Własnie wspominam dzieciństwo. Jest mi smutno, chce by to wrociło :((

Dorosłość jest okropna :( Niby tyle mozliwosci ale jednak jest do dupy...Moj facet mnie nie rozumie, trzeba chodzic do pracy :( pamietam gdy byłam mała, wtedy swiat byl cudowny , budzilam sie z usmiechem na twarzy , mialam kolezanki ,chodzilysmy nad jezioro , do wesolwego miasteczka , na ryby z moim tatą , jezdzilysmy rowerami, szkoly nie lubilam ale jednak chcialam tam chodzic... Gdy poszlam z mamą na zakupy bylam mega szczesliwa z nowych spodni ,albo butów ze swiecacymi podeszwami :D A teraz? Kurwa !!

a weź, przestań :D ja błogosławię dzień, w którym stałam się samodzielna

no ja nie bardzo... Owszem bardzo cieszylam sie ,kiedy wyrwałam sie z domu ,ale po 2-3 miesiacach moj entuzjazm opadł :( Chcialabym zyc jak nastolatka, ale czuje ze juz mi ''nie wypada'' , mam smętnych znajomych ,potrafią tylko gadac o polityce , plotkować i jęczeć ze szef w pracy to gowno :O

przecież sama dobierasz sobie znajomych :) nie wszyscy ludzie po 20-stce są smętni, a polityka to ciekawa dziedzina :p

ehh ja bym wolała gadac o głupotach :O Mam 23 lata, mam zapoznawać młodszych w internecie? Chce zyc tak jak dawniej, ale nie wiem jak.

może po prostu zbyt późno dojrzewasz emocjonalnie? :p

nie chce byc dojrzala i tu jest problem

ale zdajesz sobie sprawę, że nie masz wpływu na przemijanie? po co się szarpać, nie lepiej spojrzeć w przyszłość, zamiast oglądać się za siebie?

Mam podobnie, z tym, że ja najczęściej wspominam czasy liceum, bo to był najfajniejszy okres w moim zyciu. Pamiętam jak wtedy narzekałam, że muszę chodzić do szkoły, nie mam kasy itd, a teraz wiele bym oddała by te czasy wróciły. Na szczęście mam znajomych, których czas specjalnie nie zmienił i mimo upływających lat nadal świetnie się razem bawimy :) Niestety są też tacy z którymi coraz trudniej mi się dogadać.