Deszczowy spacer.....

(bez tytułu) Na pięciolinii położona lekko jak na białym puchu drżąca w nagości o zapachu jabłek.... Taką chciałbym z lekkim pocałunkiem.

Drugiego dnia, zaraz po stworzeniu ziemi, został stworzony własny JA. Nie jakieś tam zalążki, ale konkretny, prawdziwy JA Ulepiony z kości, z krwi, ze śliny i potu JA

Zapłacz.....nade mną.... kiedy ostatni raz Cię pocałuję.... dotknę dłonią Twojej twarzy i delikatnie niczym letni deszcz przesunę od oczu, ust po szyję..... Zapłacz...nade mną.... kiedy ostatni raz powiem kocham... wśród zapalonych świec splątane dwa ciała w miłosnym uniesieniu... Zapłacz...nade mną.... kiedy uschnie pierwszy kwiat jaki dostałaś... opadną emocje jak uschnięte liście... Zapłacz.... nade mną.... i spal pożółkłe kalendarze wspomnień....

Postawię przed tobą świecę i bezlitośnie pytał się będę ile jeszcze spotkań przed nami i spojrzeń zapatrzonych w siebie.

Pijana melancholia Siedziała po drugiej stronie lustra, prawie na wyciągnięcie ręki. Jej głęboki, spokojny ale przejmujący głos opowiadał o gorzkim życiu. Głos, który ani razu nie ożywił się, nie uśmiechnął, brzmiał słodko i niemal dziecinnie. Smutek i marazm, jak krwawiący pocałunek owijał jej usta smugami trupich cieni, a lęk przed miłością odmawiał modlitwę wieczoru.

kogoś mi to przypomina.... :)

Mów do mnie poranną rosą blaskiem słońca zapachem trawy...