Nasze relacje rodzinne - jakiś cud czy co?

Zacznę od tego, że od urodzenia mieszkamy z moimi dziadkami (tzn. moi rodzice i ja). Teraz w tym samym domu mieszkam ja z mężem i dzieckiem. Dom jest duży i możemy sobie na to pozwolić. Tworzymy dobra rodzinę, nikt nie narzeka, nikomu się nie zali, nie ma kłótni. Rachunki dzielimy po równo, mamy wspólną kuchnie i nikt nikomu patelni z rak nie wyrywa. Czasami gdy z kimś rozmaiwam i o tym wspomnę, że mieszkamy z moimi rodzicami i dziadkami to słyszę - "współczuję ci!" I wtedy nie bardzo rozumiem czego mi ktos ma współczuć? Czy dobre relację rodzinne to naprawde w dzisiejszych czasach rzadkość? Jak rodzina się nie drze to jest jakaś dziwna?

no niestety tak jest.... mieszkanie razem jest widziane jako poswięcenie, albo brak funduszów na swoje mieszkanie czy dom, bo przecież najważniejsze to w życiu zmieniać auto co trzy lata i szybko wybudować właśny dom> Nie wazne że ktoś nie ma takiej potrzeby albo po prostu możliwości, a nie chce obarczać sie kredytem do końca życia :) Dziisaj usłyszałam wyrachowany komentarz mojej koleżanki pod adresem moim i mojego męża - bo jeździmy starym autem i "gnieździmy się" na 50 metrach.... więc nic mnei w życiu nie zdziwi już :)