem zapełnia sie i szkląca przejmuje w siebie gwiazdy i biały pył miesiąca. Przez ciała drżący pryzmat w muzyce białych iskier łasice sie prześlizną jak snu puszyste listki. Oszronia sie w nim niedźwiedzie, jasne od gwiazd polarnych, i myszy się strumień przewiezie płynąc lawina gwarną. Aż napełniona mlecznie, w sen sie powoli zapadnie, a czas melodyjnie osiądzie kaskada blasku na dnie. Więc ma Barbara srebrne ciało. W nim pręży się miękko biała łasica milczeniapod niewidzialna ręką. Facet, ktory tak pieknie pisze o swojej kobiecie musi byc wyjatkowy :)

Oczywiscie, ze wiem :)

A mnie chodzi ogolnie o to, ze jesli facet w taki sposob pisze o swojej kobiecie to musi byc wyjatkowy, wiec uzylam czasu terazniejszego.

Ten lepszy... Tadeusz Miciński - "Wampir" Modlą się duchy ciemnych wód - modli się serce krwawe. W wnętrznościach mogił szlocha lud i szlocha serce krwawe. Armat śpiżowych tętni grzmot i tętni serce krwawe. Bagnety pełzną pjanych rot i pełznie serce krwawe. Zadrgały bruki rżniętych miast - zadrgało serce krwawe. Wampiry gaszą wieczność gwiazd i gaszą serce krwawe. Zhańbione ciała - pusty dwór - zhańbione serce krwawe. Wtem tryumfalnie zapiał kur - i pękło serce krwawe.

W takim razie niech bedzie "musial byc wykatkowym facetem" :)

* "wyjatkowym"

piękne wiersze:)

Miciński Tadeusz Samobójca Biją w mą czaszkę, jak w dzwon, głuche grzmoty i krwawa ręka pisze mi przekleństwo. Ja wybierając los mój, wybrałem szaleństwo i porzuciłem raj i zeszłem w czarne groty. I płynę w mrok - i wiem, że oto zgasnę, jako pęknięte słońce. W imię Ojca, Syna! mam w sercu głaz, a tu głębina - jam tułacz - ale będę miał królestwo własne. Ta lufa zimna - lecz ogień gorący - dobry to ogień, co ucisza serce - na górach wschodzi blask błogosławiący me wrogi i płaszcza królewskiego ździercę. Jako pelikan - krwi mojej żywicą karmiłem - nicość! - a dzieci me z głodu umarły - a moja Matka niewolnicą obraca w żarnach krew i łzy narodu. Wezmę mój pług - ja Piastów pogrobowiec - ja dumny kneź - zaoram ziemię czarną - i będą iskry iść - jak złote ziarno. - A na Łomnicy - strzaskam z porfiru grobowiec i wyjmę moje serce...

faktycznie wiersz piękny.

o ten pierwszy mi chodziło

wczoraj się w nim zakochałam i postanowiłam dziś się z nim Wami podzielić

A ja postawię antytezę do pierwszego wiersza w postaci jednej z fraszek Kochanowskiego :) Nie uciekaj przede mną, dziewko urodziwa, Z twoją rumianą twarzą moja broda siwa Zgodzi się znamienicie; patrz, gdy wieniec wiją, Że pospolicie sadzą przy różej leliją. Nie uciekaj przede mną, dziewko urodziwa, Serceć jeszcze niestare, chocia broda siwa; Choć u mnie broda siwa, jeszczem niezganiony, Czosnek ma głowę białą, a ogon zielony. Nie uciekaj, ma rada; wszak wiesz: im kot starszy, Tym, pospolicie mówią, ogon jego twarszy; I dąb, choć mieścy przeschnie, choć list na nim płowy, Przedsię stoi potężnie, bo ma korzeń zdrowy.

Szumi wicher - plącze, w gałęziach jodłowych - dokądże mnie wiodą bogunki żałobne? - Poprzez góry, morza - przez wulkanów jamy powiedziem braciszka na trójsen głęboki. W pierwszym śnie on wyśni lico ukochanej i będzie z nią płynął po złotych jeziorach; a w drugim śnie bory, pałace wysokie, miesiące czerwone i serce Chrystusa; a w trzecim: głębokie groty lazurowe i gwiazdy grające - i że jest - szczęśliwy! O siostry żałobne - czemuż mię niesiecie w zimne kurytarze nad stojącą wodą? Ale nie odrzekły - twarz mi zakrywają i grają i łkają na czarownym flecie.

i will not no runaway - trafnie! :D Chyba Asnyk tego nie czytal :)

Cos z SDM ;) Jakby nigdy nic brodzę już w smudze cienia i widzę jak zachodzi słonko ojca i matki jakby nigdy nic przyjaciół paru na cmentarzach jakby nigdy nic kwitną na nich kwiatki jakby nigdy nic słońce świeci innym i kto inny ze światem się zżywa jakby nigdy nic żartujemy pijemy choć przy stole wciąż kogoś ubywa jakby nigdy nic kolejna jesień mija jakby nigdy nic życie ucieka jakby nigdy nic robię dobrą minę do złej gry i z nadzieją na jutro czekam Smutne, ale doglebnie prawdziwe.