Jeszcze tydzień temu byłam z tych co narzekają na swój marny los a teraz...

I rozpaczalam nad tym,ze nie wiem jak mam sie wziac w garsc,a jak juz wiedzialam to nie moglam sie zmotywowac. Powiedzialam stop :D dzien pierwszy - odwiedziny w sklepie i zakup owoców, warzyw, ciemnego pieczywa i kilkunastu butelek wody :P Tego samego dnia ćwiczenia i basen. Dzien drugi - zakup kilku odżywek do włosów, kilku nowych ciuchów do garderoby, 2 ładne bransoletki, kilka par kolczyków + kosmetyki - dobry puder, ładny blyszczyk i cienie ;) Dzien trzeci - jestem straszną niemową, mam niską samoocenę. Jedna osoba poradziła żeby słuchac ludzi uważniej,wyłapywać słowa kluczowe. A na początku najlepiej przez kilka dni trenować tzn widzisz jakiś przedmiot to 5 minut o nim w myslach rozmawiasz, opisujesz go,do czego sluzy, jak wyglada itd - głupie ale działa :D zaczęłam ludzi słuchać, przestałam sie wstydzić i pytam o jakieś szczególy, oni coś dopowiedzą i mniej wiecej tak sie ucze. Kiedys bylam w miare normalna, spokojna ale wygadana a po pewnej traumie sie to zmieniło i juz sama na siebie nie moglam patrzec, ryczalam z bezsilnosci.. Po 3 tygodniach hmm jestem jakby spokojniejsza psychicznie, gorzej jesli mi sie nie uda i wszystko runie, ale teraz jest dobrze i to sie liczy.W koncu sie szczerze usmiecham. Ile umiejetnosc jako takiej komunikacji i zycie w zgodzie ze soba to ulatwia! A to dzięki Wam

dopiero jak wyrzezbie to bedzie sie czym chwalić

A właśnie zapomniałabym dodać do kosmetyków krem ujędrniający i masaż piersi :D

gdybym spojrzala jeszcze niedawno na taki sam temat innej osoby bylabym na nia i na siebie zla bo wiedzialabym ze sie nie uda.Kazdy musi znalezc swoj moment :)

podnosze, bo chce zeby ktos natrafil i pokonal swoje problemy

To co napisałaś jest naprawdę budujące. Fajnie, zże udało ci się zmienić swoje życie. Może mi się też uda:)

Skoro już lepiej się czujesz to może ruchanko?

Na pewno! w zyciu bym nie przypuszczala ze to powiem, bylabym ostatnia osoba ktora by sie podjela tego co inni juz o wiele wczesniej.Wiele miesiecy katowalam sie z tym wszystkim i malymi kroczkami zaczelam robic to co powinnam,wrecz sie zmusilam..Teraz weszlo mi to w nawyk.Mam nadzieje ze z czasem bedzie tylko lepiej,i tego Ci tez zycze :)

NIE widzę tu niczego co mogłoby mi jakoś zrozumieć jakiej pomocy udzielili Ci kafeterianie? A może to nie pomoc tylko co innego w ich postawie Cie zmotywowało do zmiany??

Przepraszam faktycznie nie napisalam.. Juz mowie :) Ja tutaj pisalam gorzkie zale srednio 3 razy na miesiac, od kilkunastu miesięcy.Znalezli sie tacy co mnie tutaj ponizali,wysmiewali ale wiem ze z punktu widzenia zdrowego czlowieka takie zachowanie jest troche nie normalne i staralam sie tego nie brac do siebie.. Ale znalazly sie tez kochane osoby ktore mnie wspieraly mimo ze wtedy to dzialalo na 5 minut.W koncu cos we mnie peklo i dalo nadzieje jak ktos napisal wlasnie ta metode na rozmowe. Najpierw zakupilam pare rzeczy,przejrzalam co jest modne,co mi pasuje i o dziwo - nie raz zdarzaly sie komentarze jaki pasztet,albo co to ma byc itp , co jeszcze poglebialo moj stan, tak teraz cwicze, (czuje sie lepiej,cialo takie jedrne sie zrobilo), ostatnio sie ubralam w te nowo zakupione rzeczy,do tego bizuteria, uzywam odzywek i masek i na prawde wlos sie poprawil, od razu widac, wiec zakrecilam fale na prostownicy, lekki makijaz ( wbrew pozorom moze my tego nie widzimy ale duzo zalezy od podkladu,jesli jest dobrze dobrany cera promienieje, niedoskonalosci sa zakryte i makijaz zupelnie inaczej wyglada) , zmusilam sie do gadania, zauwazylam ze ludzie mnie dobrze odbieraja, i wyglad w sumie byl tylko uzupelnieniem ale dodal mi pewnosci siebie, zdarzyly sie tez komentarze chlopakow " widziales jaka laska?" , mile to :) a fortuny nie wydałam.. po raz pierwszy w zyciu tak dobrze sie czuje ze soba ;)

Mam nadzieje, że nie zrujnuje Twojej reaktywowanej pewności siebie i dobrej samooceny ale zastanowilo mnie, że przybrłaś taki nick a nic nie napisałaś na ten temat. Mam skłonność do przesady więc bierz na miękko co napisze... Wg mnie ciągle czujesz jeszccze jaieś kompleksy i wstyd z powodu stanu w jaki popadłaś (dobrze Cię rozumiem). Próbujesz pozbyć się tych natrętnych myśli i pokazać że nie jesteś taka jakąą Cię poznali. Co jest oczywiście bardzo pozytywne. Tyle, że nie wydaje mi się, żeby forum publiczne było na tyle skonsolidowaną i nastawioną przyjaźnie zbiorowością "ludzi" abyś musiała cokolwiek koukolwiek udowadniać. Nie pisz: patrzcie jaka jestem teraz. Chociaż wiem, że truno walczyć z tą obsesyjną chęcią naprawy swojego wizerunku. Jednak jeżeli będziesz to robiła pod presja czyichś oczekiwań nigdy tak naprawdę nie staniesz na nogi i nie będziesz wolna i niezależna. Miałem to samo. kryzys, nieśmiałość, spartaczone spotkanie z pewną osobą stąd w realu...kompromitacja swoim zachowaniem wariata itd. rozrywało mnie to dosłownie od wewnątrz... teraz jest git czego i Tobie życzę:) Tylko aby Twoje samopoczucie nie było uzależnione od zdania innych a tym bardziej takich, którzy prawie Cię nie znają;)

Następny w kolejce do kata - Wiem o co Ci chodzi, ja wiem ze to tak moze wyglądać. Kompleksy moze w podswiadomosci zostaly ale z kazdym dniem je zwalczam i dobra opinia innych mi w tym pomaga , ale w buduje poczucie wartosci na sobie a nie na innych, staram sie byc niezalezna i przede wszystkim chce sie czuc we wlasnej skorze dobrze i fizycznie i psychicznie, nigdy w sumie nie dalam soba manipulowac.To jest wazne jesli chce sie byc szczesliwym. Mysle ze w glownej mierze wlasnie brak pewnosci siebie odnosnie wygladu mi to troche uniemozliwial, teraz gdy raczej do niczego nie mozna sie przyczepic(ale nikt nie jest idealem i w sumie to co dla jednych jest ladne innym sie nie spodoba, tak ma kazdy) jestem pewniejsza w komunikacji z innymi, to dopiero poczatku dlatego jest mi ciezko ale z kazdym dniem jest na prawde coraz lepiej.Napisalam to zeby sie podzielic z innymi tym, ze mozna sie zmienic. Tylko trzeba na prawde chciec i wcielic zmiany w zycie.Sama w bagnie tkwilam jeszcze niedawno i wiem co ludzie podobni do mnie czuja, jest mi ich zal , moze sie troche zmotywuja tym tematem

początki*

Dobre samopoczucie i akceptacja jako człowieka przez ludzi, jako kobiety przez facetów (i odwrotnie w przypadku odwrotnym:D;)) to w zasadzie nie są jakieś moduły wbudowane fabrycznie i świadczące o wartości człowieka. Wartość człowieka to wielkość stała (jak prędkość światła) bez względu na fluktuacje lokalnej rzeczywistości. I mówie tu o wszystkich ludziach. Z powodu jednak względności w postrzeganiu pewnych oczywistości mamy bałagan i ludzi, którzy jak to się mówi chcą skoczyć wyżej własnej dupy:)

ja też tak miałam. Poszłam do psychiatry z tym i okazało się, że mam chad. Teraz biorę leki i pomalu odżywam, ale przede mną mnóstwo pracy. Zmieniłam styl ubierania. Przedtem cały czas chodziłam na szaro lub czarno, zwykłe dżinsy, adidasy i bluza. Teraz pokupiłam tuniki, buty, bransoletki itd wszystko kolorowe. Nie wiedziałam, że tyle radości może dawać dobieranie koloruy, strojenie się, malowanie, dbanie o siebie. Pracuje teraz nad swoim ciałem bo strasznie się spasłam, ale zminiłam dietę i ćwiczę więc może wrócę do dawnej sylwetki. Jeszcze pozostała kwestia rozmawiania z innymi. Jest to dla mnie dalej stres, ale staram się przełamywać, zwłąszcza, że poznałam tylu ludzi, od kiedy wyszłam z domu. Zmieniły się moje zainteresowania itd. Wiem, że jestem na dobrej drodze. Pozdrawiam Cię autorko :)

A mnie?:P

No dobra, od dzisiaj mówie do Ciebie Cigarette burns:P

jak ja się ciesze ze masz w sobie siłe , powodzenia zycze

Ciebie też :D

Widzę, że Twój nick ewoluuje w wyniku wpływów zewnętrznych ale zawdzięcza ostateczny kształt obróbce własnej:) No to ja też Cię pozdrawiam bardzo serdecznie i mój następny ruch zatem to: cigarette Burns

Co to? Numer telefonu? Jako nick?