ludzie! żyjcie, a nie przeżywajcie życie

nie rozumiem tych osób, które boją się życia.. osobiście mam tylko 20 lat, pierwszy rok studiów i uważam, że to doskonały czas żeby bawić się i brać z życia garściami, nie bać się niczego i mając spontaniczne podejscie dać się ponieść chwili.. dobija mnie to, jak ludzie na moim kierunku cały czas narzekają, gadają jak to oni mają dużo do roboty bo na to trzeba się nauczyć, z tego kolokwium itd. zamiast usiąść i zrobić to raz a porządnie to chodzą już tydzień przed i użalają się nad swoim losem, marnując na to ciekawy dzień. to tylko taki przykład, ale strasznie mnie irytują bierni ludzie.. co wy o tym myślicie?

prawda ja tez mam tendencje do takiego przejmowana sie np nauka, i siedze w domu zamiat gdzies wyjsc, bo wydaje mi sie, ze przed kompem sie wiecej naucze, niz jakbym wyszla:O

dzis tez caly dzien w domu, troche sie pouczylam, troche ogarnelam przewodnik na wycieczke, ale generlanie przed kompem siedze i czuje, ze marnuje czas.

no ja też tak kiedyś miałam, aż w końcu stwierdziłam, że żyje się raz, więc trzeba coś zmienic:)

niesamowite jest to jak my ludzie jesteśmy różni.

jak to zrobiłaś? pomóż! :(

dokładnie.. w sumie, może tym ludziom odpowiada taki tryb życia...

albo rzeczywiscie sie tylko bawisz i "czerpiesz z zycia" bo nie masz zadnych obowiązków a kasę na szalenstwa dają rodzice.

oczywiście że każdy lubi coś innego i każdy się stara by było mu w życiu jak najlepiej,.

moim obowiązkiem jest nauka i studia. Ale nie chodzi mi konkretnie o samo imprezowanie itd. Chodzi mi o podejscie do życia.. nie wolno sie spinać o każdy szczegół, jest masa ludzi, która z igły robi widły i sama wymyśla swoje problemy. tak też kiedyś miałam - patrzyłam na ludzi korzystających z życia, zamieniąjących błahe problemy w przyjemność i zawsze taka chciałam być. jedynym moim problemem jest moja choroba, ale zawsze powtarzam, ze niektórzy ludzie w życiu mają większe nieszczęścia..

więc staram się znajdować we wszystkim plus i przeżywać w życiu ile się da.

No to zobaczymy jak radośnie będziesz "żył" a nie "przeżywał życie" jak będziesz pracować całymi dniami za grosze i martwił się o kasę na wszystko :-] Uwielbiam beztroske studenciaków, którzy myślą że życie jest i zawsze będzie lekkie i przyjemne ;-] Zresztą miałam na roku takich ludzi ;-] którzy potrafili się śmiać że ktoś ma poważne podejście do pracy, pieniędzy itd, i nie wyda lekką ręką 100 zł na byle imprezę.

a jaka to choroba? Masz mocny charakter, albo choroba niezbyt uciążliwa

A ja chce zyc pieknie,staram sie ale jestciezko,mam 35 lat,prace ktorej ninawidze,nie wiem czy jeszcze kiedys bede szczesliwa...

bredizsz człowieku- we wszystkim da się znaleźć plusy, współczuje jeśli ustawiłeś/łaś sobie życie tak, że głównym priorytetem jest codzienna męczarnia i żadnych przyjemności od życia;]

Moze bedziesz jak zmienisz pracę, ja tez mojej nienawidzę. Ale tu zaraz studenci którzy mają kasę od rodziców zaczną udzielać Ci porad abyś się wyluzowała i żyła pełnią życia :D

No widzisz, mnie w przeciwienstwie do Ciebie nikt nie sponsoruje, a codzienna męczarnia nie jest "priorytetem" tylko za darmo żyć się nie da. Mam w zyciu przyjemnosci, jak kazdy, ale więcej obowiązków niż zabawy.

smutna - ja tam wierze, że będziesz:) ważne, że masz chęci-reszta powinna się sama ułożyć a mojej chorobie nie chce mówic, miałam tylko chwilowe załamanie po diagnozie, ale tak jak pisałam wcześniej-ludzie mają wieksze problemy w życiu, nie lubie się nad sobą użalać :)

Tak, wszystko "samo się ułoży" :D:D

bredzisz człowieku- sam sobie zapracowałes na taki los i nie miej pretensji ze 'studenciaki' namawiają kogos do brania radości z życia, bo ja własnie pracuje na to, żeby robić w życiu to co kocham i pracować w ulubionym zawodzie, a nie być takim szarym człowieczkiem, który idzie z wielkim bólem do pracy bo jej nienawidzi

; no tak ,czerpie z zycia,ale obecnie ta praca mnie wyciska jak cytryne ,w sensie moje soki witalne hehe,a jeszcze do tego inne problemy,wrr

Spoko, pogadamy jak juz Ci sie te marzenia spełnią. Teraz możesz tylko gdybać. Ja też studiowałam żeby pracować w wymarzonym zawodzie, hehehe :D

haha no to pięknie Ci wyszło, faktycznie nic innego Ci nie pozostało jak tylko użalać się nad swoim ciężkim losem;)

Ja sie użalam? Nie użalam się tylko nie kumam jak ktoś kto w życiu w zasadzie nie robi nic poza przyjemnościami i dostaje kasę od rodziców, moze sie wypowiadac i udzielac porad jak żyć :D

czytaj ze zrozumieniem. Napisałam wyraźnie, że na studiach mam pełno osób, które nic nie biorą z życia, więc nie mów mi, że nie mam obowiązków bo to beton nie argument. Idąc Twoim tokiem myślenia- oni też ich nie mają, a jednak mają pretensje do życia. NIe wywyższaj się tym, że ciężko pracujesz bo ja też mam obowiązki i pewnie zapierdzielam dwa razy bardizej niż Ty bo jestem na medycynie i nie jest kolorowo. Nie spinaj sie tak z tą swoją pracą bo studia czasami też potrafią dać w kość;]

Mówisz do mnie tak, jak bym nie studiowała nigdy :D A skończyłam studia. To że Twoi znajomi się "spinaja" to tez nie argument. Może oprócz studiów też muszą zarabiać kasę i nie mają tak różowo jak Ty, że niczym się nie musisz przejmować. Nie ukrywajmy - wyżej sama napisałaś że "twoim obowiązkiem jest nauka i studia". Więc nic dziwnego że możesz się cieszyć życiem. Gdybyś poza studiami musiała na nie zapracować (lub na swoje utrzymanie) inaczej byś mówiła i tyle w temacie.

jestem chora, trace wzrok, mam słabe serce i chorobe, która kiedyś moze zagrażać mojemu życiu. i wiesz.. nie jest mi z tym zajebiscie dobrze. to ze nei mam obowiązków nie znaczy, ze nie mam problemów! wiec nie mów mi, ze kiedy moja sielanka się skończy to zmienie zdanie, bo jestem od tego daleka. nadal kocham zycie, a Tobie życie powodzenia w użalaniu się nad swoim 'cięzkim' losem

bredzisz czlowieku ma całkowitą racje. Ja tez studiuję dziennie, nie pracuję, kasę dają rodzice, ale nie przyszłoby mi do głowy, by napisać tak jak ty i swoją filozofię życia odnieść do całego społeczeństwa. Ewentualnie twój wywód możesz skierować w stronę takich jak ty (i ja), czyli tych, których jedynym obowiązkiem jest nauka, a mimo to narzekają. Dla reszty ludzi taka gadka jest co najmniej śmieszna. Zresztą z twojej wypowiedzi bije niesamowita naiwność, ale to już ''urok'' młodości. Jak będziesz kończyła studia, czyli będziesz w tym miejscu w którym teraz ja się znajduję, nieco Ci się odmieni. I świat nie będzie już tylko czarny albo biały.

" to ze nei mam obowiązków nie znaczy, ze nie mam problemów!" - problemy ma każdy. Zobaczymy co powiesz jak bedziesz mieć problemy, obowiązki i na dodatek Twoje utrzymanie będzie już na Twojej głowie, a nie Twoich rodziców. " wiec nie mów mi, ze kiedy moja sielanka się skończy to zmienie zdanie, bo jestem od tego daleka." - No własnie jestes daleka, no ta wizja jest daleko. Uwierz mi - kiedy sielanka się skonczy - zmienisz zdanie.

być może nawet nie dożyje Waszego wieku, więc nie mówcie mi co będzie ;]