Płakać mi się chce

Nic mi nie wychodzi w życiu, wszystko po jakimś czasie mnie nudzi, nie umiem się określić, jestem sama, ale z własnej woli, bo i po co mi ktokolwiek? Żyję przeszłością, to co dzieje się w tej chwili nie bardzo mnie obchodzi, jednak cały czas rozpamiętuję przeszłość. Jestem trochę oderwana od rzeczywistości, często się stresuje i zaniedbuję obowiązki. Od około 3 lat myślę o śmierci. Czasem chce mi się płakać z błahych powodów, np skończyło się mleko, nie mogłam otworzyć drzwi od garażu. I jeszcze wkurzają mnie te wszystkie zakochane pary, nagle tyle się ich porobiło. Denerwują mnie też moje niewykorzystane miłosne szanse, ale myślę sobie, że prędzej i tak by okazało się to klapą. Mam dopiero 18 lat i tak naprawdę nie wiem czego chcę od życia (za to wiem czego nie chcę... nie chcę na pewno mieć ani dzieci, ani męża, bo nie chcę popełniać błędów mojej matki, a dzieci i tak nie lubię, wkurzają mnie, nie chcę się wyprowadzać, ale też nie chcę zostać w tym domu). Do niczego nie mam motywacji, mogłabym cały dzień tylko leżeć w łóżku i płakać. Przepraszam za chaotyczna wypowiedź, ale powiedzcie co ja mam ze sobą zrobić? :(

a jak robisz loda to tez placzesz ??

Czyli nie mam co liczyć na żadną sensowną odpowiedź... :o

up

hej nie chce mi się czytać co napisałaś weź jakoś skruć to postaram się Ci pomóc

a jakie błędy popełniła twoja matka ?

bywa :D nie każdy wie czego chce od życia :D pozostaje metoda prób i błedów

wybrała złych facetów, jeden i drugi alkoholik :o w skrócie to jestem nieszczęśliwa i nie wiem co mam ze swoim życiem zrobić

może masz depresję, sory ale tylko przeleciałam topic ale pasuje do depresji

Jak szukasz pocieszenia to go nie znajdziesz. Co ono Ci da? Wez kartke, napisz na niej co chcesz od zycia i zacznij to realizowac!

a wiedziałaś że wiążesz się z takimi miałaś na początku takie obawy że będzie pił??

Ale ja właśnie nic nie chcę od życia :( może jedynie to, żeby nie być bezdomną i tyle

ta prawdziwa - nie ja wiązałam się z alkoholikami, tylko moja mama, więc nie wiem co ona sobie myślała

aaa przepraszam źle przeczytałam i tylko o Twoją mamę chodzi???

nie, napisałam, że jestem nieszczęśliwa, tamto było odpowiedzą do innej osoby chodzi o to, że nie wiem co mam robić ze swoim życiem, bo zwyczajnie nie widzę żadnego celu, wszystko mnie nudzi po chwili, nic nie sprawia mi przyjemności

Na pewno sa rzeczy ktore chcesz osiagnac tylko tak gadasz zeby sobie posmecic. Babska natura, znam to:) Ogarnij sie dziewczyno, nikt Ci nie pomoze poza Toba sama. Jestes leniwa, zmus sie do pracy nad soba. Postaw sobie cele jakie chcesz osiagnac w tym tygodniu, miesiacu, roku, zyciu i dzialaj

Przestań nie zadręczaj się , jestem 100% pewna że brakuje Ci miłości, miała byś inne patrzenie na swiat

Miałam cele, ale po jakimś czasie dążenie do nich nie dawało mi satysfakcji, wkładałam w nie dużo pracy, ale i tak wszystko szło na marne, bo zwyczajnie stwierdzałam, że to jednak nie dla mnie. Nie mam już żadnych celów, nie wiem po co mi te życie. Nie chcę nic od życia, naprawdę.

wiesz co masz złe podejście do zycia i słaba psychicznie jesteś załamują Cię drobne sprawy

Jakiej miłości, Wy serio w to wierzycie? Ludzie się ze sobą parują, bo tak jest zwyczajnie łatwiej żyć, do tego w grę wchodzi jeszcze przedłużenie gatunku, które mamy wpisane w nasz nędzny żywot. Ot cała filozofia. Nie chcę żyć w takiej fikcji.

ja z takim podejściem też bym się zdołowała ale miłość dodaje skrzydeł uwierz

"po co mi te zycie" Wiesz co, przejedz sie kiedys do hospicium, spedz tam z ludzmi nawet 15minut a uzmyslowisz sobie jakie glupoty pierdolisz i jak twoie problemy sa male. Ogarnij sie dziewczyno. Pogadaj z rodzicami niech Cie naprowadza jesli sama nie potrafisz

doookładnie Twoje problemy w porównaniu z innymi ludźmi to nic zastanów się co piszesz

Uwierz, to nie są jedyne problemy jakie mam. Mam też wiele problemów zdrowotnych, ale teraz piszę jedynie o swojej psychice.

ale nie można się zadręczać trzeba byc optymistą

Co do rodziców to z nimi nie porozmawiam, bo po pierwsze nie mam ojca, a po drugie moja matka ma wiele swoich własnych problemów i nie chce mnie nigdy słuchać.

I co mi da bycie optymistką? Kiedyś miałam wiele marzeń i nadziei, ale teraz już nie mam an to siły. Kolejny raz życie mnie rozczaruje.

Sprobuj moze pomocy psyhologa/psychiatry, moze by Ci pomogl

hahaha i jakie tam masz problemy zdrowotone konkretnie?tradzik,krótkowzroczność,łamliwe paznokcie?smieszna nastolatko,zmadrzejesz za pare lat,nie martw sie;-)

Mam guzy w piersiach i problemy z kręgosłupem dla Twojej wiadomości. A co do psychologa to nie mam możliwości do niego iść, gdyż mieszkam na odludziu i tutaj nie ma psychologa. Gdy zwracałam się z tym do mamy to mówiła, że nie potrzebuję takiego specjalisty.