Jak facet może pocieszyć koleżankę w pracy ?

Witam. Mam w pracy koleżankę. Bardzo lubię z nią rozmawiać, mam nadzieję że ona też. To co bardzo jeszcze lubię to sposób przywitania ze mną (tylko ze mną :) - takie przyjacielskie przytulenie (bez buziaczków) :) Może nie zawsze, ale dość często. Czasami widzę, że ma kłopoty w pracy z koleżankami (zwierzyła mi się). Czasem do tego stopnia że i do mnie nie potrafi się uśmiechnąć ani w tym dniu zadzwonić czy podejść. Chciałbym ją jakoś pocieszyć ale nie wiem na co mogę się odważyć. Czy Wy dziewczyny w trudnych momentach (wkurzone przez inne kobiety) chciałybyście aby taki przyjaciel (rodzaju męskiego) w jakiś sposób Was pocieszał ? Jeśli tak to jak ? (dobre słowo, miły sms, komplement, przytulenie, potrzymanie za rękę) ? A może żeby lepiej w tym nie zbliżał się ?

kupic jej kwiatki i wyruchac

Nie mogę. Nigdy nie miałem śmiałości do kobiet...

dopiszę jeszcze - ona nie lubi ode mnie dostawać "materialnych prezentów"

to ja wypiesc intelektualnie a potem zerznij

ehh, widzę że nic tu nie wskuram. W dodatku inni piszą za mnie (tekst o kwiatkach). W sumie to chciałem się dowiedzieć cz np. gdy dwieczyna jest zdenerwowana to przytulenie jej jest dobrym pomysłem czy raczej nie ?

myślisz że jak będzie zdenerwowana to łatwiej ją dopadniesz ?

powaznie to lepiej poczekac na lepszy moment

Powinieneś jakoś dążyć do wyruchania jej. Kobiety, których się dobrze nie wyrucha są nieszczęśliwe.

nie chodzi mi o to by ją dopaść, ale od jakiegoś czasu nazywamy siebie przyjaciółmi i po pierwsze chciałbym jej pomóc (np. pocieszyć) a po drugie boję się że zrobię coś w tą stronę a okaże się, że lepiej było sprawy nie ruszać i poczekać na lepsze czasy (bo np. stwierdzi że jestem nachalny i wpieprzam się jej kiedy ona nie ma humoru).

toć kolega dąży tylko czeka na nieodpowiedni moment :)

Przyznam się, że odkąd się poznaliśmy to myśli to mi przechodziło wiele przez głowę (przeróżnych). Ale składa się tak że nie mogę dalej się posunąć (tylko do przyjacielstwa, może ciut naginanego), nie mogę i już... Co do zasady... (chociaż czasami chciałbym :) )

ci sygnał, od twoich starań zależy to jakie masz szanse. Jeżeli nie wykażesz zaangażowania uważaj, może stać się twoim wrogiem. Gorzej jeżeli ona darzy ciebie uczuciem a ty ją potraktujesz jak przyjaciela, ciężko to będzie wyprostować.

cóż to za zasady żeby nie starać się o koleżankę z pracy ?

Niepotrzebnie się cyrtolisz. Zasadź jej kutasa centralnie. W sam środek odbytu

panienka?

Sprawa jest prosta (znaczy dla mnie - trochę skomplikowana) - jestem zajęty. I zmiana tej sytuacji spowodowała by ogromne zmiany w moim życiu, ogromne. Ona (panna) raczej nie dąży ze mną do jakiegoś związku, dobrze wie że nie jestem wolny.

dąży ale naiwny.

Właśnie, gdybym był wolny to bym pewnie temat lepszego poznania się toczył w tą stronę aby być razem (chociaż wkurzało by mnie to że ona - jak zauważyłem - lubi poflirtować z kolegami z pracy, ale wiem że co do zwierzania to zwierza się tylko mnie).

flirtowanie to taki urok koleżanek z pracy. po co masz czekać aż będzie zdenerwowana ?

Co do moich uczuć do niej - mimo że nie mogę od niej niczego wymagać, to wolałbym aby znalazła sobie kogoś (partnera, być może życiowego) spoza naszej pracy, bo jeśli byłby to ktoś kogo znam to u mnie zazdrość by mnie zżarła, a tak to przynajmniej gościa bym nie znał.

z pracy są dla kobiet bardzo atrakcyjni.

Ogólnie - to wszystko jest dla mnie cholernie trudne. Siedzi mi w głowie niemożliwie mocno, śni mi się, jestem zazdrosny.... ale nie mogę, nie wolno mi! I nie mogę sobie z tym poradzić. Ale też nie chcę zrywać dobrego kontaktu. Chciałbym wytrzymać z nią jako przyjaciel, tym bardziej że jej czasem zwierzałem się z rzeczy których nie mówiłem nikomu innemu...

czego ty od niej chcesz kolego ?

przelecieć jej nie chcesz, innemu nie dasz a z dziewuchą nie pogadasz mimo że otwierasz się przed nią. Może ona jusz tam usycha z żalu że ni wzbudziła w tobie miłości?

wiem, muszę zrezygnować ze ścisłego przyjacielstwa (i tylko przyjacielstwa) bo takie coś między kobietą a facetem jest chol*rnie trudny i właściwie niemożliwy. Moment gdyby kogoś poznała byłby dla mnie bardzo trudny... Nazywając rzeczy po imieniu... chyba się zakochałem... I muszę się odkochać :(

no kolego, masz przesrane ;) ale da się z tym żyć po jakimś czasie przejdzie

mam nadzieję... A o zabujaniu się w niej przekonałem się kiedy ona pojechała na wyjazd grupą z pracy, na który ja nie mogłem jechać. Jak wróciła to mówiła o tym chłopaku, o tamtym itd... a mnie ściskało w gardle. A ona po prostu zwierzała się mnie, przyjacielowi...

dobra, kończę, idę spać... jutro (właściwie to dziś) zobaczę ją, ciekaw jestem jaki będzie miała humor, ale postanowiłem że raczej nie będę ją zaczepiać

zawsze należy korzystać z okazji i próbować zamoczyć