mam dosyć

nienawidzę bałaganu, jak dla mnie wszystko musi być tip top, inaczej mnie to wku.rwia więc 70 % swojego wolnego czasu poświęcam na sprzątanie. mam rodzinę bałaganiarzy, nie obchodzi ich,że np. ktoś posprzątał, mają to w dupie, i dalej robią burdel. moje wojny, które wszczynam nic nie dają, może dzień się uda,że posprzątają po sobie, ale potem znowu ja muszę sprzątać inaczej będzie burdel w całym domu, już mam dość, chcę mieć trochę czasu dla siebie, ale jak tu żyć jak łazienka cała w brudnych ubraniach, bleeee. mama wraca późno z pracy,więc za wiele mi nie pomaga. mam 17 lat, ojciec i brat myślą,że jestem sprzątaczką. jak mam ich ustawić, bo jak jestem cały dzień w domu, to sprzątam na bieżąco, ale jak wrócę późno ze szkoły, to w domu jest masakra i brakuje mi zupełnie czasu na wszystko...

Ciebie brat raczej nie posłucha, ojciec zresztą pewnie to samo... Myślę, ze tu mama powinna wkroczyc do akcji i przemówić swoim mężczyznom do rozumu

kissu musisz mieć soczystą szufladkę

soczyste to mam obowiązki :( mogłabym nie sprzątać po nikim, ale nie znoszę bałaganu i jakbym miała wybierać wyjść z domu ze znajomymi albo posprzątać, to jednak wybrałabym to drugie, gdyż taki mam przesrany charakter,że musi być porządek i koniec.

co innego zamiłowanie do porządku a co innego obsesja na jego punkcie. jeżeli byś wolała zostać i posprzątać niż wyjść ze znajomymi... to chyba masz problem większy niż rodzinnych bałaganiarzy.