Mam zrytą opinię...

Jak z tym żyć?

Całe życie jestem kozłem ofiarnym, dziwolągiem, świrem, obiektem złośliwych plotkarzy...

Ludzie rzadko traktują mnie poważnie, nie słuchają co do nich mówię. Nie jestem lubiana, nikt mnie nie docenia. Będąc w szkole gapowatą ofiarą losu, czuję się nią teraz niemal wszędzie... Cały czas czuję się obgadywana, oceniana.

Jak mam sobie z tym poradzić? Jestem już dorosłą kobietą, a w dalszym ciągu czuję wpływ tamtych traumatycznych wydarzeń na swoje życie...

Dlaczego nikt nie odpisuje?

ludzie zazwyczaj przyciągają podobnych sobie, może zacznij być częściej uśmiechnięta , bądź uprzejma i miła .Istnieje szansa , że dobrą energią przyciągniesz milszych ludzi. Poza tym nie zyj dla innych, postaraj się dla siebie być ładniejszą, codziennie starannie pomaluj oczy, stań się wyraźniejsza. masz chociaż jedną przyjaciółkę?

Mam kilka kumpelek. One akurat są szalenie sympatyczne i otwarte, mogę na nie zawsze liczyć. Niestety na co dzień, tzn. na studiach czy też w pracy, wychodzę na gapowatą i zakompleksioną. Ludzie często się ze mnie śmieją.

A co do bycia miłą, to czasem mam wrażenie, że jestem za dobra. Ludzie są strasznie cyniczni, chłodni, wyrachowani, a ja wręcz przeciwnie - mam wielkie serce, jestem wrażliwa i uczuciowa.

no to zapoznaj się z terminem -asertywność- i zastosuj kiedy ,ktoś będzie z Ciebie robił głupka, poza tym pamietaj że milczenie bywa złotem- możem gadasz jakieś pierdoły? jak chodzisz ubrana, może tu coś trzeba zmienić

Rzuć wszystko i wyjedź... też miałam zjechaną - nieudanym związkiem, złą hisorią jednego z rodziców, złą opinią w pracy (wygrałam konkurs w urzędzie gminy i ktoś mnie próbował zniszczyć). Rzuciłam prace wyjechałam na drrugi koniec kraju, tak z dnia na dzien. Wiele nocy przepłakałąm w samotnosci ale rano budziłam sie z nadzieją ze cos zmienie. Dzisiaj jest dobrze i oby do przodu :)

W przeszłości owszem, często zachowywałam się różnie, czasem nawet idiotycznie, ale to głównie dlatego, że za wszelką cenę chcialam się przypodobać. Teraz jednak już tego nie robię - zraziłam się. Jestem wycofana, zamknięta w sobie, nie wiem co mam mówić. Moje zdolności społeczne są na niskim poziomie. Nie umiem nawiązywać kontaktów, jestem wiecznie wystraszona, znerwicowana.

Zosiu - możliwość wyjazdu mam dopiero za rok. Teraz jestem tutaj i muszę to przetrwać. Tylko jak? Wydaje mi się, że ciągle się ze mnie wyśmiewa, co też utrudnia mi podjęcie zmiany.

Ogólnie to męczę się z tym niemiłosiernie. Cały czas się kontroluję, przeżywam każdą wpadkę, źle wypowiedziane słowo, udaję kogoś kim nie jestem. Prywatnie jestem dość specyficzną osobą, takie też mam poczucie humoru, jestem zwariowana i twórcza, ale nikomu to jakoś nie przeszkadza. Na studiach z kolei byłabym odbierana jako zbyt ekstrawagancka, zdziwaczała...

Iść do psychiatry? Prościej się chyba nie da.

Ano rozważam jakąś fachową pomoc. Jestem w takim stanie od wielu lat i nieraz byłam bliska śmierci. Czuję się taka nieudana, niedopasowana. Dokładnie tak jak śpiewa Nosowska: "Za głupia dla mądrych, za mądra dla głupich". Ludziom przeszkadza moja wrażliwość, otwartość, ciepło, żywiołowość...

Ogólnie to nienawidzę rzeczywistości. Studia zamiast stać się dla mnie miejscem rozwoju, stają się kolejną udręką z powodu braku akceptacji, przyjaźni. Kolejnym miejscem, gdzie muszę tłumić swoje emocje i spojrzenie na świat, kontrolować każde słowo... Czy to normalne?

Proszę o pomoc... Potrzebuję rozmowy, chociaż wirtualnej.

ci pomoże. Tu, jesli masz niską samoocenę zawsze znajdzie sie ktoś, kto to wykorzysta i ci dokopie. I zamiast lepiej będzie ci gorzej

"Za głupia dla mądrych, za mądra dla głupich" - dobre :D

ja sie zastanawiam czy jest na swiecie osoba której nigdy w zyciu w zaden sposób nie dokuczono? chyba nie ma... a wiadomo ze nie miłe przezycia dłuzej sie w nas utrzymuja niz te dobre

w dodatku mam nadwage i pryszcza na nosie ,kto pogada?

Ruddkaaa - wykorzystaj najblizsza okazje do wyjazdu i odetnij sie od obecnego srodowiska. W nowych warunkach badz soba - ludzie Cie pokochaja lub nie...jedni tak..inni nie. Obawiam sie,ze jakiekolwiek proby w obecnej sytuacji/srodowisku nic nie zmienia...ludzie potrafia byc wredni. Uciekaj tak szybko jak sie da :-)