ile się dochodzi do siebie po znieczuleniu do kręgosłupa?

Ja do wojewódzkiego szpitala w Poznaniu na oddział dodzwoniłam się od razu gdy ojciec był po operacji.

Bo jak sie zachowujesz jak mysz pod miotłą i ostatnia sierota to raczej wiadomo, że cię oleją i nie udzielą informacji. Ale trzeba być inteligentnym, żeby umieć ustawić pod siebie personel medyczny w takim molochu jakim jest szpital Nie ulega jednak wątpliwości, że auorka to ostatnia idiotka bo nie ma usprawiedliwienia, dla którego nie może być przy meżu po operacji :o

Ale ja dzwoniłam nawet ostatnio do kilku szpitali publicznych i nie miałam żadnego problemu z uzyskaniem informacji. I bez przesady, kiedy jest zapierdol to jest, przez pół dnia nic się nie dzieje. Rano leki, obchód, zaplanowane operacje, po obiedzie leki i fajrant, do wieczora spokój, bo rodzina się opiekuje chorymi.

co szpital to obyczaj. Ale ja pracuje w takim co ma popodlaczanych 5 szpitali i jest glownym do ktorego zwozą ludzi z calego miasta, i jest cos takiego jak R-ka i tam to juz 24/dobę zapitalaja. Zalezy ile lekarzy na oddziale, w moim szpitalu przypada 1 lekarz na oddział i sie nie wyrabiaja z niczym.

dodzwoniłam się w końcu, nie pieprzcie mi, że jesteś sierota bo się nie mogę dodzwonić, to moja wina, że jest ciągle zajęte albo numer nie działa? oczywiście nie piszę tego do wszystkich ale co niektórych tu na serio pogięło. jakim prawem mi ktoś sugeruje, że mam gdzieś męża skoro nie jestem teraz przy nim? mam zostawić paroletnie dziecko samo w domu i jechać? jestem ciekawa czy ktoś z was zostawiłby 5 latka i może jeszcze mam mu powiedzieć kiedy i jakie leki ma zażywać bo mamusia sobie jedzie? to chyba oczywiste, że pojadę do męża ale w tedy kiedy ktoś będzie mógł posiedzieć z dzieckiem czyli wtedy kiedy moja mama skończy pracę, nie wszyscy mają tak, że siedzą w domu i pierdzą w kanapę z nudów, ja pracuję, moi rodzice też więc chyba musze się dostosować też troche.

aha, znalazłam tylko 2 numery telefonu do tego szpitala, jeden był prawdopodobnie zepsuty, w sensie takim, że nie działał bo sygnał był dość dziwny a drugi był ciągle zajęty, uważacie, że to moja wina? miałam przed jego zabiegiem naprawić im system telekomunikacyjny? jestem bardzo ciekawa jakimi wy jesteście bohaterami kiedy dzieje się u was coś złego. i nie życzę sobie tekstów, że pies jest ważniejszy dla mnie niż mój mąż, zresztą świadczy to tylko o bardzo niskim poziomie kultury i inteligencji piszącego tego typu głupoty.

:)

Z niecierpliwością czekamy na kolejny topik pt. "Siniak po wkłuciu do kręgosłupa. Czy to normalne?"

prawdę mówiąc na tym forum jest może z 5% osób, z którymi warto rozmawiać, coniektórzy nie powinni otrzymywać pozwolenia na internet, ja tutaj nikomu nie robię złośliwości, nie staram się dobić kiedy widzę, że komuś jest źle, jeśli już coś piszę to staram się wesprzeć ale widzę, że to mało spotykane tutaj.

mam jedno pytanie - skoro was tak wkurza to co piszę i uważacie to za głupie to po co wchodzicie na ten temat i się udzielacie? nudzi wam się? nie macie co robić? macie tak kosmicznie nudne, jałowe życie, że postanawiacie udzielać się nawet w temacie, który was nie obchodzi? czy może po prostu uwielbiacie robić komuś przykrość? nie ma innej opcji, są tylko te dwie, żadna nie świadczy o was najlepiej.

Autorko, złośliwosc jest przywilejem anonimowosci na forum i trzeba sie z tym liczyc, nikt Ci tutaj zle nie zyczy tylko nikt Cie nie zna ani historii Twojego zycia, Twojej sytuacji i dlatego gadaja co slina na jezyk przyniesie i co topic sam sugeruje.

tak zdaję sobie sprawę, że to przez tą anonimowość jednak wydaje mi się, że każdy powinien mieć takie minimum kultury w sobie i jakiejś ogłady, której chyba większości bardzo brakuje.

Jadąc do pracy busem transsyberyjskim zażarcie dyskutuję z kasownikami na temat wyższości gotowanej brukselki nad platynowymi elementami półprzewodników w technologii IT

naprawdę jesteś az tak zafascynowana tą tematyką? :-) :-D

Nie czułabym się fair wobec całej Kafeterii za okazaną mi pomoc, gdybym nie dodała od siebie jeszcze czegoś: Otóż wieczorami namiętnie siekam nać pietruszki w drobniutkie kawałki, a następnie za pomocą perfekcyjnych chuchnięć swojej odbytnicy układam z nich Mandalę Życia, przedstawiającą zdeformowanego dorsza islandzkiego.

Nie musisz Nam tak bardzo dziękować, oby mąż doszedł do zdrowia :-D

Nalegam

podszywacze są czasem bardzo zabawni :) sorry ale nie rusza mnie to już, ważne, że mąż jest przytomny, boli go cholernie ale myślę, że będzie ok.

Agresywnie kłapiąc pochwą, wbiegnę dziś do wrażych pomieszczeń Szpitala Wojewódzkiego w Sieradzu i wykradnę stamtąd wszystkie filcowe kapcie, gdyż chcę zostać dokooptowana do teleekspresowej galerii ludzi pozytywnie zakręconych

Uff. Ulżyło nam, że wszystko w porządku. Napisz wieczorem, czy mąż doszedł.

do zdrowia oczywiście mam to samo skojarzenie za każdym razem jak czytam tytuł:-)

na prawdę wydaje się wam śmieszne to wszystko? jeśli chodzi o osoby wam najbliższe to też się tak śmiejecie z nich? bez obaw, postaram się już więcej nic nie napisać na jego i nasz temat

Chociaż głowy sobie uciąć nie dam, zawsze mogą przydarzyć się jakieś komplikacje

mąż musi mieć niezłe utrapienie z taką inwazyjną osóbką. Skoro tutaj się co trochę obruszasz właściwie o nic to w domu pewnie też ciągle chodzisz naburmuszona jak Ci sie zwróci uwagę albo wyrazi swoje poglądy. Nikt Ci teraz niczego złego nie powiedział.

potraficie ocenić charakter osoby po kilku postach na forum? to lepsze niż psychologia!!! do diabła z psychiatrami i psychologami, ludzie potrzebujący pomocy powinni zajrzeć tutaj, zaraz się dowiedzą kim są i co mają robić :D

apodyktyczną niecierpliwą osobę da się poznać po kilku zdaniach i nie trzeba do tego psychologa :-)

u autorki tematu widzę tylko strach o męża, która być może jest zbyt duża i autorka traci jasność umysłu, jednak nie twierdzę, że jest psychiczna, może po prostu nie jest osobą, która w chwilach trudnych potrafi utrzymać nerwy na wodzy