zbyt otwarta osoba, czy wam przeszkadza?

witam mieszkam w akademiku, wlasnsie bylam w kuchni robic obiad wyszlam z pokoju i widze ze stoi dziewczyna, z widzenia nie znam ale mowie czesc a ona do mnie od razu czy mam ladowarke bo jej tel sie rozladowal ok dalam zadzwonic, a ona do mnie pol historii zycia opowiedziala gdzie byla, co zjadla, ze ma urodziny, ze sukienke idzie kupic, i jaki kolor jaki material na kogo czeka, co robi itp a ja sobie mysle kurde ale co mnie to? przeszkadzaja wam czasami takie osoby czy dla was to normalne? ja uwazam sie za osobe niesmiala, skryta, dopiero po jakims czasie sie otwieram, jak poznam kogos blizej, ale nie tak ze pierwszy raz kogos widze i zna polowe mojego zycia

a powiedziala ci jaka kupe ostatnio zrobila?

haha, a wczoraj zalilas sie, ze spedzisz 3 dni sama w akademiku, bo nikogo nie znasz, teraz juz wiesz dlaczego:D

wczorajszy temat byl o czyms innym zalilam sie ale nie uwazam ze to ze mna jest problem, bo nie jestem az tak otwarta no doslownie rozmawiala ze mna jak z kolezanka, mowila o jakims chlopaku co ja zielonego pojecia nie mam kto to jest :o

O ile mam czas słuchać to mi nie przeszkadzają, sama dużo gadam, ale nie truje doopy jak widzę, że ktoś nie chce słuchać, typu stoi w drzwiach i czeka kiedy uciec ;) ale przy kawce gęba mi się nie zamyka

jestes introwertyczka ona jest ekstrawertyczka pon prostu rozne typy osobowosci - lepiej sie bedziesz rozumiala z introwertykami

malablondynka - ale ja jej nawet nie znalam! pierwszy raz ja widzialam w akademiku ludzi kojarze, normalnie rozmawiam czy w kuchni czy czasem ktos do mnie przyjdzie pogadac, ale ie mam takich bliskich kolezanek tutaj ale ona sie zachowywala jakbysmy sie kupe lat znaly! a mnie to przerazilo dlatego was pytam jakie macie zdanie w tym temacie :) a jesli chodzi o kawe, to jasne! ja potrafie zagadac na smierc, tez mi japa sie nie zamyka, ale jak kogos dobrze znam

Ja Cię rozumiem doskonale bo też nie jestem tak otwarta do nowo poznanych ludzi i muszę kogoś dobrze poznać żeby się przed nim otworzyć, no może z wiekiem to się troszkę zmienia bo w tej chwili jestem bardziej otwarta. Aaa teki osoby ? no cóż zależy wszystko od tego jaka ta gadatliwa i otwarta osoba jest, bo może się okazać że też jest nieśmiała a w ten sposób to maskuje, albo może nie ma się komu wygadać, albo też szuka nowej znajomej, albo po prostu tak ma i nawija każdemu z kolejna historię swojego życia. Nie trzeba wsadzać wszystkich do jednego wora bo każdy z osobna jest inny.

A to ja mam podobnie jak ta dziewczyna :P Porozmawiam z każdym o wszystkim :P Ostatnio miałam z ekspedientkami na stacji benzynowej 10minutową dyskusję o niemcach, rosjanach i żydach :D tak z niczego, bo przy mnie wszedl rosjanin się o drogę zapytać :D

wrocilam do pokoju zaniesc jedzenie ktore robilam w kuchni a w kuchni przyszla jeszcze jedna dziewczyna, i pozniej slyszalam jak jej tez nawijala :D masakra ja bym tak nie umiala i mnie to zaczyna krepowac nie wsadzam wszystkich do jednego worka :) zazdrozcze jej tej otwartosci bo ja zawsze sie z boku trzymam, obserwuje, a jak kogos lepiej poznam to wtedy zaczynam rozmawiac itp

Ja zawsze zazdrościłam takiej otwartości ludziom, nooo nie takiej co to opowiadają historię życia ale takim którym nawiązywanie kontaktu nie sprawia większego problemu.

O własnie napisalysmy posta o tej samej porze :)

tak racja, zazdroscilam otwartosci, ze potrafia brylowac w towarzystwie, zawsze jakims zartem rzucic, rozmawiac z kazdym o wszystkim i o niczym ja dopiero jak kogos blizej poznam, to mi ta niesmialosc mija

Agnieszka kiedy jedziesz do Angoli ?

niedlugo a co

osoba mówi do rzeczy. Też jestem nieśmiała i mało mówię, ale jeśli spotkam osobę, która potrafi się ładnie wysławiać to mogę słuchać. Jeśli ktoś rzuca do mnie ciągle tekstami: no i ten tego, masakra, ogarnąć się itd. to mnie takie coś męczy. Tym bardziej jeśli dotyczy to takich głupot jak kupowanie sukienek na przykład.

ona podobnie mowila ze o kurde uczylismy sie, masakra taka zmeczona jestem pozniej o tym co jadla, ze tak sie napchala, ze zjadla to tamto i siamto a jak tak sobie stoje i mysle do cholery co mnie to interesuje? ja sie uwazam za osobe zamknieta ale jak kogos poznaje to staram sie zeby ta osoba zapamietala mnie w pozytywny sposob a nie taki ze jestem szalaput

Do mnie raz znajoma, z którą jestem na "cześć", zaczęła opowiadać o swojej grzybicy pochwy i była zdziwiona, że jestem zdegustowana. :O

Nooo to taka jakie jak opisujesz też mnie denerwują.

niektorzy ludzie nie umieja odroznic i nie wiedza w sumie ze nie wypada mowic o swoich prywatnych sprawach tamta mnie potraktowala jak dobra kolezanke, a ja pierwszy dziewczyne na oczy widze o to mi chodzi niektorzy nie maja wyczucia zazdroszcze tej otwartosci ale neguje ze ktos jest az tak otwarty

mi przeszkadza, nie lubie exhibicjonistów emocjonalnych.

Ja takie osoby do siebiie przyciagam, ale juz sie przyzwyczailam :)

A ja na szczęście nie często wpadam na takie osoby.Mi dużo ludzi mówi ze jak mnie nie znali to myśleli ze jestem pewna siebie i poważna itd a jak mnie już poznają to mi mówią że w życiu by nie pomyśleli że taka "walnięta" jestem :D

o mnie tez podobnie ludzie sie wypowiadaja ze jak mmnie poznaja to wydaje sie smutna, wlasnie powazna, taka ostrozna a jak sie otworze to dusza towarzystwa, ciagla gadula, ciagle sie smieje, wariuje ale wlasnie chodzi o to ze zazdroszcze ludziom ze sa tacy na poczatku, bo jednak zawsze jest tulko jedno pierwsze wrazenie ;) a mnie ludzie odbieraja jako smutasa

Agnieszko z wiekiem się to zmieni zobaczysz że będziesz bardziej otwarta i pewna siebie.

mam 23lata :P to kiedy ma sie to zmienic? :P tylko to jest taki swego rodzaju paradoks? jak ide gdzies cos "zalatwic" czy mam wystapienie publiczne, czy ide w sprawie pracy, to ludzie mnie odbieraja jako pewna siebie osobe, komunikatywna, otwarta wesola, i ok ale jak chodzi o poznawanie nowych osob, zawieranie znajomosci, przyjazni to u mnie to lezy i kwiczy :(

Oj jak ja Cię świetnie rozumiem, mam dokładnie tak samo, właściwie to miałam bo na dzień dzisiejszy jak już wspomniałam jest o niebo lepiej niż jak byłam właśnie w Twoim wieku :P

aha czyli jest jakis ratunek ;)

Dodam jeszcze że mnie nikt nigdy nie posądził by o to ze jestem nieśmiała bo tak to maskowałam. Moim znajomym jak móiwę ze ja zawsze nieśmiała przcież byłam to się tarzają ze śmiechu. Jak byłam młodsza to przy nowo pznanych ludziach zawsze miałam buraka na twarzy, jak ja tego nienawidziłam :( Teraz już się nie buraczę tak, na szczęście :)

mi jednorazowo to nie przeskadza, ale na dłuższą metę to jest irytujace i nei mogłabym z taka osoba wytrzymać