rozmyślania nieświąteczne

Jakże często ostatnio słyszałam "Wesołych Świąt!" Czy ktoś poznał, że dla mnie święta nie są wesołe, bo w ogóle to nie są święta, to czas spędzony samotnie w domu-książka, film, jedzenie? Nie było przygotowań, jedynie sprawianie innym radości-znajomym, współpracownikom w postaci własnoręcznie zrobionych prezentów, bo nawet jeśli mnie jest źle, to niech inni się cieszą. Nikt nie zauważył.Może to i dobrze... Czy, życząc innym wesołych, dobrych świąt, zastanawiamy się, czy rzeczywiście takie będą, a może ktoś świętuje? Nie zastanawiamy się, jakże często nas to nie interesuje, nie widzimy smutku w oczach, wymuszonego uśmiechu.

Ile masz lat?

pytanie czy chciałabyś się z tego smutku innym zwierzać ? ja wolalabym nie opowiadac innym ze swieta spedzam praktycznie sama - nie chcialabym widziec ze jest im mnie zal, nie chcialabym tez innym ktorym w jakims stopniu na mnie zalezy psuc tym ich własnych swiąt.. moze spowodowane jest to tym ze ja akurat mam problem z mowieniem o swoich problemach innym - bo niestety nauczylam sie tego, ze ludzie zle odbieraja osoby ktoym sie zle wiedzie- maja do nich mniejszy szacunek- nawet wtedy kiedy mowia ze zycza temu komus jak najlepiej

Raczej się nie zastanawiam jak ktoś spędza święta, czy mu jest wesoło, czy wprost przeciwnie. Nie liczę też na to, że ktoś się zastanowi nad tym jak ja je spędzam. Mam to w poważaniu.

Cię rozumiem niezaloogowana

A ja absolutnie Cie nie rozumiem. Zyczymy konus szczescia bo jestesmy zadowoleni lub zyczymy szczescia dla innych bo my takiego nie mamy. Wiesz nie trzeba szczegolnie wiele, aby znalezc powod do radosci. Jednak czlowiek yo dziwna istota i sam szuka problemow;)