chyba mam za duże wymagania co do ludzi

wczoraj chciałam się zwierzyć przyjacielowi. mój narzeczony jest ciężko chory i kiepsko sobie z tym radzę. powiedział, że współczuje, po czym dodał, że musi iść spać, bo musi wcześnie wstać. wiem, że nie mam prawa od nikogo wymagać zainteresowania... mimo wszystko czuję niedosyt. kiedy on miał problem, potrafiłam siedzieć pół nocy i go pocieszać. a może jednak normalnie się zachował? może ja za dużo oczekuję?

niektórzy ludzie pozbawieni są empatii :O

nie wiem, może ja przesadzam? przykro mi się zrobiło, kiedy zostawił mnie samą, pomimo że długo zbierałam się, aby to powiedzieć.

dla mnie w tym wypadku słowo przyjaciel jest dużym nadużyciem ....prawdziwy przyjaciel jest z nami szczególnie w takich chwilach a nie zachowuje się jak przypadkowy kolega który przyjmuje do wiadomości po czym idzie spać....powinien chociaż zdobyć się na rozmowę.... pocieszenie... zaproponowanie pomocy .....nie według mnie w tym wypadku nie masz zbyt dużych oczekiwań od kogoś kogo nazywasz przyjacielem

źle się wyraziłam- nie traktuję go jak przyjaciela. on zawsze podkreśla, że jestem jego przyjaciółką, siostrą, takie tam. ja chyba nawet w stosunku do zupełnie obcego człowieka nie zachowałabym się tak jak on wczoraj

up

szkoda, że nikt się jeszcze nie wypowie. szkoda.

eh, przed chwilą się jeszcze odezwał ten sam kolega i nawet nie wspomniał o wczorajszej rozmowie. przykre, że człowiek zostaje sam ze swoimi problemami :(