ROZSTALIŚMY SIĘ. JESTEM GŁUPIA, ŻE W OGÓLE TĘSKNIĘ. POMOCY...

Od stycznia nie jestem z moim ex. To był prawie 7letni burzliwy związek. Ale on nigdy mnie nie doceniał, powoli z każdym miesiącem wykańczał mnie coraz bardziej, ale byłam ślepo zakochana. Przez ostatnie pół roku wiele się zmieniło, odciął się od kumpli, skupił się tylko na mnie. Zaręczyliśmy się, szukaliśmy sali weselnej, a ja wymarzonej sukni ślubnej.... I znów zaczęło się piekło.... Kumple, melanże, brak czasu dla mnie... Skończyłam to... mija już 2 msc, jest lżej, ale nie lekko... tym bardziej, że wychodzą brudy o jego ciągłych zdradach, jeżdżeniu na dziwki z kumplami itd... On męczy, chce bym wróciła, nie daje mi spokoju. Ja się nie odzywam, ale strasznie to przeżywam. Uszło ze mnie całe życie. Potrzebuję wsparcia...

na kafe potrzebujesz wsparcia ??

nie byl Ciebie wart i powoli sobie to uswiadamiasz. Przetrwaj kilka tygodni potem będzie z górki..zobaczysz

"nie byl Ciebie wart i powoli sobie to uswiadamiasz. Przetrwaj kilka tygodni potem będzie z górki..zobaczysz" popieram prawda

Gratuluje mądrej decyzji... Powinnaś być przykładem dla miliona debilek z kafe, które tolerują takie zachowania twierdząć "nie potrafię odejść"... Jesteś wielka, teraz jeszcze o tym nie wiesz, ale gdzięs czeka na ciebie ten na którego zasługujesz... A za tym dupkiem nie powinnaś uronic ani łezki...sama wiesz czemu;)

Ja sie pytam gdzie masz mame, tate , rodzenstwo przyjacioł???;]

Oni są też, jednak nie chcę ciągle im się użalać nad swoim losem, a łatwiej mi wszystko wyrzucić do osób, które wiem, że podchodzą do mnie z dystansem, bo się nie znamy.

a mi samej przed sobą wstyd, że przez takiego idiotę można jeszcze cierpieć.

"Powinnaś być przykładem dla miliona debilek z kafe, które tolerują takie zachowania twierdząć "nie potrafię odejść"... Jesteś wielka, teraz jeszcze o tym nie wiesz, ale gdzięs czeka na ciebie ten na którego zasługujesz... A za tym dupkiem nie powinnaś uronic ani łezki...sama wiesz czemu" dokładnie, szczera prawda tak

Rozstaliście się, jak piszesz, nie bez powodu. I bardzo dobrze zrobiłaś. Z każdym dniem będzie lepiej. Zadbaj tylko teraz o siebie i swoje potrzeby, wychodź więcej z domu, odwiedzaj znajomych, baw się, chodź do teatru [jeśli lubisz], do kina, etc. i rób wszystko to, na co nie miałaś czasu przy nim, a co zawsze Cię fascynowało. Przeżyć swoje musisz jednak i to do końca, czyli do momentu, kiedy nie poczujesz, że jest Ci to wszystko obojętne. Podsycanie swoich myśli wspomnieniami nie jest dobre. Jak wiadomo wszystkie tęsknoty wiążą się z ciągłym myśleniem, a myśli można dowolnie zmieniać i to na takie, które przynoszą radość. Cokolwiek nie postanowisz mam nadzieję, że wybierzesz tak, aby ta decyzja przyniosła Ci radość, a nie kolejne rozczarowanie. Nie po to przecież żyjesz. Życzę powodzenia. Trzymaj się, i nie daj złym myślom, a wszystko się jeszcze ułoży dla Ciebie pomyślnie, o ile nie wleziesz znów w tę toksynę.

Dziękuję kochani! To wspaniałe, że można trafić na tak wspaniałych ludzi, którzy bezinteresownie udzielą komuś wsparcia. Dziękuję;*