Jak odciać się od rodziców

Mam 27 lat i nie potrafię odciać pępowiny od rodziców. Moja mama ma 65 lat a tata ma 56 lat. Jestem do nich bardzo przywiązana :( Niestety kilka lat temu postanowiłam żyć na własną rękę i wyprowadziłam się z mojego rodzinnego miasta do Warszawy. Tu nie jestem zbyt szczęśliwa. Nie lubię tego miasta. Jednak poznałam tu narzeczonego i za 3 miesiace mamy się pobrać. Właśnie teraz moim sercem zaczęły targać dylematy. Czy powinnam wyjść za mąż i zostać w warszawie czy lepiej wrócić do domu, do rodziców. Dodam, że życie z narzeczonym już trochę jest zaplanowane, ale jeszcze na takim etapie, że mogę się wycofać z wszystkiego. Bardzo Was proszę podpowiedzcie mi coś, bo nie wiem co mam robić. Nie czuję się szczęśliwa. Chciałabym wrócić do domu rodzinnego. Tam mam swoje własne mieszkanie, ale nie mam pracy i nie wiem czy znalazłabym kogoś, z kim mogłabym ułożyć sobie życie. Jednak nie wiem czy i tam będę szczęśliwa :( Tu mam pracę i perspektywę kupna mieszkania wraz z narzeczonym, dzięki zaciągnięciu kredytu na jedyne 35 lat. Podpowiedzcie mi coś proszę, bo już jestem u schyłku wytrzymałości psychicznej :(((

a może weź tego narzeczonego do swojego rodzinnego miasteczka i tam życie planujcie? Będziesz się czuła pewniej bo bliżej do domu rodzinnego. Nie każdemu Wawa odpowiada, nie warto robic niczego na siłę

ale masz starą mamę...

Narzeczony nie chce mieszkać w moim mieście. On chce Wawę. Uważa, że ja zachowuję się jak dziecko, bo nie umiem podjąć poważnej decyzji. I moim zdaniem ma racje. Ale ja nie umiem zdecydować czego chcę. Musiałabym albo zostawić narzeczonego i wrócić do domu albo wyjść za mąż i mieć wyrzuty sumienia :(

Ale mam mamę. Dla mnie nie jest ważne ile ma lat, ważne że jest! Twoja mama też kiedyś będzie stara...