Chcę mieć dziecko. Instynkt czy obsesja?

Mam 21 lat, piję, palę, imprezuję ile się da i cenię sobie wolność. I nagle tak zapragnęłam mieć dziecko , że nie mogę nad tym zapanować! Godzinami oglądam filmiki i stronki o dzieciach, kupuję gazety w stylu 'Mamo to ja' i zazdroszczę każdej kobiecie w ciąży. Czy to normalne?

wpdanij do mnie na kilka godzin, odechce ci sie :D

Ja też do siebie zpraszam :-D hi hi u mnie też wesoło synyś broi ile sie da ale jest najkochańszym dzieckiem na swiecie

po co ci to bez dziecka wiecej czasu i fakowo jets http://www.youtube.com/watch?v=Wrx7B9jrafw

tez tak mialam, w najwiekszym bagnie mojego zycia zapragnelam dziecka, i zrobilam to, dziecko znaczy dla nas ratunek, moze jedyny, od popadaniaw wieksze bagno. Ja dzieki mojej corce uwierzylam w Boga, tak naprawde. Ale bylo bardzo ciezko przez jej pierwsze 3 lata zycia.. uwazaj

Czyli jednym słowem lepiej czekać aż mi przejdzie? :D

dziecko to nie sa zarty i widzimi sie , musisz byc na 1000% pewna, ten instynkt nie wzial sie z niczego, on jest odpowiedzia na jakas pustke w Twoim zyciu, sprobuj dojsc do tej pustki i ja wypelnic ZANIM zajmiesz sie tworzeniem nowego czlowieka.

ani instynkt ani obsesja a głupota - oglądasz filmiki i czytasz i widzisz słodkie rozkoszne maleństwo - a jak by ci przyszło 1,5 roku wstawac pare razy w nocy, niemóc nigdzie wyjść bez załatwienia opiekunki, i ta ciągła odpowiedzialność: jak ubierać, karmić, kąpać, czemu płacze, jak jest chory, zabkuje, ulewa, nie je, nie śpi, czy nie robi czegoś za wcześnie albo za późno, pilonowanie żeby głowy nie rozbił - to by ci odrazu instynkt opadł

życie z noworodkiem w domu było dla mnie jakbym dostała obuchem w leb , pomimo , że wiele miesięcy staraliśmy sie z mezem o ciążę , pomimo że przeczyatałam milion artykułów i gazet ibyłam ekspertem ale teoretycznie , pomimo że byłam obcykana w pielęgnacji , wyprawce itp , pomimo że tygodniami urzadzałam pokoik , dbając o każdy detal i pierdółkę ... Przed zajściem w ciążę miałam obsesję , chodziałam do sklepów dzieićych , przymierzałam sie do wózków , oglądałm ciuszki , nawet parę kupiłam . Ale początki po porodzie -MASAKRA . Z czasem jest coraz lepiej bo chyba w zasadzie dla tego że się po prostu przyzwyczajasz do roli matki . Każdy etap rozwoju ma swoje plusy i minusy . Kocham moje dziecko najbardziej na świecie , chociaz czasami jest tak krnąbrna że mam ochote jej przyłozyć klapa . Ale większość jest tych chwil błogich i miłych , które nie równają sie z niczym innym na swiecie . Jak przyjdzie przytuli się , powie " mamusiu jesteś najpiekniejsza na swiecie i bardzo cię kocham" .

ja ma podobnie, poczułam niedawno silną potrzebe dziecka w moim przypadku było by to 2 dzieck, mam juz 4 letnią córeczkę którą urodziłam w wieku 19 lati oczywiscie nie była planowana zarzekałam się zawsze ze wiecej dzieci nie bedzie a teraz strasznie chce kolejnego dzieciaczka, całą swoją miłość skupiam na niej, i myśle że spokojnie by jej starczyło dla kolejnego maluszka szkoda, że to nierealne, bo mieszkamy z męzem w kawalerce i sytuacja finansowa nam na 2 dziecko średnio pozwala