Co robicie kiedy Wasze dziecko.... próbuje wymuszać?

Moja córka niedługo kończy 2 lata. Od jakiegos tygodnia kiedy jej cos nie pasuje to staje w miejscu i zaczyna płakac. Robi sie cała czerwona na twarzy i płacze - ale oczywiscie łzy nie lecą. Próbuje wymuszać? Dzis zadzwoniła Niania do mnie zapytac o to zachowanie - czy nam tez sie tak zachowuje. Ona z byle powodu zaczyna tak ryczec. Czy u Waszych dzieci tez tak było? jak reagować? narazie mówie do niej kiedy zaczyna bez -powodu krzyczec: Idz do siebie i wroc jak sie uspokoisz. Ona wtedy idzie ale cały czas z krzykiem, a po chwili wraca z jakąś zabawką jakby nigdy nic.....

no to znamy nie od dziś he he ja czekam aż sie wywrzeszczy, na początku tłumaczę, ze nie wolno, ale jak nie dzała, to czekam i teraz młody wie, że z mamusią to nie wygra, może wrzeszczeć ile chce, na mnie to nie działa a po chwili bawi się jak gdyby nigdy nic, tak jak opisałaś

To kiedy to minie? Ona tak ma od tygodnia. Normalnie jest radosna, usmiechnieta a tu nagle BOOM! Ryk! I odwraca sie na pięcie i idzie do siebie. Jak długo to potrwa bo mam wrazenie, ze Ona całą naszą energie zabiera na słuchanie jej krzyków :(

próbowac to sobie moze, wazne aby nie skonczylo sie zwycięztwem wymuszenia .Nigdy w zyciu nie ulegac ani nie ustepowac, wystarczy jedna sytuacja wygrana dziecka i wtedy zaczyna sie wszystko od poczatku, przy okazji oglupiając dziecko, no bo np wczoraj ustąpilas a dzis nie, a nast dzien znow ulegniesz ,na nastepny dzien nie i dziecko jest rozchwiane Tez sie dziwie autorko dlaczego takie tendencyjne pytania zadajesz, oczywistym faktem jest ze nie nalezy ustepowac na wymuszanie czegos krzykiem czy histerią

mój ma 2 lata i 3 miechy i trwa to już ze 4 miesiące, ale zdarza sie coraz rzadziej, bo nic biedny wskórać nie może

//Normalnie jest radosna, usmiechnieta a tu nagle BOOM! Ryk! I odwraca sie na pięcie i idzie do siebie.// To niech sobie idzie, jej wybór, ma prawo isc do siebie i sie wyplakac, lepiej to niz by stala nad twoim uchem i wyla,.A ty co wtedy robisz? ganiasz za nią i lecisz ją zabawiac? mam nadziej ze nie robisz tego

kochana ja mam takie swantury codziennie od 4 miesiecy, trwaja coraz mniej czasu więc może niedługo znikną :)

To przyzwyczaj się :) nawet jak bunt 2 latka potrwa krótko to dziecko zawsze będzie cie sprawdzało co jakiś czas na ile sobie może pozwolić i takie bunty w mniejszym lub większym stopniu będą się powtarzać.

moj syn ma 2,5 roku i od kilku miesiecy tez sie tak zachowuje. ja go wtedy odsylam do pokoju. po chwili cos mi przynosi jak gdyby nigdy nic. to chyba ten slynny bunt dwulatka :)

to nie reagowałam.Mógł płakać do woli,po chwili widział,że to na nic i dawał spokój.Nie reaguj,niech pokrzyczy,jak zareagujesz to bedzie robic Ci na złość

ee tam bunt dwu latka,a gdy bedzie miec 3-4-5 lat to rowniez zwalicie to na bunt?, a gdy 8 takze to bedzie bunt? bzdury.To jest sprawdzanie na ile mozna ,i czy dziecka wrzaski was przełamią,i tyle a nie zadne tam bunty, noi uklad emocjonalny sie ksztaluje dlatego dochodzi ta płaczliwosc

no i jaga, to własnie nazywa się bunt dziecko zaczyna dostrzegać, ze ma swoje zdanie, ze może coś samo, ale, ze nie zawsze to jest dobre to nie rozumie i się buntuje jak mu nie pozwalamy

Mój ma półtorej roku jak nie chce mu na cos pozwolić to ryczy,wydziera sie wali w szfki rękami i tarza sie po podłodze teraz nauczyłam sie troche cierpliwości więc czekam az przestanie lub biore go na rece i prubuje mu cos innego pokazać.

moja ma 16 mies. i w głupotach typu: ze ona musi nosić swój ukochany płaszczyk po domu ustepuję, a poza tym sadzam na fotel i czekam az się uspokoi..ostatnio zrobiła się jędza i dokucza bratu - musi miec wszystko co on - zabiera samochody i ucieka ( a on się wkurza), albo maskotki, jak mu puszczę bajkę to staje w ekranie...chyba nauka trochę potrwa;)

'bunt dwulatka' to nazwa określonego zachowania własnie w tym wieku - dziecko jest jeszcze na tyle małe, że nei radzi sobie z wyrażeniem swoich emocji i poprostu musi w jakis sposób dac upust swoim frustracjom przeczekac - przejdzie z wiekiem a jeśli chodzi o próbowanie - to raczej nie przechodzi, poczekaj na wiek nastoletni a wtedy się dopiero zacznie ;) cierpliwości i zrozumienia zyczę i może warto poczytac cos o rozwoju własnego dziecka, żeby sobie radzic z takimi zachowaniami a nie dac się zaskoczyc na przyszłośc ;)

no to idąc takim tokiem myslenia mozna dojsc do wniosku ze nasze cale zycie trwa w buncie , i ja ostatnio czując rozdraznienie ,gdy sie unioslam dobitnie rowniez przechodze bunt doroslej baby,bo nerwy wziely góre :) Jakis czas temu moja mlodsza udziabala mnie w noge ,poniewaz nie spodobala jej sie moja propozycja aby szla juz spać,a jest juz szkolnym dzieckiem ,nie kilkuletnim,i to tez mam zwalic na bunt? to jest niepanowanie nad wlasnymi nerwami i emocjami i w moim wydaniu, mlodszej wydaniu jak i tego dwuletniego dziecka wydaniu

Dziekuje za Wasze historie. Wiem ze nie jestem sama :) Nie lece za dzieckiem, kiedy mówie ze ma isc do siebie Czyli wnioskuje ze robie dobrze :) Dziekuje za wszystkie odpowiedzi.

no pewnie, ze dobrze życzmy sobie powodzenia