zamieszkać z nim?

otóż przedstawiam wam całą sytuację: mamy po 25 lat, znamy się 9 lat, kiedyś za dzieciaka chodziliśmy rok, teraz po 7 latach powrót i jesteśmy pół roku, jednak to nie to samo i nie podziałałabym ze to jest jakaś wielka miłość raczej przyjaźń , która ma szansę się w coś przerodzić, ale... widzimy się rzadko bo ja do rodzinnej miejscowości przyjadzam raz na miesiąc, on chce dla mnie przyjechać do miasta w którym ja studiuj ę, ale....hmmm... czy to dobry pomysł, żeby razem mieszkać, skro my się w sumie jeszcze nie kochamy? czy będzie dobrze czy gorzej tylko? czy jest to dobry sposób właśnie na poznanie się i sprawdzenie czy to to? wątpię ze on tu przyjedzie, jeśli nie będzie mógł ze mną mieszkać> wiec albo wiedzieć się raz na miesiąc i ciągnąc to nie wiadomo ile, albo ryzyk fizyk, zaryzykować i najwyżej się nie uda? co mi radzicie?znajome mi mówią, ze jak sie razem mieszka , to cięzje się rozstać....

moim zdaniem niepotrzebnie poprzestawiacie sobie pewne etapy znajomosci... nie wyjdzie wam to na dobre.

tzn? dlaczego poprzestawiamy?

cytat z Ciebie: czy to dobry pomysł, żeby razem mieszkać, skro my się w sumie jeszcze nie kochamy?

kto nie ryzykuje ten nie ma... ale do rzeczy: jesli razem zamieszkacie to na pewno wiele zweryfikuje - jesli nie masz nic do stracenia to zaryzykuj ;)

nie mam nic do stracenia tylko czas, ale strecę go chyba więcej jeśli nie zaryzykuję, bo za rzadko się będziemy wiedzieć

co do twojego ostatniego zdania z pierwszego postu- jest dokladnie na odwrot.. zwlaszcza w przypadku kiedy zamieszkuje sie z kims kogo sie nie kocha :) wiec nie martw sie :)

widzę że znasz dobrą odpowiedź :)

hmm... no ja jestem kłótliwa, ale on człowiek z którym da się dogadać, ale mi to nie wytrczy , ze isę nie będziemy kłócić, ja chcę go kochać po prostu, i nawet jak będzie spoko a uczucie nie przyjdzie to nie będę chciała z nim być:/ dlaczego uważasz że jest wręcz odwrotnie, ze niby łatwiej się rozstać?

widzisz, gdybys go kochala juz teraz, mogalbys sie po prostu cieszyc, ze zamieszkacie razem... a ty musisz analizowac na chlodno... kiedy latwiej bedzie sie rozstac i co sie bardziej oplaca lub nie... dlatego wlasnie napisalam, ze lepiej nie przeskakiwac pewnych etapow... moze kiedy z nim zamieszkasz w ogole go nie pokochasz? kiedy zobaczysz go w akcjach zycia codziennego... a proza zycia bywa brutalna... pewne sprawy latwiej zaakceptowac, gdy sie kocha juz... w druga strone bywa trudniej... i nie sadze, ze to cie ustrzeze przed czyms...

aler wiesz jak to jest...jak go widzę, jestem z nim to czuję się super, ale jak go nie ma to mama wątpliwości, tęsknie, ale pamiętam jak to było z moją 1 miłością, była mega intensywna, i ciężko nam było tydzień wytrzymac, a tuta miesiąc...czasami żałuje, że wtedy przed laty dałam go sobie tak łatwo odbić, może wszystko potoczyłoby się inaczej...

up