W A S Z E Z D A N I E ? ? ?

Witam wszystkich, chciałam zacząć od tego, że pozdrawiam wszystkich czytających to forum jest naprawde suuuper:) Chciałam się Was doradzić co moge robić dalej... Mam 17lat i jestem w dość nietypowej sytuacji... w lato b.r spotkałam calkiem przypakiem fajnego "kolesia", spacerowalam, on podszedł do mnie i zagadał... wydawal sie taki "inny" niż inni < wyjątkowy, rozmawialo mi sie z nim tak, jakbym znala go od pszedszkola... Jest z tej samej miejscowosci co ja. Powyżej napisałam, że koleś bo on ma.... 29lat... i dziecko... obecnie nie mieszka se swoim dzieckiem, a z jego matka utrzymuje sporadycznie kontakt gdy chce spotkac sie z córką... Oczywiscie moi rodzice "zabraniaja" mi sie z Nim spotykać, ale i tak to robie.... Wiem, że dziecko zawsze bedzie na Jego pierwszym miejcu.... ale za kazdym razem jak sie spotykamy, mowi mi, że jestem dla Niego "ważna" i nie obojętna...Ludzie z Naszej miejsowości dają strasznie głupie plotki na nasz temat oczywiście wymyślają wszystko od samego początku do samego końca... "koleś" ma na imię Mateusz... mowi mi, że dla Niego nie liczą sie te plotki ale, że jak dla mnie lepiej by było poczekać, że jestem młoda i że na pewno znajde sobie kogoś "odpowiedniego"... ale mi na Nim STRASZNIE zależy... mówiłam mu o tym, kolejny raz powtorzył, że mu na mnie zależy, ale nie chce, abym przez Niego zmarnowała najlepsze lata swojego życia, powiedział, żę chce poczekać do mojej osiemnastki, bo szanuje zdanie moich rodziców... Piszemy ze sobą, spotykamy się.... Ale chciałam Was zapytać czy robić to dalej > pisać, spotykać, jak i tak oboje wiemy, że narazie z tego nic nie bedzie... Zerwać z Nim kontakt i zapomnieć... czy utrzymywać poznawać sie lepiej i poczekać do mojej 18stki a wtedy zadecydować czy nadal chcemy być razem...??? Błagam pomóżcie mi... wiele osób jest temu przeciwna, że to właśnie on i że różnica wieku... Chcem abyście Wy przedstawili mi swoje zdanie na ten temat... Z góry dziekuję i przepraszam, żę tak dłuuuugo.... Pozdrawiam:)

Zerwij kontakt..ja wiem, że Cię serce chwyta i myślisz o nim, ale po to mamy mózgi żeby myśleć- więc myśl i nie ładuj się w bagno. Trudne decyzje mają to do siebie że są trudne, ale korzystniej przecierpieć i podjąć MĄDRĄ decyzję niż pomyśleć: jakoś to będzie i iść za emocjami...które się kiedyś wypalą, prędzej czy później, a Ty zostaniesz z bałaganem w życiu. Pozdrawiam:)