Poroniłam a rodzina mnie dobija ciągłym gadaniem o dzieciach...Mam dość

Kilka tygodni temu straciłam dziecko, nie przebolałam tego jeszcze. Bardzo go pragnęłam, było to moje jedyne marzenie. A rodzina (moja mama, teściowa, babcie moje i męża) ciągle gadają kto zaszedł w ciąże, że ta sąsiadka urodziła, albo tamta i się zachwycają tymi dziećmi a mnie szlag trafia jak tego słucham. Zwróciłam im uwagę by nie robiły tego przy mnie ale jak grochem o scianę. Jak słyszę to ich rozczulanie się i to gadanie to żyć mi się odechciewa :(

Są nietaktowne, gruboskórne. Poproś męża, żeby je ustawił.

straciłaś dziecko?

No cóż, świat nie kręci sie tylko wokół Ciebie, może czas to zauważyć.

Laura* - gratuluje chamstwa!! tez stracilam dziecko i wiem jakie to jest bolesne i jak ciezko jest zaraz po poronieniu i twoj komentarz jest nie na miejscu Na szczescie moja rodzina byla bardzo delikatna i czekali dopki sama nie bede gotowa, zeby o poronieniu mowic

To nie zwracaj im uwagi, tylko ryknij na nie konkretnie:P

A nie byłoby dla Was dziwne gdyby nagle wszyscy unikali takich tematów? Podejrzewam że znajomi autorki nie mówią na takie tematy częściej niż kiedyś tylko nie zwracała na to uwagi.

Nie rozmawiaj z nimi, powiedz wprost http://qr.cba.pl/367bc18er http://www.yafud.pl/k3184

w 10tc :( bardzo boli mnie to jak mówią o ciążach czy dzieciach sąsiadek, że jedna urodziła lub druga. Czuję się wtedy gorsza, że ja nie potrafiłam donosić ciąży, nie mogę się pogodzić, że ja nie będę tuliła swojego dziecka już nigdy, że go już nie ma :( one uważają że żyć trzeba dalej, i będziemy mieli jeszcze dzieci bo jesteśmy młodzi, ale ja po tym wszystkim czuje się jakbym miała 50 lat a nie 24.

no bo jestes gorsza-taka wydmuszka....hahaha:D

mam takie dni, że wydaje mi się że sobie wymyśliłam to że byłam w ciąży, że mi się to poronienie przyśniło i dziecko dalej jest ze mną, czasem sama już się zastanawiam czy przypadkiem nie wariuję :(

do autorki///... jesteś wredną osobą :( oby cię nie spotkało takie cierpienie.

będzie dobrze, nic na siłe. Ja też przeżylam stratę maleństwa i nie znaczy to że któraś z nas jest gorsza, tak po prostu czasem się dzieje, wcale też nie znaczy że musi kolejny raz tak samo sie skończyć. więc głowa do góry, odpuść trochę i trochę wiary, że Wam się z mężem uda :-) trzymam kciuki!!! wiem, że ciężko jest teraz, ale będzie łatwiej za czas jakiś, chociaz o maluszku nigdy się nie zapomni, on jest i zawsze będzie, ale musisz myśleć o was z mężem i próbujcie !!! folik bierz 3 -mce przed planowaną ciążą już-tak mi lekarz zalecił powodzenia!