pomocy....

Witam. Jak przetrwać kryzys rozstania? Po dość krótkim i burzliwym małżeństwie przez 6 lat byłam sama. W ubiegłym roku poznałam kogoś i zaczęliśmy się spotykać. Zakochałam się w nim jak gówniara (mam 34 lata). Spotkania były dość regularne, kilka telefonów w ciągu dnia, smsów. Przyzwyczaiłam się do takiego traktowania. Po koniec kwietnia przestał mieć dla mnie czas... sporadyczny sms... telefon z mojej inicjatywy... spotkań brak... Zostawiłam go, bo nie tak traktuje się kogoś, z kim jest się "w związku" (ona tak naszą znajomość nazwał)... Czy może powinnam była dać więcej czasu? Czy tak faceci mają? Czy tylko ja mam takie szczęście... Tak bardzo mi go brakuje choć wiem, że byłoby tylko gorzej... Jak się podnieść?...

weź się do roboty i zajmij sobą! Jak szukasz na sile kogoś bo ci brakuje tych smsów itd to nie wybierasz obiektywnie! Tez jestem po rozstaniu, tez cierpiałam , bardzo też na kafe sie żaliłam.... Zyje mam pasje, zajmuje się sobą i jak nie szukasz na sile nie chcesz nikogo wlepić w miejsce męża to możesz ich normalnie poznawać, obserwować. To facetowi ma zależeć i on ma sie starać, jak sie nie stara nie biega przez obręcze znaczy tak mu nie zależy a jak nie zależy to szybko tymczasowy zapał opada...

dziękuję za odpowiedź... tylko tak trudno jest

e tam trudno, pamiętaj, że myśląc pozytywnie będziesz do siebie przyciągać dobre rzeczy. Uśmiechaj się, ubierał ładnie, sam się znajdzie ! :)