Nie mogę się otrząsnąć... Jedna z lepszych koleżanek jest po próbie samobójczej

"Nie będziesz pamiętać obecnego życia i nie będziesz czuła żadnego cierpienia. " ........na pewno - skąd to wiesz ?

A pamiętasz swoje poprzednie teraz?

ab było ?

@sertgsrysr Głupia jesteś i nie wiesz, że teraz matka może sama wyrobić dziecku paszport i spokojnie z nim wyjechać. A nawet jak siedzi gdzieś w polsce to co ja zrobię? Za co opłacę detektywa? Jak jej wydrę to dziecko jeśli nie otworzy mi drzwi? I przede wszystkim jak sobie wyobrażasz jeżdżenie do niego gdzieś w polskę setki kilometrów i może jeszcze twierdzisz, że mały spacer z dzieckiem cokolwiek zmieni w jego życiu? Nie zabieraj więcej głosu w sprawach które cię przerastają. Ja już podjąłem decyzję i w dupie mam twoje śmieszne zdanie pani nikt która tylko krytykować potrafi i tym się karmi tutaj. Idź się nakarm kimś innym wampirze emocjonalny.

Jeśli nie było to tym bardziej nie masz się czym martwić. A jak było i pytasz czy było to najlepszy dowód, że nic nie pamiętasz. Ale ja wierzę w krąg życia. Nie wiem tylko jaka kara mi grozi za zniszczenie samego siebie.

Ale to nie ma znaczenia - mam już dość obecnego bólu.

samobójstwo http://www.radiomaryja.pl/audycje.php?id=28154

A może tak porada czym ugasić mój ból zamiast kazania o samobójcach?

powiem tak....wiem, że zrobiłeś wszystko by odzyskać swoje dziecko i mogę to zrozumieć....takie mamy prawo:( Ale nie zrozumiem dlaczego ma to być ostatnie Twoje Boże Narodzenie ? Pracuję na oddziale gdzie maleńkim dzieciom z powodu raka nie zostało wiele życia - zabrać Cie tam ?

ugasi to Twój ból ? Pomyśl .......choć przez chwilę , że Twoje dziecko MOŻE kiedyś będzie potrzebować przeszczepu (nie życzę mu tego....) i tylko TY jedne - nikt inny - będzie w stanie mu pomóc ? Odejdziesz z taką świadomością ?

*i tylko Ty jeden

Tak, może pomaganie dzieciom byłoby JAKIMŚ wyjściem ale jako facet mam zero szans ze względu na panujące w kraju stereotypy. Byłem dobrym ojcem i zrobiłem wszystko co mogłem dla tego dziecka, a także wyczerpałem drogę prawną by je odzyskać. Czuję się pusty i niepotrzebny, a o założeniu nowej rodziny nie ma mowy.

nie odpowiedziałeś na moje pytanie..........

Odejdę bo jest to sytuacja czysto teoretyczna, a ja już i tak nie jestem w stanie jeść, spać czy nawet dobrze wypocząć nie mówiąc o pracy w wyniku tego wstrząsu i ogromnego stresu. Marny ze mnie dawca bo żeby być dawcą to trzeba jeszcze przetrwać, a mnie się świat zawalił i nie dam rady się utrzymać na powierzchni. A do przytułku nie pójdę przechowywać mojego szpiku. Kiedy widzę ojców prowadzących dzieci za rękę to mam łzy w oczach. Wspólnych zdjęć boję się oglądać w obawie przed napływem dodatkowych wspomnień. Nie mam absolutnie żadnego celu w życiu. Więc jak żyć?

WALCZ O NIEGO.

Jasne. Dzięki.

ale żałosny koleś ten "tatuś" jakiś ćpun niedostosowany do dorosłego życia

lena/#/ parę szuji już w życiu czytałam, ale musze przyznać, że ty tym postem uplasowałaś się w czołówce :P