dojrzale mamy ;-)

marcysia12,a leczyliscie sie czy po prostu sie udalo...?

...a malenstwo w jakim wieku?

Ja po prostu chciałam bym z dystansem, rozsądnie porozmawiać o ciąży, wychowaniu...a nie toczyć wielogodzinnych rozmów o ubrankach, jakby to było najważniejsze...

A ja myślałam, że dojrzałe to poprostu dobre mamy, mające już doświadczenie z dziećmi:) A tak apropos to zamierzam być nieco starszą mamą ewentualnego trzeciego dziecka. Pierwsze urodziłam mając 25, drugie 29, a trzecie marzy mi się... może tak mając np. 33? Zobaczymy co los przyniesie:)

Powiem wam dziewczyny, że tak z dzisiejszego punktu widzenia, z tego co do tej pory przeszłam z tymi ciążami...to nie mogę sobie wyobrazić ciąży z wpadki, szczególnie w wieku 20 lat...ja nie wiem jak bym sobie w takim wieku z tym wszystkim poradziła, z tymi przejściami, nie mówiąc już o tym, że przyjście na świat dziecka, to bardzo poważna sprawa, że tak powiem..i jak tak z przypadku :O...no niby się mówi, że jak człowiek musi, to sobie radzi, ok, ale myślę że to zupełnie inne radzenie sobie w wieku ledwo 20 lat, a wieku 30 lat...

Leczyłam się 7 lat i sobie odpuściłam..po prostu nie było mnie stać.Po latach leczenia adoptowałam dwójkę dzieciaczków....a pózniej taki psikus losu..ciąża:D synek ma 5lat

marcysia...no to widze ze masz wielkie serce i naprawde kochasz dzieci skoro adoptowalas tą dwojke...a jednak niektore ciaze to niespodzianki choc planowane od wielu lat,prawda?

To prawda,ciagle jestem jeszcze w szoku:D jak patrze na moje cudowne dzieci,że są ,że mogę je kochac bezwarunkowo :D

awercva-podzielam twoje zdanie,ze ciaze wpadki w wieku 18 czy 20 lat to nienajlepszy pomysl...ale tez nie mozna wszystkich kobiet w tym wieku mierzyc jedna miara...jedne po prostu kompletnie sobie nie radza a inne sa wrecz cudownymi matkami. tak samo jest z matkami po 30...sa takie,ktore pomimo planowanej ciazy wogole nie nadaja sie na matki...

marcysia, z tego co od czasu do czasu słyszę, to bardzo często po adopcji kobieta zachodzi w ciążę :), jednak ta tzw. blokada psychiczna, to nie jest jakiś wymysł... Dzieciaków z tzw "cudów" ogólnie jest dużo, akurat w tej materii, to nigdy nie ma pewności ;)

puldrini, oczywiście, masz rację...ale akurat pisząc o tym miałam na myśli siebie, chodzi mi o dojrzałość emocjonalną, psychiczną, a ja raczej też w wieku 20 lat byłam z tym poważnych i rozsądnych, ale wiadomo myślenie jeszcze nie to ;)

pierwsze dziecko w wieku 38 lat, bez większych starań. Ale jakoś nie czuję się "dojrzałą" mamą :)

Moja koleżanka tez postanowiła adoptować....juz miała dostac córcię a tu szok..ciąża.Zrezygnowała z adopcji i urodziła synka.To prawda ,blokada robi swoje:)

dojrzałe, ale cóś drażliwe, nie dla mnie:)

czyli dziecko ja juz pewnie zaakceptowalo a ona zrezygnowala, iadomo zaszla w ciaze no to ma co chciala ale szkoda ze nie wziela tej dziewczynki, takie dzieci kolejne odrzucenie po prostu traktuja jak tragedie bo to jest tragedia. chyba ze miala 3 miesiace to ok

awercva,masz racje ja tez w tym wieku nalezalam do tych powaznych,ale gdy skonczylam 20 lat to bylam juz mezatka, mialam ukochanego meza,dobrz nam sie powodzilo,studiowalam i zaczelo mi czegos brakowac tzn dziecka...nie udawalo sie wiec trwalo to az 12 lat...ale powiem tobie szczerze,ze nie wiem jaka bylabym matka gdybym w wieku 20 lat miala dziecko...

Adopcyjna mama Nic z tych rzeczy,dziecko jej nawet nie widziało ,ani Ona dziecka.Jak starasz sie o niemowlę to trzeba bardzo długo czekać.Koleżanka była ,,pierwsza w kolejce"

po ślubie też jest inaczej, nawet w młodym wieku...tzn. mi nie chodzi o to, że ktoś by sobie przy dziecku nie radził (chodzi mi o rutynowe czynności), bo to jednak na prawdę rzadkość, niezależnie od wieku, bardziej chodzi mi o wychowanie, podejście do dziecka, do siebie jako matki...

marcysiu zwracam honor, jestem przeczulona na takie sprawy. :-)

...czyli twierdzisz,ze ,dojrzale mamy, maja wiecej do zaoferowania na tle intelektualnym,maja wiecej doswiadczenia,inne podejscie do zycia...? bo ja tak uwazam(nie urazajac mlodych mam)

Ja wyszłam za mąż jak miałam 24lata i na początku było fajnie.Cieszyliśmy się sobą,ale po jakimś czasie zapragnęliśmy dziecka a tu nic.I się zaczęło...od lekarza do lekarza:(brr mam złe wspomnienia z tamtego okresu:(

Adopcyjna mama Twój nick to tak apropos,czy tak sobie:D

...marcysiu ja tez...nienalezalo to do najprzyjemniejszych doswiadczen...ale pragnienie bylo silniejsze...

puldrini...tak to prawda w tamtym czasie zrobiła bym wszystko ,żeby tylko miec dziecko..mój mąż zreszta też i muszę powiedzieć,że się spisał na medal

wróciłam do początku..puldrini..12 lat ,wielki szacunek,wyobrażam sobie jakie było szczęście w domu:Djak się okazało,że będziecie rodzicami.

0 tak!marcysiu....szczescie nie bylo konca....najpiekniejszy okres w moim zyciu....przepiekny!!!!dlatego chcialabym przezyc to jeszcze raz i od nowego roku zaczynamy dzialac...

pamiętam jak powiedziałam swojemu tacie....tato jestem w ciąży a on na to ...pierdolisz :D myślałam,że walne ,reakcja mojego taty powaliła mnie:D

puldrini, bez generalizacji, bo znam mamusie w wieku 37 lat i po prostu brakuje mi słów, żeby opisać ich zachowanie, zero dystansu i myślenia zdroworozsądkowego...ale jednak tak uśredniając, to mamy po 30 są siłą rzeczy, no właśnie bardziej zdystansowane, bo jednak większe doświadczenie życiowe mają..

marcysia, super reakcja :D

puldrini, a możesz napisać, co ci dolegało?