poród coraz bliżej

Witam... Chciała bym tylko podzielić się moimi obawami związanymi z porodem i macierzyństwem bo nie mam się komu wygadać. Gdy próbuje rozmawiać o tym z mężem to on tylko mówi że przesadzam a ja naprawdę boję się porodu. Nigdy nie byłam odporna na ból i nawet z drobnego zadrapania robiłam wielką tragedię. Termin mam na 11 grudnia więc to już naprawdę blisko. Obawiam się też czy poradzę sobie z macierzyństwem. Mam dopiero 19 lat i chociaż bardzo lubię dzieci i często się nimi zajmowałam to boję się czy z własnym dzieckiem sobie poradzę. Bardzo się cieszę że będę miała dziecko i już bardzo kocham mojego synka ale gdy patrze na wózek, łóżeczko i te wszystkie malutkie ubranka to chce mi się płakać bo zastanawiam się czy będę dobrą mamą. Nie będzie mi miał kto pomóc przy dziecku bo mąż pracuje a rodzinę mam daleko więc zostaje z tym wszystkim sama. Czy któraś z was też tak miała że z jednej strony bardzo się cieszyła że zostanie mamą a z drugiej strony strasznie się tego bała? Proszę was o wypowiedzi na ten temat.

Witaj. Nie bój się napewno wszystko będzie wporządku :) Pomyśl sobie każda kobieta daje rade to dlaczego ja miałabym nie dac. Na pewno świetnie sobie poradzisz z opieka i wychowniem maż może wziąsc urlop na kilka dni jak urodzisz . Trzymam kciuki i powodzenia:)

ja mam termin za 2 dni:) z jednej strony nie mogę się doczekać, z drugiej strasznie się boję, niecierpie szpitali, nie wyobrażam sobie nawet jak to może wyglądać, mam 21 lat, wsparcie w mężu ,ale też większość czasu spędzam sama. Studiuję indywidualnie na 3 roku, boję się jak pogodzę opiekę nad malutkim i obronę licencjatu. ale jak pomyślę że lada chwila przytulę synka ...:):)

Masz normalny atak paniki, który minie kiedy tylko urodzisz, zobaczysz i przytulisz dziecko.