Życie...

Bardzo proszę wszystkie osoby homoseksualne i heteroseksualne o odpowiedź... Za wszystkie wulgaryzmy dziękuję... nie jest mi to potrzebne... Rozstałam się z moim mężem, byłam jakiś czas sama... pomagało mi wielu ludzi... zostałam sama z córką... z mężem rozstaliśmy się ponieważ oboje stwierdziliśmy, że do siebie nie pasujemy... mój były mąż to dobry człowiek.. jednak chcieliśmy od życia czegoś innego... inaczej na wszystko patrzyliśmy... trudno było żyć razem ludziom, którzy wszystko inaczej odbierają... zapadła więc decyzja o rozstaniu... Teraz jakiś czas po tym wszystkim zakochałam się w mojej koleżance jeszcze ze szkoły, która we wszystkim mi pomagała... jednak jest dziecko... (mała bardzo ją lubi) ma ona teraz 5 lat i jest w sumie jeszcze nie świadoma... ale boję się związać z kobietą, boję się, że kiedyś to wszystko odbiję się na małej... boję się, że teraz mąż przez to będzie chciał mi ją zabrać... moja mama której o wszystkim opowiedziałam stwierdziła ze nie pozwoli wypaczac jej wnuczki:( mamy zamiar wyjechac z naszego miasta, kupić mieszkanie gdzieś w jakimś większym mieście... ale czy da się normalnie żyć w związku homo gdy jest dziecko...? bardzo prosze o wszystkie wypowiedzi... ludzi homo którzy są właśnie w takich związkach... ludzi hetero którzy znają takie przypadki...

ja nie pomoge Ci odpowiedziec na Twoje pytania niestety. nie znam nikogo takiego, kto jest w zwiazku homo majac dziecko z wczesniejszego okresu. nie wiem po prostu. zastanawiam sie tylko jak to jest, ze nagle ktos zaczyna rozumiec, ze ta sama plec moze tez krecic! jak to jest? skad sie wie? ja lekko sklaniam sie ku bi.. lekko. bo nie moglabym byc typowo w zwiazku z kobieta. ale moglam sie z nia np. przespac.

hmmm kobiety od zawsze mi się podobały... ale nie chciałam brać tego do siebie szybko zaszłam w ciąże, wzieliśmy ślub... mąż był pierwszym partnerem jeśli chodzi o seks... hmmm jestem Biseksualistką ... ale od kąd ją znam mężczyźni zupełnie mnie nie pociągają... mam ochotę codziennie się z nią zatracić... tylko jest dziecko nie chcę go skrzywdzić... wiadomo jak to jest w naszym społeczeństwie... bardzo prosze o wiecej odpowiedzi

niewiele Ci pomoge , ale przypomniala mi sie pewna sytuacja, w zwiazku z twoim topem. Moja dobra kolezanka powiedziala mi ladnych pare lat temu, ze chetnie przespalaby sie ze mna , nawet bylaby ze mna w stalym zwiazku. Wyznala , ze kocha we mnie wszystko, wlosy, figure, usmiech , koci sposob poruszania ( ? ) , smiech ,waniliowy zapach , umysl . Uwielbia na mnie patrzec. Ona jest bi .A tak na marginesie piekna z niej bestyja :-D Zamiast mi to pochlebiac , wprowadzilo mnie w lekki niesmak , zaczelam ja skutecznie unikac. Mam otwarty umysl ( tak mysle) , ale mimo wszystko- nie gdy dotyczyloby mojej osoby.. Jednoczesnie chyba Ci wspolczuje , ze masz "innosc" i taki podarunek dostalas w genach.

ale mi nie jest potrzebne współczucie, bo ja naprawdę nie cierpię z tego powodu... kocham ją całą sobą... jest wspaniałą osobą... dała mi to czego żaden mężczyzna przez całe życie nie dał... chce z nią być tylko boję się ... o siebie o nią o Córkę...... o to jak ludzie będą na nas patrzeć... co im mówić w razie kłopotliwych pytań??? jak to wszystko wytłumaczyć Małej?

jesli chcesz to zalatwic z glowa to na twoim miejscu poszla bym do dobreo psychologa i zapytala jak ugryzc ten problem.

no dobrze ale co wy myslicie o tej sprawie?? jak wy to widzicie?

Idź za głosem serca. Dziecku na pewno nie stanie się krzywda jak będzie żyło w domu pełnym miłości i szacunku i jak będzie czuło, ze jego mama jest szczęśliwa. Czytałam kiedyś artykuł o takich rodzinach i dzieci miały się w nich całkiem dobrze. Nie sądzę, żeby mąż mógł z tego powodu odebrać Ci dziecko.

A nie mozecie oficjalnie mieszkać razem na zasadzie, ze wspólnie wynajmujecie mieszkanie, a nieoficjalnie sie w nocy bzykać? :-D

Masz cięzki orzech do zgryzienia. Wyprowadzka do dużego miasta to jedno ale co na to ojciec. Interesuje się dzieckiem? Czy istnieje możliwość, że chciałby ci je odebrać? Czy byłabyś gotowa oddać je ojcu? Z drugiej strony w życiu trzeba robić to co daje nam szczęście. Jesli zrezygnujesz ze szczęścia to będziesz nieszczęsliwa. A co do tego miasta to już lepiej wyjechać na zachód Europy bo u nas to jeszcze ciężko z takimi przypadkami. Powodzenia