Czy macie szczęście w życiu?

Ja mogę śmiało powiedzieć, że mam. Przynajmniej do tego momentu, zawsze wszystko może się zmienić. Oczywiście mam czasem kłopoty i problemy jak każdy. Ale wszytskie ważne sprawy zawsze kończą się happy endem, nawet gdy się zbytnio nie staram. Zawsze mówię sobie, że będzie dobrze, że jakoś sobie poradzę i tak jest. Czasem narzekam na życie, ale dopiero niedawno sobie zdałam sprawę jakie wielkie mam szczęście. Nawet w rodzinie mi mówią, że mam szczęście i powinanm zagrać w totka haha. A wy macie szczęście życiowe?

Ja myślę, że mam :)

ja ewidentnie nie mam, i dlatego jestem pesymistą :P

No ja chyba tez, ale napewno nie do gier , do spadkow, do jakiejs kaski "z nieba". .

mam

wczoraj znalazłam dyszkę na chodniku :)

Ja chyba mam. Studiuję na kierunku, który lubię, mam gdzie mieszkać, co jeść. Ale z drugiej strony, nikt mnie nie kocha, jestem samotna, mam fatalne kontakty z rodziną.

kocham życie moje

Ooo dyszkę fajnie :) Ja znalazłam ostatnio 5 zł.

sam nie wiem...

Ja bym chyba prędzej został potrącony na przejściu przez mamuta niż bym znalazł chociaż złotówkę...

mam szczescie. Mam wspaniałego mężczyznę którego bardzo kocham, z wzajemnością. Nie ma między nami kłotni. Mamy co jeść, powodzi nam się dobrzem. Mamy mieszkanie. Mam rodzinę, na którą mogę liczyć. Uwielbiam swoja przyszłą teściową. :D Skończyłam studia, pracuję w przedszkolu, na stanowisku zgodnym z kierunkiem studiów. Mam przyjaciół. Trenuję z facetem ukochany taniec. W sumie chyba na dzień dzisiejszy niczego mi nie brakuje.

enignes-nie mów tak! Może karty się odwrócą i będziesz szczęściarzem jeszcze:)

ale ja też nie mam szczęścia do kasy, a tu patrze dycha, więc szczęście ogormne :) raz w życiu się zdarzy

Jo000aaanna-bardzo się cieszę:) No własnie mi do pełnego szczęścia brakuje jeszcze faceta. Ale myślę, że mam jeszcze czas i na pewno kogoś znajdę:)

jak niżej i wyżej++ jak mona liczyć na lepsze jutro skoro ostatnie parę lat to jedne wielkie pasmo porażek, mniejszych lub większych?

Mam duzą wspanialą rodzine, dom na wsi, dzieki wsparciu rodzicow studiuje wymarzony kierunek w warszawie i nie musze sie o nic martwic. W wieku 17 lat poznalam miłosc swojego zycia, wspanialego faceta ktory wszystko by dla mnie zrobił zeby mnie uszczesliwic, mieszkamy razem, planujemy slub. Nigdy nie miałam wiekszych zmartwien i problemow

enignes-tak wiem, że to co napisałam to bardzo marne pocieszenie, banał. Ale na prawdę jest tak źle? Nic przyjemnego Cię w zyciu nie spotyka? Nie masz dni, kiedy możesz śmiało powiedzieć, że kochasz życie?

ja chyba jednak nie mam :(

Jestem urodzonym szczęściarzem. 2 razy wyprzedzałem we mgle, że było widać na 100m, na jednopasmowej, dwukierunkowej, i dwa razy się udało. 2 kolizje drogowe, obie nie z mojej winy. Pierwsza praca po tygodniu szukania - 8000zl netto. W sumie jedynie brakuje kogoś, na kogo mógłbym te pieniądze wydawać, ale znając swoje szczęście - niedługo to się zmieni ;) Jak chciałabyś mieć na imię?

Hmmm, jak by się tak dobrze zastanowić tooooooo... nie. Nie no śmiechem żartem, ale to jakieś malutkie krótkie epizody, po których jest powrót do szarej, nawet czarnej rzeczywistości. jestem człowiekiem nerwowym, cos sie pierdo** to się zaraz denerwuje, a że jak zwykle wszystko naraz musi sie zje**ć to czasem nie wiem czy śmiać się czy płakać z tego zasranego życia, a ja mam dopiero 20 lat...

"Jak chciałabyś mieć na imię?" Mnie pytasz?:) A co to za pytanie?:D Moje imię mi się podoba i nie zamieniłabym go ;)

O, super, szczęściara, że rodzice trafili w Twój gust ;) Eleonora? ;)

enignes- ja tez do spokojnych nie należę, czasem mam łagodne dni np. dziś ;) ale im jestem bardziej nerwowa tym wiecej mam powera i wtedy zbiera się we mnie siła i czuję, ze moge pokonać wszystkie przeciwnosci losu.

Nie :) Na 'em'

Emanuela! ;)

Też zdarza mi się coś takiego, ale mimo pozytywnego myślenia, kolejne wydarzenia nie pozwalają mi tego ciągnąć. "Pesymista - ktoś kto zachłysnął się rzeczywistością za dużo razy, żeby jeszcze wierzyć w cuda. "

Ocencie sami: nie zdałam prawa jazdy choc poświeciłam na to wiele pieniędzy i czasu. - nie zdałam matury z matematyki i nie podeszłam do poprawki choć z innych przedmiotów zdałam mature bardzo dobrze na ok 70-80 %. Niezdana matura z matematyki zaprzepascila też plany w moim życiu i dalszy rozwój. - Nie mam przyjaciól, lecz dokonałam tego wyboru świadomie, dość miałam fałszu i pruderii wobec mnie. - Rodzicie sie rozwiedli, moja matka jest toksyczna kobieta ktora zatruwa mi życie, ojciec związał sie z inna z ktora ma dziecko, a jego rola w moim wychowaniu zakonczyla sie glownie na byciu plemnikiem - nie mam zadnego kontaktu z moim rodzenstwem, nie bylo ich nawet na moim slubie, - spotkałam niewlasciwego człowieka z ktorym jestem nieszczesliwa a za ktorego wyszłam za mąż - nie mam mieszkania - nie mam pracy - za 2 mc rodze

zawsze "spadam na cztery łapy" i wychodzę z sytuacji pozornie bez wyjścia - uważam, że mam wielkie szczęście!

A ja własnie jestem optymistką:) moze kiedys bardziej się wszytkim przejmowałam. Teraz już wiem, ze bedzie co ma być...czasem oczywiscie tez mam doła i porażki się sypią. Ale u mnie zawsze sie sprawdza powiedzenie "nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło". JohnnyD.- chodziło mi o "M" :D