Czy dalibyście radę "męczyć się" z taką osobą czy nie?

osobą małomówną,nieufną,ale jednocześnie sympatyczna.Nie chce stracic tej znajomosci ale powoli zaczyna mnie to irytować... Może dlatego że sama zbytnio wygadana (chyba) nie jestem? i zauwazylam ze nie smieje sie z tego co inni itd, tzn czasami tak ale przewaznie nie...wole trzymac sie na boku niz brylowac w towarzystwie

No ja z kimś takim jestem i kolorowo nie jest. Ale go kocham.

a po jakim czasie otworzył się? ja juz trace nadzieje

też tak mam , sama nie jestem nie wiadomo co , ale podobni do mnie mnie wkurzają:D

Nie wiem co masz na myśli. On nigdy nie będzie otwarty. Ma takie okresy kiedy normalnie gada ze mną o wszystkim zwierza się i tak dalej. Ale potem znów się zamyka, robi się bardzo malomówny, zamyślonu, widzę, że coś nie tak, a jak pytam, to nie dam rady się dowiedzieć. Wiem, że już zawsze taki będzie. Poniekąd się z tym pogodziłam. Na początku przezywałam, że może po prostu mi nie ufa, może przed kimś innym by się otworzył itp. Ale on mi caly czas powtarza, że taki już jest.

mruk:D lepiej nie będzie. wybieraj.

może w pewnym sensie jest ale ma przyjaciol tylko ze nie potrafi zaufac.dlugo trzyma dystans. :( a ja nie wiem czy bede w stanie tyle wytrzymac.probuje zagajac na rozne tematy, kombinuje jak moge zeby cos z niego wykrzesac. a on niby jest miły ale widze ze sie leka...w sumie sam nie zna odpowiedzi na to.ma poczucie humoru ale za bardzo zamkniety w sobie jest