zalozylam bloga , czy wy tez widzicie moje zdjecie bokiem

do dupy to!:)

http://womanonthewayie.blogspot.com/2012/05/forgive-past-live-present-create-future.html

no, jest bokiem

kurde! nie wiem jak to zmienic!

pomoc

no way :) tyle sie nameczylam zeby to gowno zalozyc:)

skoro uwazasz to za gowno, to tym bardziej usun :) kto bedzie chcial wchodzic na smierdzaca strone?:)

czego po ang, a już chciałam przeczytać co to za wypociny

a bo blog jest na mojej stronie couchsurfingu, nocuje ludzi u siebie, chce zeby mieli odroine pojecia o mnie

gdybys pisala jaka na prawde jestes, mialabys malo nocujacych ;)

chociaz np ja lubie szczerych i nieprzejmujacych sie swoim pierdolnieciem ludzi, wiec ja bym zanocowala, ale watpie ze chcialo by mi sie czytac ludzie sa takimi jakimi ich widze po ich zachowaniu, a nie takimi jak pisza czy mowia

a te blogi w wiekszosci uwazam za szpan, sposob dowartosciowania reszta to znudzeni zyciem bezosobowi pajace i jeden setny procenta robi to dla siebie, dla analizy swojej psychiki ;]

oczywiscie, ze tak mimo wszystko pare osob jednak zaglada i pyta mnie o moj polski blog. Poza tym mam sporo znajomych z roznych krajow ktorzy tez sa zainteresowani, ktorzy z kolei mnie nocowali marzy mi sie jakis fajny blog, o ten moj o podrozach juz mnie wkurza!!! bo nie mam urlopu:(

mi sie marzy prawdziwa milosc i dobry dlugi sen jesli moge sie tez zwierzyc o blogu nie trzeba marzyc, zakladasz i masz

oh mnie sie tez marzy milosc, ale bardziej dluuuuga podroz:) to moja prawdziwa milosc: kiedy jestem w drodze moze to glupie, ale wtedy tak naprawde zyje.

tez lubie byc w drodze :) podobno podroz, a nie cel, daje szczesci ja lubie zostawiac wszystko za soba, czasami nie pozalatwiane i nie dokonczone lubie patzec jak obrazy miejsc unikaja tak szybko i boje sie ze az tyle ludzi zyje tu gdzies, ze swoim tak waznym zyciem, pelnym problemow i trosk, ale z perspektywy odleglosci sa jedynie mrowkami w czasie nic nie znaczacymi smieszne ze jestesmy tylka jakas tam mrowka biorac pod uwage cala ludzkosc, a tak bardzo cierpimy, przezywamy swoje zycie.czy to nie zabawne? kazda mrowka, kazde zycie - jaka to potega emocji, mysli, strachu...niby nic nie znaczymy, a jednak sie przemieszczamy, marzymy. no wlasnie, kochane marzenia, jedyna wartosc