3 letnie borykanie się z problemem - już odkrytym...

Zmienne nastroje - nie lekkie, skrajne. Przechodzenie z miłości do nienawiści. Krzyki, kłótnie - a za parę chwil spokój jakby nic się nie stało. Potrzeba życia dla kogoś, kto się będzie nami opiekował, nadawał sens życia, zawsze wspierał. Skrajne popadanie w życie czyimś życiem, wielka miłość, a zaraz nienawiść do niego. Strach przed zranieniem, opuszczeniem. Atak jako obrona. Nierozumienie przez świat. W poniedziałek dusza towarzystwa, rozgadana, inteligentna, dobre poczucie humoru, wysokie poczucie własnej wartości, pewność siebie itd, w środę zaś cicha szara myszka zamknięta w sobie, niewiedząca o czym z kim rozmawiać, niezrozumiała, zestresowana przez co uznawana za niezbyt inteligentną itd. To jest męczące, borykam się z tym od 3 lat. Wszystko zaczęło się jak zaczęłam dojrzewać - w 1 gim. Już nawet trochę w 6 podstawówki. Teraz jestem w połowie 1 liceum - szczerze nie wiem jakim cudem tu dotarłam nie otwierając książki i prawie nie bywając w szkole. Przez te 3 lata uciekałam w znajomych i alkohol głównie, zapominając o sobie i porzucając coroczne 5,5 średniej oceny na koniec i stypendiów sportowych. Zapragnęłam mieć znajomych. Teraz mnie zostawili - bo ze mną nie wytrzymują. Bo myślałam, że jak się otworzę bardziej to będzie tak jak zawsze. Parę osób tylko zostało, które wiedzą, ze coś nie tak i nadal wspierają. Ale to jest smutne... Nie wiem jak mam sobie z tym poradzić.

Ach i byłabym zapomniała.. Mam niedoczynność tarczycy od małego. W prawdzie leczoną, ale mam i nie wiem czy się nie wraca.

I brak pomocy - jak zawsze...

Niedoczynnosc tarczycy nie ma tu nic wspólnego masz ewidentne zaburzenia osobowości.... jestes niestabilna emocjonalnie... poczytaj o tym może masz borderline.... osobowosc z pogranicza... byłam z kims takim nie chce cie dołowac ale tacy ludzie sa toksyczni i nie zdolni do trwałych wiezi z innymi sama widzisz przyjaciele odeszli.... idx do psychiatry jak bedziesz miec diagnoze mozesz sie leczyc psychoterapia i zrób to bo inaczej całe zycie bedziesz nieszczesliwa i przy okazji zmarnujesz zycie innym...

to mi wygląda na borderline.. co sie działo w twoim zyciu przed tym jak zaczęły sie problemy?

nie jestem specjalista ale potwierdzam to może byc borderline lub cos zblizonego.... miałam takiego partnera i wiem jak wykończył mnie psychicznie i inne przede mna.... idx do lekarza i rób cos z tym dla własnego dobra i innych.....