Nie wiem, czy dalej chcę z nim być...

Ja chciałabym widywać się z nim codziennie, bycie z nim jest moim priorytetem. On wcześniej nigdy nie był w żadnych poważnych związkach, z dziewczyną był najdłużej 3 miesiące. My jesteśmy razem ponad rok, ale był wtedy młodszy, przez dłuższy czas nie miał dziewczyny, więc może to akurat kwestia tego, że do tego dojrzał. Bardzo się dla mnie zmienił. Spotykamy się codziennie tak,czy siak. Ale ostatnio właśnie przez to,że ciągle siedzieliśmy razem, trochę zawalił studia. Opuścił się przez ten rok bardzo...Stara się teraz wszystko nadrobić. Ale poszedl spotkać się dziś na piwo z 2 kumplami po zajęciach. Wiem, że widuje się ze mną non stop, ale jakoś mam do niego lekki żal, że wolny czas poświęcił komuś innemu niż mnie. Poza tym ciągle sie kłócimy, wiele razy już z nim zerwałam,bo nasze kłótnie są strasznie patologiczne. Boję się siebie. Jestem zbyt emocjonalna. Nie chcę już chyba z nim być, ale nie umiem zerwać. Nie umiem być sama. No i kocham go.

no to z nim zerwij

nie umiem..Tylko przede mną się tak otworzył, nawet w towarzystwie miał opinię osoby, która nigdy nie daję się nikomu bliżej poznać, mimo że bardzo towarzyski i zawsze w centrum...Trochę przy mnie zmiękł i mam jakieś poczucie odpowiedzialności za niego... "jesteś odpowiedzialny za to,co oswoiłeś"

nie czaje czegos. wlasnie dzisiaj stwierdzilas ze nie wiesz czy chcesz z nim byc a sprawca tego bylo jego wyjscie na piwo z kolegami? troszke to bez sensu, nie uwazasz?

No al jak ty nie wiesz czego chcesz to kto ma wiedzieć?

juz dawno sie nad tym zastanawiam.. Po prostu to wyjscie upewnilo mnie w przekonaniu,ze nasze podejscia do zycia roznia sie. Jego podejscie jest zdrowe, moje ani troche. zdaje sobie sprawe z tego,ze mam jakis silny problem ze swoja psychika, chyba nigdy nie bede szczesliwa w zwiazku. Pasuje chyba tylko do tak samo pokrzywionej osoby jak ja, ktora nie umie dac przestrzeni partnerowi. jestem nieszczesliwa

to na pewno jest prowo bo nie mozna byc az tak glupim z natury.

niestety, jestem tak glupia z natury

Do dupy z tym wszystkim.

a jak jest w twoim przypadku??

Osaczając go sprawisz , że nie bdzie mógł oddychać i ucieknie. Nie obdarzasz go czymś co jest podstawą w związku - zaufaniem. Nie jesteś DDA? Polecam dobrego psychologa który naprostuje Twoje spojrzenie na związki, samą siebie

jeśli laska zatruwałaby mi tak życie jak ty, to stałbym się do niej podobny lub strzelił sobie w łeb