przezylam tyle miłosnych rozczarowań ,że przestaje wierzyć ,że znajdę druga

połowke.. pare razy faceci po pierwszej randce( nie w ciemno i to oni zapraszali) sie wycowywali, pare razy po dalszym poznaniu mnie .. ja tez odrzuciłam niektorych ,ale zastanawia mnie co jest ze mną nie tak ,ze mnie odrzucaja? staram sie nie byc nudna... miałam paru facetów ,ale to też po pewnym czasie okazywala sie pomyłka moj obecny facet ciagle mi ubliza , ma mnie za idiotke chyba bo podważa czesto moja wartosć .. i wmawia ,ze na nikogo innego nie załuguje i chyba zaczełam w to wierzyc ze znalezieniem kochanka nie mam problemu ,ale nie szukam tylko seksu na chwile

mam identycznie tylko z e ja wiem jaki jest u mnie problem. Po porstu nie ufam mezczyznom

a ja nie wiem jaki u mnie jest problem... może jestem nudna? nie mam pojecia... mam 24 lata wiele randek na koncie , toksycznego faceta z którym powinnam zerwać i brak wiary ,ze znajde miłość

np rok temu ponałam faceta co mi bardzo na nim zależało .. on mnie poderwał , zaczał pisac no i tak pisalismy sobie codziennie prze 2 miesiace. spotkaliśmy sie 3 razy . i za trzecim ze mnie zrezygnowal .. dlaczego? nie mielismy troche o czym rozmawiac na tym ostatnim spotkaniu i może dlatego ale to on sie przestał odzywać wiec... to jakby moja porazka

Powiem Ci czemu tak się dzieje - lubisz być ofiarą i lubisz być (podświadomie) poniżana. Czytam to z tego co napisałaś (masz faceta który Ci ubliża, a Ty z nim jesteś). Napisz mi proszę za jaką się uważasz osobę? Czy uważasz się za wartością, ciekawą, interesującą i takiego faceta szukasz? Jaką masz samoocenę i poczucie własnej wartości?

uważam ,ze z wygladu jest u mnie ok( choc mam pewne kompleksy też) ,ale jesli chodzi o charakter to uwazam ,ze potrafie byc interesujaca na poczatku i da sie mnie polubić ,ale z czasem staje sie nudna mimo ,ze sie staram nie być ...no i moj facet mi wmawia ,ze jestem nierozgarnieta ciagle jak np przewrociłam ( raz od 3 lat z nim) szklanke to uznał ,ze go to w sumie nie dziwi ...czyli generalnie uważam ,ze da sie mnie polubic czy nawet sie zauroczyc ,ale po jakimś czasie ten mój blask znika..

a szukam takiego faceta co byłby bardziej rozrywkowy , towarzyski ode mnie , co mialby poczucie humoru bo ja czesto jestem pesymistka to z drugim pesymista bym sie zasmuciła na smierć chyba.. co by mial mniej wiecej podobne zainteresowania , poglady czy uważam ,ze jestem wartosciowa? sama nie wiem trudne pytanie.. mam swoje zainteresowania całkiem nie głupie itd ,ale tez nie raz robiłam tak jak nie powinnam ...

http://russian-beauties.com/thumbs/70036.jpg i jeszcze moja fota

glupi podszyw

j,w

Nie kochasz siebie, nie cenisz swojej osoby, więc nie szanujesz siebie, przez co inni też ciebie nie szanują. Masz niską samoocenę i od niej musisz zacząć. Z niej wynikają tego rodzaju problemy. Tak to w skrócie wygląda.

no nie zbyt cenie swoja osobe masz racje... mimo ,ze wiem ,ze mam pewne atuty to jednak mysle czesto ,ze jestem za malo interesujaca , za mało inteligentna itd miałam okropne dziecinstwo może z tego to sie bierze...

To bardzo często wynika z przeżyć w dzieciństwie. Jeśli sama sobie nie potrafisz poradzić, wypada wybrać się do psychologa, czy psychiatry. Najprawdopodobniej potrzebujesz terapii.

a faceci.. przeważnie to jeszcze potwierdzaja interesujac sie mnia na chwile... ale ilu może byc takich na chwile? ja bym chciała poznać kogoś na poważnie kto by mnie pokochał tak poprsotu . i nie był toksyczny dla mnie ciagle walcze i bede walczyć ,ale nie wiem czy nie zostane sama w koncu:( poznałam w zyciu juz tylu facetow i z żadnym mi sie nie ulozyło nie sadziłam ,ze bedzie tak ciezko znaleźć kogos normalnego kto sie we mnie zakocha

no w dziecinstwie doswiadczyłam wiele przykrosci .. nie chce do tego wracac i najchetniej bym caly ten czas wymazała z pamieci bylam kiedys u psychologa podobno dobrego ,ale nie pomogł mi za bardzo

Nie pomógł Ci, bo zamiast zmierzyć się z przeszłością, próbujesz ją wymazać. Nasza przeszłość buduje nas. To jacy jesteśmy teraz, wynika wprost z tego jacy byliśmy w przeszłości i z czym się stykaliśmy, jak to na nas wpływało. Mówisz, że psycholog Ci nie pomógł. Psycholog nie pomaga, tak jak masażysta. Kładziesz się i jesteś obiektem zabiegów i jest lepiej. Psycholog jedynie prowadzi, sugeruje, ale drogę do źródła problemów, musisz przejść sama. Tam, gdzie najbardziej boli, tkwi cierń, który wciąż rani Twoją duszę. Ty sama musisz go wyjąć. Psycholog nie zrobi tego za ciebie. To nie możliwe. Uciekając od konfrontacji z samą sobą, uciekasz od własnego szczęścia, spełnienia. Ty sama ładujesz się w związki z pewnym typem mężczyzn, bo jesteś zraniona, więc obolała, nie umiesz wybrać właściwie. Powtarzasz swoje błędy. Twoje relacje z mężczyznami wprost wynikają z tego jaka jesteś. Chcesz poznać innych mężczyzn, mieć zdrowe relacje, być szczęśliwa, musisz zmienić siebie. Wróciliśmy do punktu wyjścia. Oczywiście możesz czekać, na mężczyznę, który będzie tym właściwym. Szanse masz jednak małe, bo tacy mężczyźni, raczej szukają kobiet podobnych sobie, czyli bez radykalnie zaniżonej samooceny, szanujących siebie i oczekujących szacunku. Ty taka nie jesteś i nic nie robisz, aby taką się stać, niestety.

tak tylko z pewnymi wspomnieniami sie bardzo trudno zmierzyć..

ale jesli to bedzie jedyne wyjście to i tego spróbuje..

Oczywiście, że trudno, nawet bardzo trudno. To bywa wręcz przerażające, ale działa oczyszczająco. To jest jak wyrzucenie z siebie, wszystkich tych złych emocji, nastrojów, tej całej goryczy. To się nie dzieje od razu, to jest proces, ale jest to możliwe, jeśli podjmie się taki wysiłek. Chodzę na terapię i widzę poprawę. Też mam swoje ciernie i demony, więc wiem jak to jest.

Manio - dzieki za pociagniecie tematu. Respect. Wracaj prosze tutaj czesciej bo piszesz rozwaznie i sensownie.