Jestem na czarnym dnie bezsilności. Nie daję rady postawić na swoim.

Nie to, że się łudzę, czy że czegoś nie rozumiem. Po prostu jestem słabym człowiekiem. Nie umiem mu odmówić kiedy trzeba, bo mi tak strasznie zależy. Na pewno wiele osób tutaj zna ten stan kiedy kogoś się bardzo kocha, ten ktoś natomiast nie za bardzo ma ochotę się zaangażować, bawi się zapatrzonym w niego człowiekiem, jak kukiełką. Nie jesteśmy razem, więc nie mogę nic wymagać, ale on wie, że mi zależy i to wykorzystuje. Spotykamy się tylko wtedy kiedy on chce, ja cała kipię z zazdrości, kiedy on w najlepsze układa sobie życie towarzyskie beze mnie, flirtuje z innymi kobietami i mnie olewa. Natomiast kiedy mój rozsądek próbuje wygrać z kluchowatą emocjonalnością, to wychodzi na to, że strzelam chwilowego focha, a potem znowu robię maślane oczy. Wiem, że nic z tego nie będzie, ale nie potrafię dać sobie tak po prostu spokój. Te chwile, kiedy przebywamy ze sobą dają mi dużo radości. Mimo wszystko- i ciężko z tego zrezygnować. :O Jestem żałosna i straciłam honor. :O

Nikt mnie nie wyśmieje? Teraz to by było nawet wskazane, może bym wreszcie się wzięła za siebie i zerwała ten kontakt. :O

Nie o wysmiewanie tutaj chodzi.W takim stanie trudno Ci rozsądnie mysleć ale mam nadzieję , że niedługo poznasz kogoś kto przesłoni i przewyższy o niebo Twego idola.Powodzenia.

Dziękuję za miłe słowa. :( No właśnie rozsądnego myślenia mi nie brakuje, bo doskonale wiem, że to toksyczne dla mnie i powinnam skończyć z tym facetem jak najszybciej. Ciężko wygrać z uczuciami, tutaj jest problem. :(

żyjesz iluzją i nadzieją że będzie lepiej ,a nie faktami ..jeżeli w "związku" jest więcej cierpienia niż chwil radości to to są toksyny...broń się ..pewnie boisz się że jak nie on to nikt ,ale ile ty go masz? chcesz się tak nim dzielić ? ..wyobraź sobie że skoro tak jest to prędzej czy później to on Ciebie zostawi dla innej ,a wtedy twoje maślane oczy nie pomogą powie NIE i tyle.

My nie jesteśmy w związku, spotykamy się czasami. Nie chodzi też o strach przed samotnością, tylko on mi tak uderzył do głowy, że ciężko mi dać sobie spokój. Nie chcę się nim dzielić, zresztą wcale nie jest mój, więc nie mam prawa cokolwiek na ten temat mu mówić. Nawet nic między nami nie było, nie licząc lekkiego flirtu. Zabawia się mną, bo lubi być adorowany. Po weekendzie jestem z nim umówiona i wtedy chciałabym to już skończyć, bo chcę zachować resztki godności. :(

eh ..to skoro jesteś z nim umówiona to pół godziny przed spotkaniem napisz mu "przepraszam. nie przyjdę" ...a jak by dzwonił to nie odbieraj telefonów :)..odbierz jak już następnego dnia i powiedz że nie mogłaś przyjść bo ....jakaś wymówka i się nie tłumacz za dużo ...eh z tyloma sukami byłem w życiu że już znam te wasze gierki

bawi się tobą to baw się nim :) ...mówiąc suka miałem na mysli wyrachowane panienki ...,a nie te normalne

On nie będzie do mnie nawet wydzwaniał, bo się przyzwyczaił, że ma mnie na każde zawołanie. Skończy się po prostu cała ta farsa. :( Smutno mi strasznie. :(

..wiesz bawi się tobą bo dajesz się sobą bawić ..no jak nie będzie dzwonił to też dobrze będziesz wiedziała że to gówno warte jest...ale to twoje życie :) pozdro mała

Pozdro i dzięki za wypowiedź. :)

mam to samo tylko po kilkuletnim związku