Chorobiliwa zazdrość...moja.

Czy da się z tego wyleczyć, czy umrę taka głupia? Bezsensownymi awanturami robię krzywdę człowiekowi, którego kocham najbardziej na świecie. I nie mam ŻADNYCH podstaw by go oskarżać o cokolwiek. Aż siebie nienawidzę za to wszystko.

napewno nie masz podstaw? opisz szczegóły tej choroby

Nie mam totalnie żadnych podstaw do oskarżania męża o cokolwiek. Nigdy nie złapałam go na niczym, nie ogląda się za babami. Jak ma wolne od pracy to telefon leży gdzieś zapomniany, po pracy wraca zaraz do domu, spędzamy ze sobą mnóstwo czasu, nigdzie nie chodzi, bo woli pobyć sobie ze mną. A jednak mimo wszystko zachowuję się nieraz jak debil. Np. wiem, że na nocnej zmianie będzie w biurze z koleżanką (jest kilka osób na tym stanowisku, jednak zawsze pracują po dwie i są różnie przydzielani na zmiany). I mnie już szlag trafia, choć wiem, że jest ona bardzo brzydka, niezbyt mądra i w ogóle kompletnie nie w jego typie, po drugie wiem, że on się za babami wcale nie ogląda. A jednak wkurza mnie, że on spędza czas z jakąś kobietą, że z nią rozmawia itp. Znam męża i wiem, że on nie spoufala się w pracy z nikim, nie gada za dużo, nie opowiada o niczym, z nim się nie da w pracy poplotkować, bo on uważa, że praca to jest praca i tam nie ma koleżeństwa. A jednak ja sobie siedzę i ciągle wyobrażam, że oni się tam śmieją, piją razem herbatki itd. Chore podejście, a jednak nie umiem się zmienić. Jakiś czas jest dobrze, a potem znów mnie dopada.

Kurcze, wszyscy mnie olali. :D