TRZECIA CIĄŻA

Kilka tygodni temu okazało się, że jestem w trzeciej ciąży. Właśnie się zaczął czwarty miesiąc i powoli to do mnie dociera, że nasza rodzina znowu się powiększy. Czy są tu jakieś mamy, które mają trójkę dzieci? Ja zawsze chciałam mieć jedno i tylko to pierwsze było z pełną odpowiedzialnością przez nas zaplanowane, nie będę ukrywała, że druga córka to wpadka przez naszą nieodpowiedzialność. Ale oczywiście kocham ją zarówno ja jak i mąż całym sercem i teraz sobie nie wyobrażam życia bez niej. Ale, co tu dużo mówić - starsza córka ma już 8 lat, młodsza 6. Jedna chodzi do szkoły, druga do przedszkola, można powiedzieć, że są już odchowane. Ja się realizuję zawodowo, niedawno awansowałam, tak samo mąż dobrze sobie radzi w pracy. Jesteśmy szczęśliwą rodziną. A tutaj nagle taki grom z jasnego nieba. Szczerze mówiąc nie wyobrażam sobie teraz wszystkiego nagle poprzestawiać, iść na urlop na kolejny rok, siedzieć w domu bezczynnie, nie rozwijając się, tracąc szanse zawodowe, które będą mi przemykały koło nosa... Poza tym nie jestem już najmłodsza, nie mam tyle siły i werwy, żeby się opiekować małym dzieckiem. Kiedy mąż się dowiedział, że będziemy mieli dziecko od razu zaproponował, że to on pójdzie na urlop, ale wiadomo, że ciąża też się wiąże z wyrzeczeniami i nie pójdzie to tak gładko, że zaraz po porodzie wrócę do pracy. Do tego wszystkiego, nie powiedzieliśmy jeszcze nic córkom, oboje się boimy ich reakcji. Właściwie to nikt jeszcze nie wie, poza nami. Nawet reakcji rodziców naszych się boję, bo w końcu najmłodsi już nie jesteśmy... Jeśli jest tutaj ktoś, w podobnej sytuacji, albo ktoś z jakimiś dobrymi radami, to będę wdzięczna za każde dobre słowo. Bo wiem, że dziecko to cud i wiem, że je pokocham, ale narazie sobie nie wyobrażam życia po porodzie.

Witam;) Podobna sytuacja u mnie ;)

Tyle,ze ja urodze jak najmlodsza skinczy 2,5 roku,takze poza planem,oj ile ja sie naryczalam :) ale brzuszek rosnie,ma byc syn i jest coraz lepiej ;) zobaczysz,wszystki z czasem samo sie ulozy,a ile masz lat,ze tak zapytam :)?

Widzę, że też masz dwie córki. :) Ale jedna jeszcze mała, więc pewnie będzie ci łatwiej. ;) A ile masz lat, jeśli można wiedzieć? I powiedz, jak się przygotowujesz na to wszystko, jak to masz zaplanowane?

Ja mam 34 lata, a mój mąż 38.

Tak więc nie będziemy najmłodszymi rodzicami, ale najstarszymi też mnie i to mnie jedynie pociesza. ;)

A ja bym chciała, tylko mąż taki negatywnie nastawiony :( Mówi, że go to przerasta... Wszystkiego dobrego dziewczyny!Będzie dobrze!

misiaczkowa, każdemu jest widocznie pisane co innego, nie zawsze to, co byśmy chcieli. A ile masz lat i w jakim wieku dzieci?

bez przesady 34 lata - jesteś jeszcze młoda, teraz na pewno Cię to przeraża ale z miesiąca na miesiąc na pewno sobie to wszystko jakoś poukładasz i ogarniesz plan działania na najbliższe lata. nie musisz być bierna zawodowo, możesz założyć własną działalność, albo pracować w domu

30 skoncze,nie wiem czy tak latwo,druga corka dopiero nie dawno zaczela nam spac w nocy,ja zaczelam 2 szkoly i oo wpadka teraz bede konczyc z wielkim brzuchem,a do pracy nie ma szans wrocic jeszcze dlugi,tym bardziej ,ze mieszkamy za granica,bez rodziny i pomocy,maz bedzie mial 2 tyg tacierzynskiego i wroci do pracy a ja musze starsza core do szkoly odprowadzac i troszke sobie tego nie wyobrazam,mialam taka fajna roznice wieku,starsza byla juz samodzielna,a teraz czeka mnie sprawdzian z malej ;) nie bylo latwo sie oswoic,ale juz jest lepiej tyciu

mazowszanka ankaddd No nie powiedziałabym, że jest to idealny wiek na zostanie mamą, a mój mąż podchodzi już pod 40... Wiem, że w końcu będę się musiała z tym oswoić i jakoś wszystko zaplanować, ale narazie mnie to przeraża.

majoweczka Ja też miałam fajną różnicę wieku, dwie duże już samodzielne córcie, myślałam, że okres kupek i zupek mam już za sobą, a tu proszę, niespodzianka. A jak zareagowali wasi najbliżsi jak się dowiedzieli o tym?

W tym roku 30 wiosenek ;) Tak cichutko, pozytywnie Wam zazdroszczę :) U mnie nawet na wpadkę marne szanse, bo mam spiralkę. Dzisiaj mieliśmy gości, trójeczka dzieci, fajna, radosna rodzina, średniozamożna. No, ale nic na siłę, wszystko młotkiem ;)

Gdy dowiedzialam sie o trzeciej ciazy najglupsze mysli przychodzily mi do glowy. Tak samo jak Ty wiedzialam, ze pokacham moja corke, ale tez sobie nie wyobrazalm zycia z trojka dzieci. W moich planach bylo wyslanie najmlodszego syna do przedszkola i poszukanie sobie pracy. Odliczalam miesiace kiedy to sie stanie tak mi zbrzydlo siedzenie w domu. A tu nagle niespodzianka. Przeplakalam bardzo duzo zanim sie otrzasnelam z tego szoku. W tej chwili moja mala ma 10 miesiecy i kocham ja nad zycie, ale w dalszym ciagu tesknie za tym zeby isc do pracy. Czasami nie mam ochoty podnosic sie z lozka po to zeby zaczac dzien od przbrania pampersa itd., ale jednak gdy moje malenstwo sie tak do mnie slicznie smieje cos sie we mnie kruszy.

misiaczkowa To może uda ci się przekonać męża do swoich racji. Zawsze warto próbować, chociaż bardzo cię podziwiam, ja bym świadomie się na takie coś nigdy nie zdecydowała. :)

o aborcji ? Skoro masz już dwójkę dzieci to po co ci kolejne ? Gdyby to była twoja pierwsza ciąża to inna sprawa ale jak trzecia to nawet gdybyś juz później mogła nie mieć dzieci to przecież i tak ci na tym nie zależy. Ja bym tak zrobiła gdyby mi się w późniejszym wieku przytrafiła jakaś "wpadka" Po co sobie życie utrudniać skoro jest już ładnie poukładane

Ludzie przyjeli to spokojnie ;) Moj maz tez pod 40 wiec sie nie przejmuj ;) Byly komentarze przez znajomych typu- ale zescie poplyneli ;) gratulacje...itp ale tak to milo przyjeli,tyle ze sie nie spodziewali poprostu,tym blizszym wytlumaczylam okolicznosci ;)

Ja np bym nie dala rady usunac...to trzeba miec silna psyche,u nas srodek zawiodl i mieszkqm w kraju gdzie tabletke poronna dostaje sie legalnie i bez problemow,nie umialam i dobrze ;)

Aborcja??? Wybacz, ale nawet gdyby to miało być moje dziesiąte dziecko, to nigdy w życiu bym się do czegoś takiego nie posunęła.

majoweczka Ja się właśnie najbardziej obawiam reakcji znajomych i rodziny. Ale w końcu co ma być to będzie, jestem pewna, że mój tata się ucieszy, że zostanie dziadkiem, a reszta to jedna wielka niewiadoma. :)

my jesteśmy zwyczajnie zacofanym krajem, w innych nie ma z tym żadnych problemów, zadam ci jedno pytanie : czy pamiętasz co sobie myślałaś zanim się narodziłaś ? odpowiedz szczerze

Tym bardziej ze moja kolezanka usunela i 2 lata z nia bylo nie tak,u niej nie byla to do konca przemyslana decyzja i niestety odbilo sie na niej mocno..:( nie kazdy sie nadaje do tego...

Ja też ci zadam jedno pytanie - czy pamiętasz co sobie myślałaś, jak się urodziłaś? Albo jak miałaś pół roku? Albo rok?

średnia wieku ciężarnych cały czas się zawyża, 34 lata to nie jest tragiczny wiek. w którym jestes tygodniu?

Ale w tym- ja rowniez nie pamietam co bylo jak mialam 2 latka i wtedy rowniez mama mogla sie mnie pozbyc....zreszta z calym szacunkiem to nie topik o aborcji i nie bedziemt do niej nawiazywac ok ;)?

taką zasadę że nie odpowiada się pytaniem na pytanie zatem odpowiedz najpierw na moje z dam odpowiedź na twoje

W 18.

Nie mam zamiaru tutaj dyskutować o aborcji i możesz iść gdzie indziej z tą swoją propagandą.

a robiłaś usg genetyczne? to powinno uspokoić Twoje obawy odnośnie wieku.

U mnie reakcja otoczenia byla taka srednia. Niby kazdy nam gratulowal, ale gdzies odnosilam takie wrazenie, ze wiekszosc myslala o nas jak o dzieciorobach. Tym bardziej ze gdy moje pierwsze dziecko mialo 5 miesiecy zaszlam w druga ciaze (nieplanowana oczywiscie). Corka pojawila sie po 3,5 roku po drugim dziecku. Obecnie mieszkam w UK i tutaj nikogo to nie dziwi, ale gdy ostatnio bylam w Polsce dalo sie odczuc co ludzie o mnie mysla. Z reszta komentowano takze glosno to, ze jestem w posiadaniu 3 pociech.