Zawiodłam się na "przyjacielu"

Powiedział mi, że jestem taka słaba psychicznie, bez charakteru. Ciągle tylko przypomina mi moje wady i wtrąca się w moje zycie niby po to, żeby mi "pomóc"...

Masz racje że się na nim zawiodłaś. Powinien Cię wspierać i pomagać, akceptować cię taką jaka jesteś włącznie z twoimi wadami. Tym wytykaniem wad powoduje, że w końcu stracisz pewność siebie:( Robiąc z ciebie ,, gorszą,, sam podnosi własne poczucie wartości. Daj sobie z nim spokój i uciekaj od niego najdalej!

Niby mówi się, że trzeba być szczerym wobec przyjaciół, ale ja bardzo przeżywam to co on mówi. Ciągle porównuje mnie z jakimiś innymi osobami, że ktoś jest "charakterny", że taki i owaki. Denerwuje mnie to strasznie. Jestem chora na depresję, potrzebuję takich słów, które dodają mi wsparcia, a nie słów typu "bierz przykład z..."

Czuję się przez niego jak jakiś śmieć...:(

Ogólnie nienawidzę krytyki. Nienawidzę jak ktoś daje mi do zrozumienia, że jestem gorsza, wytyka moje błędy. Jasne, jest sporo rzeczy, które muszę w sobie zmienić, ale potrzebuję do tego motywacji, nie krytyki...

Ogólnie to moja wiara w siebie spadła do zera. Całe życie czułam się do niczego, a teraz to już tym bardziej! Chciałabym mieć faceta, ale jak on też będzie po mnie jechał? Nikomu już nie ufam...

A pomyślałaś może, że przyjaciel ma rację? Że rzeczywiście chce Ci pomóc? To nie jest komfortowa sytuacja kiedy ktoś na kim nam zależy sobie nie radzi, wygląda na to, że ma rację - jesteś słaba psychicznie, skoro nawet krytyki przyjąć nie umiesz, a przecież nie od tego ma się przyjaciół żeby Cię tylko po głowie głaskali.

o mój przyjaciel równiez mi ciagloe mówil bo ty jestes taka sraka owaka...a okazywało sie pozniej ze to on taki był ... to samo jego kolezanka wmawiała mi ze ja wybire to tamto sramto a okazywało sie ze idelanie opisywała mojego przyjecaiela ... poprostu ludzie sa jebinieci jacys

Tak, myślałam nad tym, ale zarazem uważam, że powinien mi to powiedzieć w taki sposób, żebym się zmotywowała, nie dołowała. Moja przyjaciółka np. potrafi. On z kolei zawsze stawia siebie i innych na piedestał, w porównaniu ze mną, słabą i kruchą istotką. Mam tego dość.

ciagle do mnie gadal...mogła bys byc milasz a sam zachowywał sie jak totalny ham a do mnie miał pretensje ...teraz to ja juz mam ich dosyc wszystkich normalnie ...ciagle mi cos wmawiaja i o cos sie do mnie czepiaja ...

Ogólnie to on traktuje mnie jak młodszą siostrę, której musi być przewodnikiem. Wtrąca się w moje decyzje, mówi mi co mam robić... żałuję, że się przed nim otworzyłam. Mogłam grać pewną siebie, bo odnoszę wrażenie, że on wykorzystuje to, że jestem teraz w dołku emocjonalnym...

Razi mnie to strasznie. Wychodzi na to, że on jest the best, a ja jestem nieudacznikiem, którego należy traktować z góry... Żałuję, że mu zaufałam, bo za chwilę opowie ludziom o tym, jaka jestem słaba i beznadziejna...

Najgorsze jest to, że nie za bardzo wiem, jak zerwać tę znajomość... Studiujemy razem, mamy wspólnych znajomych, więc jak się rozstaniemy, pewnie będzie mnie obgadywał tak jak swoich eks kumpli i jeszcze przekabaci na swoją stronę faceta, który mi się podoba...