mój mąż ma 25 lat i jest alkoholikiem...

jesteśmy rok po ślubie. jestem w ciąży. do porodu coraz bliżej, ja się czuję coraz gorzej, a on pije coraz więcej...

właśnie wrócił pijany do domu. wyszedł o 17.nie odbierał telefonów. o 8 rano idzie do pracy. pracuje jako kierowca. jest druga, czyli do przespania ma niecałe 6 godzin. jak rano siądzie za kierownicę i złapie go policja to straci prawko, a co za tym idzie pracę. albo kogoś zabije. Boże, gdzie jest ten człowiek, którego poznałam?

rozwód rok po ślubie?? to będzie moja największa porażka. jak ja mogłam do tego dopuścić? a może jest jeszcze szansa, że się opamięta? wierzyć czy uciekać?

a nic wcześniej nie wskazywało na to, że pije?

wcześniej pił tyle co i ja. piwo na grillu, wódkę na urodzinach. normalne ilości. sporadycznie. nigdy się nie upijał. a to co się teraz dzieje... nie poznaję go. pije dzień w dzień. okazją do wypicia jest wszystko - że szef wkurwił, że tato coś chce, że zmęczony, że Polska zremisowała z Rosją, że jest czwartek... codziennie.

i to się rozwinęło w tak szybkim tempie. jeszcze pół roku temu jak kumple na piwo chcieli go wyciągnąć to potrafił powiedzieć nie, bez problemu. a teraz pije sam, już nawet kumpli do tego nie potrzebuje.

uciekac gdzie pieprz rośnie, on sie na pewno nie zmieni, a nawet jeśli to na bardzo krótki okres czasu (dla niego alkohol jest jak jedzenie, ok, mozna wytrzymac np, 2 tygodnie bez zarcia ale to 2 tygodnie meczarni - tak samo jest z uzaleznionym) Jeszcze nigdy w zyciu nie słyszałem historii zeby ktos na tym etapie zawrócił z alkoholizmu, nawet jak sie lecza to dopiero gdy spadna na dno a razem z nim cała rodzina (proces trwa wiele ciezkich lat), bardzo rzadko zdarzaja sie zamiany na inne uzaleznienie - najczesciej na leki uspokajajace (z taka osoba da sie w miare normalnie zyc pod warunkiem ze macie pieniadze) i hazard (takze uciekać).

Facet wpadł w piłkoszał :) Bez przesady dziewczyno, niejednego zaszufladkowali jako pijaka, bo się nałożyło kilka imprez na siebie :) Jak sobie przypominam niektóre nasze akcje to aż mi glupio :>

tylko że ten piłkoszał to też jest pretekst by się napić. bo znam go 6 lat i on nigdy kibicem nie był żadnego sportu, o piłce nie wspominając. a poza tym - to nie jest kilka imprez. to jest już prawie pół roku dzień w dzień.

jak najdalej!! Poczytaj sobie temat "Mąż-ALKOHOLIK" i wiej!! Pomyśl o dziecku, nie skazuj go na patologiczne dzieciństwo!

http://f.kafeteria.pl/temat.php?id_p=3217663&start=27930

szansa ze sie zmieni, jesli rzeczywiscie jest alkoholikiem , to rzeczywiscie rozwod. Czasem jest to tak wielkim ciosem, ze po tym alkoholik idzie na odwyk i probuje wszystko ratowac. Grozenie rozwodem, wyrozumialosc, rozmowy - te rzeczy nie daja nic,

a myślicie, że jak pokażę mu sam taki wniosek o rozwód to coś nim ruszy?

nie wiem czy nie porozmawiać z jego rodzicami na ten temat, to mądrzy i rozsądni ludzie, potrafią obiektywnie i krytycznie spojrzeć na swoje dzieci, myślicie, że coś pomogą? czy lepiej ich w to nie mieszacz? powinni wiedzieć, że z ich synem źle się dzieje?

Nie ruszy, alkoholicy mają takie wnioski gdzieś. On musi autentycznie poczuć, że traci grunt pod nogami. Najlepiej jak zadziałasz z zaskoczenia.

ale ja bym chciała chociaż spróbować mu pomóc :(

uciekaj od niego ... zmarnuje ci zycie i twojemu dzieciakowi tez .. wiem po sobie ... stary pił całe zycie ... czasmi miał przebłyski trzeźwosci czasmi nawet potrafił miesiąc niepic a jak w "normalnym" okresie nie pił tydzien to był sukces ... a potem pewnego razu nie pił pół roku juz mysleleiśmy że się zmienił i bedzie nareszcie spokuj no i tak się stało ... upił sie pewnego dnia wziął sznur i się powiesił ... no i teraz mamy spokuj ... ale wczesniej było piekło kilkanascie lat piekła...

szybko zaczął. 25 lat i już alkoholik? no no...

15 lat i już ślub a ile Ty masz? Pewnie czekał aż zajdziesz w ciąże dzięki temu czuje się pewnie bo matka z dzieckiem nie będzie chciała być sama i pokazał swoje prawdziwe oblicze

uciekaj póki czas bo będzie gorzej - wracaj np. do rodziców. Czy twoi rodzice wogóle wiedzą o tej sytuacji?

musisz odejśc, nic innego go nie powstrzyma :( i nie łudź się, że mu jakoś pomożesz bo takiej opcji nie ma

jakie 15 lat?

moi rodzice nie wiedzą, i dlatego nie mam dokąd uciec. nie powiem moim rodzicom, bo nie mam z nimi najlepszego kontaktu, a dla mojej matki będzie to wręcz tryumf, że noga mi się powinęła.

a moze na odwyk,zadzwon do lekarza i tyle

nie sądzę aby dla twojej matki było to formą zwycięstwa, ona po prostu już wcześniej zauważyła w tym facecie to, co ty dostrzegasz dopiero teraz powiedz rodzicom i uciekaj od gnojka nie wstyd odejść, wstyd tkwić w bagnie

ale na odwyk to chyba on musi się zgodzić, tak? czy jak to działa?? nie orientuję się. a na odwyk na pewno się nie zgodzi, bo on uważa, że absolutnie nie ma żadnego problemu z alkoholem, że skoro pracuje i dba o rodzinę to jemu też się coś od życia należy - czyt. codzienne picie alkoholu

nie znasz mojej matki. odkąd pamiętam każde niepowodzenie moje lub moich sióstr było kwitowane tekstem w stylu: a mówiłam od początku, że się do tego nie nadajesz. o pocieszeniu lub podtrzymaniu na duchu w jakiejkolwiek sprawie nigdy nie było mowy. i teraz będzie tak samo. usłyszałabym pewnie coś w rodzaju: jak sobie pościeliłaś tak się wyśpisz.

więc zostań z pijakiem i się męcz skoro w ten sposób wygrasz z matką :( współczuję rozumowania, nie jesteś gotowa na odejście

Uciekaj... Matka jak matka, moja też by mendziła za uchem, ale pomogłaby mi .....

musi Cie zlać żebyś zrozumiała?? czy dziecko?