Czy macie pewność że to ten idąc do ołtarza?

wiele lat... powiem tak: jak zaiskrzy i pojawią się uniesienia, to lepiej dać sobie trochę czasu na ochłonięcie (choć to trudne) i nie sądzić, że od razu będziemy szczęśliwi, bo tzw. "docieranie" się partnerów trwa nieco czasu. Decydując się na dzielenie życia z inną osobą w stanie uniesienia, gdy grają emocje bierze się całe "dobrodziejstwo inwentarza" plus problemy. Lepiej rozczarować się przed niż po, mimo, że brzmi to mocno banalnie.

Nie wiem,czy męża kochałam czy miłość przyszla później. Ja wiedziam ze mnie kocha,że jest zaradny i odpowiedzialny,że jest wrażliwy i przede wszystkim nigdy mnie nie zdradzi.

dużo mądrych rzeczy piszecie, dobrze posłuchać też tak z ogółu jak to jest,... że można się przewieść i nieźle wkopać czasami, może i dobrze że rozczarownaia miłosne są też przed ślubem ....

Dobrze, że byłaś przekonana o tym. miałaś przynajmniej coś w rodzaju komfortu psychicznego.

Mialam. Ja sobie wyobrazalam że miłość to seks do rana,ciągle wyznania,spedzanie ze soba całego czasu...guzik prawda. To szacunek,podziw i pożądanie. W takiej kolejności. Ktoś wyzej napisał że trzeba tak trochę z rozsądku. I to prawda. Ja najpierw popatrzyłam jakim będzie mężem i ojcem. Głupie?może. Ale ja jestem szczęśliwa.

Wcale nie patrzyłaś źle. Bardzo dobrze. Wyobrażenia o związku nie licują nigdy/bądź rzadko z rzeczywistością. Związek dwojga osób trzeba ciągle wspólnie budować, musi być zaangażowanie obu stron. Ślub nie oznacza końca budowy związku, jak się to niektórym wydaje.

"Czy macie pewność że to ten idąc do ołtarza?" nie ja nigdy nie miałam z zadnym facetem ...

ja miałam prawie 90% pewności, ze to NIE ten :o