4 miesiące do matury a mój chłopak jest poważnie chory :-(

I to bardzo mocno. To mój pierwszy chłopak dlatego bardzo to przeżywam. Ciagle o nim myślę, nie potrafię sie na niczym skupić wciąż zawalam szkołę bo chce sie czesto z nim spotykać... I jeszcze w dodatku zdałam sobie sprawę ze nie mam pojęcia na co isc na studia. Nie wiem co chce robic w zyciu... I jestem na profilu biologicznym a teraz zainteresowałam sie calkiem inną dziedziną nauki.... Mam na myśli wos... Czuje sie strasznie musze to z siebie wyrzucić mam poczucie winy gdy sie nie ucze... A z drugiej strony nie chce mi sie nad biologia siedziec bo mi sie znudziła. Chcialabym na cos związanego bardziej z polityka związanego ale rodzice myśleli ze będą moze mieli w rodzinie lekarza a polityków nienawidzą :-( mam tak ogromny metlik w glowie.... :-( czuje sie strasznie. 4 miesiące do matury a mi w ogole na tym nie zalezy, mój chłopak jest poważnie chory i to z nim chce spędzać czas biorąc pod uwage ze byc moze będą powikłania i jego stan moze sie pogorszyć.... Tak mi źle :-(

Jakie 4-mce? Bez ferii i weekendów to jakieś 2 miesiące.

dziewczę, no co ty? zmiany wybranych przedmiotów na maturę jeszcze możesz dokonać. wiesz czego chcesz - działaj, jeszcze masz szansę :) Inna sprawa, że ten swiat jest mocno bagienny. Ty zjadasz albo ciebie zjadają, tam nie ma sentymentów. jestes pewna, że to świat dla ciebie?

Ale w ferie i weekendy tez można sie uczyc....

No wlasnie problem jest taki ze ja juz nic nie wiem :-( i nawet z tego wosu mi sie uczyc nie chce bo wole spędzać czas z chłopakiem... Jego stan jest na prawde poważny :-(

a na co jest chory?:(

on umiera czy tylko chory jest? bo jak chory to w koncu wyzdrowieje i sie nim jeszcze nacieszysz. co do studiow - wybierz to co Ty chcesz robic a nie rodzice. ja poszlam na germanistyke i uslyszalam od rodzicow ze hitler ludzi zabijal a ja takie studia wybralam... ale w koncu sie przyzwyczaili. nie patrz na nich tylko na to co chcesz robic w zyciu, zeby praca byla dla Ciebie przyjemnoscia a nie meczarnia

Nie chce pisac bo to dosc rzadko spotykaną choroba... Nie jest śmiertelną przynajmniej poki nie ma powikłań.... A druga opcja jest tez ciekawa dla mnie - psychologia i rozwój osobisty. Byc coachem to by bylo dla mnie cos chyba bo polityka mnie interesuje ale byc moze nie dałabym sobie rady.... ? Z tym ze to chyba nie jest zawód i nie są do tego studia potrzebne... I balabym sie ze zostanę na lodzie gdyby to nie wyszlo.

psychologia to SĄ studia.... i z tego co mi wiadomo dość obszerne :D

Psychologia owszem ale to jest ryzyko. 3 lata nauki biologii ktora mi sie po prostu znudziła... A jak wszyscy wiemy bycie psychologiem to nie jest dobre rozwiązanie. Ciezko o prace ludzie idą na te studia tylko dlatego ze nie maja na co innego.... Boję sie bo te lata by były zmarnowane :-(

pójdziesz sobie na studia związane z biologią, po 2 latach odkryjesz, że to nie to, i w efekcie zmarnujesz 5 lat? lepiej będzie? pomyśl, co TY chcesz robić, to po 1. Dopiero potem pomyśl na co jest popyt, co się opłaca itp. Ale grunt to być zadowolonym ze swoich studiów przynajmniej w jakimś tam stopniu. Poza tym, studia to nie wszystko, one nie ukierunkowują od razu Twojej pracy na całe życie. Pomyśl, co Cię kręci, poczytaj o tym, zastanów się, przemyśl. A matura to pikuś.