Czy wasze mamy tez tak panikuja?

Jestem w ciazy i czasem mam ochote przestac dzwonic do mamy, bo za kazdym razem konczy sie to u mnie dodtakowym stresem. Jak mowie, ze mam katar to od razu wyczuwam w jej glosie panike. To niedobrze, ze mam katar! Dlaczego? Nie dbam o siebie, przemarzlam itd. Mowie, ze jest mi duszno w nocy i od razu slysze, ze to nie jest normalne, ze powinnam powiedziec o tym lekarzowi, ze to swiadczy, ze dzieje sie cos nie tak w organizmie. Ostatnio potknelam sie na chodniku i rozbilam sobie kolano i jak jej o tym powiedzialam to znowu bylo, ze nie uwazalam, ze to nienormalne... uff... ciagle pyta jak sie czuje, czy przytylam, czy jest mi slabo, kaze o kazdej drobnostce mowic lekarzowi. Rozumiem, ze sie martwi, ale mnie to dodatkowo denerwuje. Chcialabym uslyszec od niej, ze wszystko bedzie dobrze, ze mam byc spokojna a stresuje sie podwojnie.

Zachowanie twojej mamy wynika z troski o ciebie. Choć taki wymiar jest wybitnie męczący i świadczy o nadopiekuńczości. Najlepiej zrobisz, gdy porozmawiasz z nią i przedstawisz swoje obiekcje. Zapewnij ją, że lekarz wie o wszelkich kwestiach zdrowotnych, jesteś z nim w stałym kontakcie itd. - nawet jeśli lekko nagniesz prawdę. Zaznacz, że jej zachowanie jest dla ciebie stresujące (to dobre określenie, bo wiadomo, że ciężarna powinna unikać stresu). Może poskutkuje. odpowiadając - cała czwórka rodzicow była zdecydowanie spokojniejsza :)

to nie dzwoń do niej tak czesto i nie mów jej o wszystkim...to będziesz miała spokój...

Nie powinnaś autorko tak wszystkiego jej opowiadać bo skoro ty się wyżalasz do mamy to ona poucza cię jak dziecko i myśli że tego potrzebujesz :). Bądź dzielną, twardą kobietą bo za chwilę sama będziesz musiała taką być naprawdę (jak pojawi się maluszek) :).

Nie powinnaś autorko tak wszystkiego jej opowiadać bo skoro ty się wyżalasz do mamy to ona poucza cię jak dziecko i myśli że tego potrzebujesz :). Bądź dzielną, twardą kobietą bo za chwilę sama będziesz musiała taką być naprawdę (jak pojawi się maluszek) :).

Nie powinnaś autorko tak wszystkiego jej opowiadać bo skoro ty się wyżalasz do mamy to ona poucza cię jak dziecko i myśli że tego potrzebujesz :). Bądź dzielną, twardą kobietą bo za chwilę sama będziesz musiała taką być naprawdę (jak pojawi się maluszek) :).

Miałam podobnie.W sumie nie cisnęła mnie aż tak bardzo o zatkany nos czy duszności bo w ciąży to się zdarza.Ale np.jak połamało mnie i przez 1,5 miesiąca nie mogłam nic normalnie robić to o 22 dzwoniła po szpitalach na oddziały położnicze i pytała czy ciężarna córka w 25+ TYGOFNIU Mmoże przykleić sobie plaster na bóle pleców.Albo mega larmo jak okazało się że miałam cukrzycę ciążową-ale akurat to rozumiem bo sama bardzo się o dziecko martwiłam.

Skoro mama taka panikara to po prostu nie mów jej wszystkiego :) Moja też taka była i jest.Więc wolę milczeć.Dzięki temu ona spokojna i ja :D

Dzięki bogu moja mam to jest ta uspokajająca:D Bo ja jestem panikara:P Choć czasem tez miała takie akcje, nie rób tego nie rób tamtego.