Jest beznadziejnie.

O właśnie, generalnie jest beznadziejnie, w tej chwili. Czuję sie podle i okropnie, tak jakby wszystko sie na mnie zwaliło. Jestem skłócona z rodzicami, nie z mojej winy, właściwie nie z mojej winy. Chciałam z nimi porozmawiać, ale od razu przyjmują postawę "lepiej nie podchodź bo gryzę". Z ojcem jeszcze jako tako, ale z matką nie rozmawiam od kilku dni (mieszkam z nimi - nie jestem pełnoletnia). Przytłacza mnie nauka, w ogóle nie mogę sie skupić w dodatku jestem chora, mam gorączkę, zbliża mi sie okres. Mam wszystkiego dosyć, jestem zła i smutna. Mam wrazenie od jakiegoś czasu, że nikogo nie obchodzę. Nikt właściwie sam ze mną nie chce rozmawiać, to ja sie narzucam i czuję sie przy tym jak idiotka. Czuję sie ignorowana i tyle. Przeraża mnie ta pora która jest teraz... ogólnie wszystko jest do kitu. I tutaj muszę wylewać gorzkie żale, na kafeterii... no nonsens.

kogo obchodza twoje trywialne problemy .dzizas

taak, wiem, nikogo. Jest mnóstwo bezsensownych tematów, jeden więcej raczej nie robi różnicy.

no faktycznie tragedia!! :/

Tez tak mam. Musisz poczekac i dzialac...

moze nie ze nie obchodza, ale problem typu: nikt mnie nie rozumie, nie kocha sru tu tu tu w ustach nastolatki brzmi naprawde smiesznie:)))

Ej;* Nie smuć się:) wiesz że po burzy zawsze wychodzi słońce:) widzisz co na to wpływa okres , choroba;) nie przejmuj się wszystko wróci do normy:) tylko trzeba myslec pozytywnie:) i na pewno nie jesteś nikomu obojętna kochana;*:)

każdy ma inne problemy. Działać? jak działać. Liczę, ze mi przejdzie i chyba tylko tyle... no i olać innych ludzi. Co też jest ciężkie. Bo potrzebuje wsparcia, a tego niestety nie mam u nikogo.

ewelinazlublina - może i tak, ale nie wiem czy oczekuję tak dużo - żeby np. móc porozmawiac z rodzicami a nie w koło patrzec na ich skrzywione miny i słuchać powarkiwań na mnie i żyć w takiej gęstej atmosferze.

Poza tym co, dorosła osoba może sobie mówić "ach, jaka to ja jestem nieszczęśliwa, nikt mnie nie kocha" a młodsza osoba już nie?. Mam dosyc patrzenia na problemy innych i uważać, ze są ważniejsze od moich. Moje życie jest ważne, problemy moich bliskich również,a oni maja mnie głęboko w tyłku. To boli.

Wiesz co działa ? :) Włącz sobie to: http://www.youtube.com/watch?v=7FQS3BhtBz8&feature=related Przygaś światło ,Usiądź wygodnie, zamknij oczy i na te parę minut staraj się skupić tylko na swoim oddechu .. potem połóż się spać Gwarantuje że jest to lepsze niż myślenie nad przyczynami,skutkami czy obwinianiem siebie i rodziców :) Jeśli nie podziała blame me ! pozdrawiam T.

spróbuję, nie mam innego wyjścia chyba... dzięki :)